Την πραγματική αιτία της απογοήτευσης του Τραμπ με τον Πούτιν επιχειρεί να εντοπίσει ανάλυση του MSNBC, στην οποία περιγράφονται οι πρόσφατες εξελίξεις γύρω από τις ρωσοαμερικανικές σχέσεις και τον πόλεμο στην Ουκρανία.

Ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ φέρεται να είναι εκνευρισμένος με τον Βλαντίμιρ Πούτιν για τον πόλεμο στην Ουκρανία και εξετάζει την επιβολή νέων κυρώσεων ή την παροχή έμμεσης στρατιωτικής στήριξης στην Ουκρανία μέσω πωλήσεων σε χώρες του ΝΑΤΟ. Ωστόσο, κατά το εξάμηνο από την επιστροφή του στο αξίωμα, η αμερικανική πολιτική έχει συνολικά στραφεί προς μια φιλορωσική, αντιουκρανική και αντιδημοκρατική κατεύθυνση, με σαφή εχθρότητα προς το ΝΑΤΟ, σύμφωνα με το δημοσίευμα.

«Μας λέει πολλές βλακείες ο Πούτιν», είπε ο Τραμπ σε δημοσιογράφους στον Λευκό Οίκο. «Είναι πάντα ευγενικός μαζί μας, αλλά αυτό τελικά δεν έχει καμία σημασία».

Αυτό όμως δεν είναι κάτι καινούργιο. Οι υποστηρικτές της Ουκρανίας το επισημαίνουν από την αρχή του πολέμου.

Ο Τραμπ δεν εξοργίζεται για την εισβολή. Τον ενοχλεί ότι ο Πούτιν δεν τον «εξυπηρετεί»

Ο Τραμπ δεν έχει καταδικάσει ποτέ ευθέως την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Αντιθέτως, την αποκάλεσε «έξυπνη» και «ιδιοφυή». Δεν την χαρακτήρισε ποτέ επιθετική, παράνομη ή λανθασμένη, ούτε εξέφρασε αρχές υπέρ της ανεξαρτησίας ή της κυριαρχίας. Παράλληλα, απειλεί συμμάχους των ΗΠΑ, μιλώντας για «απόσπαση» της Γροιλανδίας από τη Δανία ή της Διώρυγας του Παναμά, κατά παραβίαση συνθηκών.

Ούτε όμως φαίνεται να τον ενοχλεί ιδιαίτερα η ρωσική στόχευση σε αμάχους. Ενώ κατά καιρούς εκφράζει λύπη για τις απώλειες του πολέμου, αποφεύγει να κατηγορήσει τη Ρωσία. Σε πρόσφατο παράδειγμα είπε απλώς: «Πεθαίνουν τόσοι πολλοί σε αυτό το χάλι». Σε συνάντηση με τον Ουκρανό πρόεδρο Ζελένσκι, τόσο ο Τραμπ όσο και ο αντιπρόεδρος Τζ. Ντ. Βανς αναπαρήγαγαν ρωσική προπαγάνδα, κατηγορώντας την Ουκρανία για τον πόλεμο, επισημαίνει το δημοσίευμα.

Αν πραγματικά τον ένοιαζαν οι απώλειες, δεν θα είχε μπλοκάρει τη στρατιωτική βοήθεια, συμπεραίνει η ανάλυση. Όταν ρωτήθηκε ποιος έδωσε εντολή για την παύση της, απάντησε: «Δεν ξέρω. Γιατί δεν μου λες εσύ;»

Η βοήθεια στην Ουκρανία τελικά συνεχίστηκε (προσωρινά), κυρίως όμως για λόγους εικόνας. Η πραγματική ενόχληση του Τραμπ είναι ότι ο Πούτιν δεν του συμπεριφέρεται όπως περίμενε. Ο Τραμπ είχε υποσχεθεί ότι θα τελείωνε τον πόλεμο την πρώτη μέρα της επιστροφής του στο Οβάλ Γραφείο, με πιέσεις στην Ουκρανία και προσωπική χημεία με τον Πούτιν. Ονειρευόταν ένα Νόμπελ Ειρήνης. Τώρα βλέπει το σενάριό του να καταρρέει, σύμφωνα με το δημοσίευμα.

Ο Πούτιν δεν δείχνει διατεθειμένος να εξυπηρετήσει την εικόνα του Τραμπ, ούτε καν με μια προσχηματική δήλωση ότι φταίει ο Μπάιντεν. Αντίθετα, φαίνεται να απολαμβάνει να επιδεικνύει υπεροχή.

Πιθανή στροφή Τραμπ μέσω πωλήσεων όπλων

Ο Τραμπ εξετάζει πλέον την αύξηση πωλήσεων όπλων σε χώρες του ΝΑΤΟ, γνωρίζοντας ότι προορίζονται για την Ουκρανία. Αν το κάνει, ίσως ενισχυθεί η θέση της Ουκρανίας, αλλά δύσκολα θα διορθώσει τη ζημιά έξι μηνών αποτυχημένων διαπραγματεύσεων και καθυστερήσεων στη βοήθεια.

Στα τέλη Μαΐου, ο Τραμπ είπε ότι σκέφτεται νέες κυρώσεις κατά της Ρωσίας επειδή δεν υπάρχει πρόοδος στις συνομιλίες. Δεν τις επέβαλε, όμως, υποτίθεται για να μη «χαλάσει» τη διαπραγμάτευση, παρότι ήδη είχε χαλαρώσει την επιβολή των υπαρχουσών κυρώσεων.

Το Κογκρέσο ετοιμάζει νέο πακέτο κυρώσεων, αλλά οι Ρεπουμπλικάνοι δεν θα προχωρήσουν χωρίς το «οκ» του Τραμπ. Ακόμα κι αν το περάσουν, η εφαρμογή των μέτρων μπορεί να είναι επιλεκτική και ασθενής, ανάλογα με τα κέφια του προέδρου, συνεχίζει το δημοσίευμα.

Πώς μπορεί να τελειώσει ο πόλεμος

Το πρόβλημα είναι ότι ο Τραμπ ενδιαφέρεται περισσότερο για την εικόνα του παρά για το να σταματήσει ο πόλεμος, σύμφωνα με όσα αναφέρει το MSNBC. Θέλει κάτι να παρουσιάσει ως «ειρήνη» στα μάτια του κόσμου, όπως στις εμπορικές του συμφωνίες, που δεν εξυπηρετούσαν τις ΗΠΑ αλλά διαφήμιζαν τον ίδιο.

Θα μπορούσε να επιβάλει οικονομικά μέτρα στη Ρωσία, που σήμερα εξαιρείται από τους λεγόμενους «αντίστροφους δασμούς» του, αλλά θα χρειαστεί δουλειά για να φτάσει καν στο επίπεδο πίεσης της κυβέρνησης Μπάιντεν, συνεχίζει.

Η διακοπτόμενη και μειούμενη στρατιωτική στήριξη προς την Ουκρανία κάνει τη Ρωσία λιγότερο διατεθειμένη να διαπραγματευτεί. Ακόμα κι όταν επανέρχεται η βοήθεια, οι καθυστερήσεις υπονομεύουν την ουκρανική άμυνα και ενισχύουν τη ρωσική πεποίθηση ότι ο χρόνος είναι με το μέρος τους.

Το δημοσίευμα καταλήγει γράφοντας πως υπάρχουν μόνο δύο δρόμοι για το τέλος του πολέμου:

  • Η Ρωσία καταλαμβάνει την Ουκρανία, ανατρέπει την κυβέρνησή της και συντρίβει την ανεξαρτησία της.
  • Η Ρωσία εγκαταλείπει την προσπάθεια, είτε λόγω αποτυχίας είτε από απόφαση ότι το κόστος είναι πλέον πολύ μεγάλο.

«Μόνο η δεύτερη περίπτωση οδηγεί σε δίκαιη και διαρκή ειρήνη. Αλλά για να φτάσουμε εκεί, χρειάζεται σταθερή πίεση, θυσίες και ξεκάθαρη στήριξη στις δημοκρατίες, όχι παραστάσεις για την εικόνα του Τραμπ. Γι’ αυτό είναι θυμωμένος» συμπεραίνει το δημοσίευμα.