Ο Τοσιφούμι Φουζιμότο, ιάπωνας οδηγός βυτιοφόρου, έχει ξεφύγει από τη ρουτίνα των καθημερινών του δρομολογίων κάνοντας διακοπές με υψηλές δόσεις αδρεναλίνης: σκοτώνει την πλήξη του διακινδυνεύοντας τη ζωή του στην πρωτη γραμμή της συριακής σύρραξης.

«Κάθε πρωί πηγαίνω στο μέτωπο», λέει ποζάροντας δίπλα σε αντικαθεστωτικούς μαχητές στην παλιά πόλη του Χαλεπίου, στη βόρεια Συρία, όπου σφοδρές μάχες διεξάγονται τους τελευταίους έξι μήνες.

«Πηγαίνω μόνος μου, διότι κανένας οδηγός δεν δέχεται να πάει στο μέτωπο, κι εγώ θέλω να πηγαίνω κάθε μέρα. Είναι πολύ συναρπαστικό και η έκκριση αδρεναλίνης είναι ασύγκριτη», λέει ο 45χρονος διαζευγμένος και πατέρας που περνούσε βίο μονήρη και μονότονο στην Ιαπωνία.

Εδώ και μία εβδομάδα τριγυρνά στις συνοικίες τους Χαλεπίου, εφοδιασμένος με δύο φωτογραφικές μηχανές και μία κάμερα, ντυμένος με στρατιωτική στολή «του ιαπωνικού στρατού» που τον έχει καταστήσει… τοπική ατραξιόν.

Μιλάει ελάχιστα αγγλικά, ακόμη λιγότερα αραβικά, και κατορθώνει να συνεννοείται μέσω του λογισμικού μετάφρασης της Google.

«Πηγαίνω στην πρώτη γραμμή, με τους στρατιώτες του Ελεύθερου Συριακού Στρατού. Είμαι τουρίστας σε εμπόλεμη ζώνη», λέει ο Τοσιφούμι Φουζιμότο, ο οποίος στην κανονική του ζωή μεταφέρει με βυτιοφόρο γκαζόιλ, νερό ή σοκολάτα ανάμεσα στην Οζάκα, το Τόκιο και το Ναγκασάκι.

Συνήθως, οι λάτρεις των ισχυρών συγκινήσεων ικανοποιούνται πηδώντας στο κενό ή κυνηγώντας καρχαρίες. Ο Τοσιφούμι Φουζιμότο αφιερώνει τον χρόνο του σε θερμά σημεία της Μέσης Ανατολής και ανεβάζει στο Ιντερνετ τον καρπό των περιπετειών του.

Λέει ότι έχει πάει στην Υεμένη τον Σεπτέμβριο 2012, στις αιματηρές συγκρούσεις γύρω από την αμερικανική πρεσβεία, στο Κάιρο κατά τη διάρκεια της αιγυπτιακής εξέγερσης, στη Χομς στην κεντρική Συρία, στο τέλος του 2011, όπου πήρε μέρος σε αντικαθεστωτικές διαδηλώσεις φωνάζοντας «Αλλάχ Ακμπάρ» (δηλαδή «Ο Θεός είναι Μεγάλος»).

Ήδη προγραμματίζει την επόμενη… αποστολή του, με μία στάση μετά διαμονής στους Ταλιμπάν του Αφγανιστάν.

Στο Χαλέπι κυκλοφορεί χωρίς κράνος ή αλεξίσφαιρο γιλέκο, «γιατί είναι πολύ βαριά όταν πρέπει να τρέξεις».

Ο ιάπωνας τουρίστας ασχολείται με την επεξεργασία των πλάνων του, όταν οι μαχητές γύρω του τού φωνάζουν «τρέχα, τρέχα, ελεύθεροι σκοπευτές».

«Δεν είμαι στόχος για τους σκοπευτές, διότι είμαι τουρίστας, δεν είμαι δημοσιογράφος όπως εσείς. Δεν φοβάμαι ότι θα με πυροβολήσουν ή θα με σκοτώσουν. Είμαι κάτι ανάμεσα σε… σαμουράι και καμικάζι. Ανεβάζω τις φωτογραφίες μου στο Ιντερνετ για να τις βλέπουν οι φίλοι μου», λεέι, διευκρινίζοντας ότι δεν τις πουλάει.

Ο ερασιτέχνης ψαράς και κυνηγός είπε στους φίλους του στην Ιαπωνία ότι φεύγει για διακοπές στη Τουρκία. «Αλλιώς θα μού έλεγαν ότι είμαι τρελός», εξηγεί.

Εφτασε στην Τουρκία με 2.500 δολάρια και πέρασε κρυφά την συρο-τουρκική μεθόριο. Δίνει 25 δολάρια την ημέρα σε έναν Σύρο που τού προσφέρει στέγη και τού επιτρέπει να χρησιμοποιεί το Ιντερνετ για να ανεβάζει φωτογραφίες και βίντεο.

Είναι πατέρας τριών κοριτσιών, των οποίων τα ίχνη έχει χάσει «εδώ και περισσότερο από πέντε χρόνια». Είναι το μόνο πράγμα που κάνει τη φωνή του να τρέμει και τα μάτια του να δακρύζουν…