Σε κάποια είδη αγώνων ταχύτητας που έχουν μεγάλη διάρκεια απαιτούνται επισκέψεις στα pit για διάφορους λόγους.
Αλλαγή ελαστικών, φρένων, ανεφοδιασμός σε βενζίνη αλλά και λάδι κινητήρα, εναλλαγή οδηγών είναι μερικές από αυτές τις αιτίες. Το θέμα είναι ότι σε αυτούς τους αγώνες το αποτέλεσμα κρίνεται περισσότερο στο χρόνο που χάνεται στα pits για τις εργασίες αυτές, παρά στο ρυθμό οδήγησης στην πίστα.
Οι ομάδες για να βελτιώσουν τις επιδόσεις τους καταναλώνουν αρκετό από το χρόνο προετοιμασίας τους στην εξάσκηση των εργασιών αυτών με σκοπό να μειωθεί ο χρόνος που απαιτούν. Και τα αποτελέσματα είναι εντυπωσιακά.
Παράλληλα οι μοτοσυκλέτες εξοπλίζονται με ειδικά ανταλλακτικά που επιτρέπουν οι διεργασίες αυτές να απαιτούν λιγότερο χρόνο. Για παράδειγμα, σε κάποιες περιπτώσεις το γρανάζι κίνησης μένει στο ψαλίδι με την αλυσίδα όταν βγαίνει ο πίσω τροχός. Όχι όμως σε όλες τις μοτοσυκλέτες που συμμετέχουν.
Οι δαγκάνες των φρένων «ανοίγουν» όταν βγει ο τροχός ώστε να είναι εύκολο να μπει ο επόμενος, η τάπα του λαδιού του κινητήρα δεν είναι παρά μία αυτόματη βαλβίδα που υποδέχεται το κατάλληλο στόμιο. Ανάλογη είναι και η τάπα του ρεζερβουάρ που δέχεται το ειδικό ακροφύσιο ώστε να τροφοδοτήσει με πίεση τη βενζίνη.
Σε αυτά όμως έρχονται οι κανονισμοί να κάνουν πιο δύσκολα τα πράγματα καθώς την ώρα του ανεφοδιασμού κανείς δεν επιτρέπεται να αγγίζει τη μοτοσυκλέτα, ούτε βέβαια ο οδηγός να είναι επάνω της.
Προσπαθήστε να υπολογίσετε πόσο χρόνο θα χρειαζόταν μια καλοκουρδισμένη ομάδα για να αλλάξει δύο τροχούς, δύο σετ τακάκια, να κάνει τον ανεφοδιασμό σε καύσιμο και τελικά την αλλαγή οδηγού.
Τώρα συγκρίνετε το χρόνο που υπολογίσατε με τα μόλις 12-15 δευτερόλεπτα που απαιτούνται για όλα αυτά. Αν σας φαίνεται λίγος, δείτε στο βίντεο την ομάδα του Benny Solis που ετοιμάζεται για τα 200 μίλια της Daytona
Εξασκούνται μόνο στην αλλαγή τροχού με αλλαγή οδηγού, σε χρόνους που δεν ξεπερνούν τα 7 με 8 δευτερόλεπτα. Παρότι στο CBR τους χρειάζεται να βγει η αλυσίδα από το γρανάζι κίνησης και να τοποθετηθεί ξανά!
Δείτε το βίντεο…
