Κάποτε κυκλοφορούσαν εδώ 10.000 αποφασισμένοι χρυσοθήρες αλλά σήμερα η πόλη Bannack αποτελεί το φάντασμα του λαμπερού παρελθόντος της.
Ιδρύθηκε το 1862 ως πρώτη πρωτεύουσα της Μοντάνα. Μέχρι και σήμερα η πόλη διαθέτει περίπου 60 κτήρια τα οποία μπορεί να επισκεφθούν οι λάτρεις της «Άγριας Δύσης».
Στο ζενίθ της όμως η πόλη Bannack διέθετε τρία ξενοδοχεία, τρεις φούρνους, τρία σιδεράδικα, δύο στάβλους, ένα παντοπωλείο, ένα εστιατόριο, μία αίθουσα μπιλιάρδου και φυσικά τέσσερα σαλούν.
Στις 28 Ιουλίου του 1862, χρυσοθήρες με αρχηγό τον John White ανακάλυψαν χρυσό στο ποτάμι Grasshopper, στις όχθες του οποίου χτίστηκε η πόλης.
Τα νέα διαδόθηκαν γρήγορα κι έτσι Μοντάνα και Bannack υποδέχθηκαν πολύ κόσμο ακόμη που έψαχνε για χρυσό.
Και μάλιστα διαπιστώθηκε πως ο χρυσός που βρέθηκε κοντά στην πόλη αυτή ήταν καθαρός σε ποσοστό 99,5%, ένα πραγματικά μοναδικό επίπεδο ποιότητας.
Μέσα σε ένα χρόνο ο πληθυσμός της πόλης έφτασε τους 3.000 ανθρώπους και τότε κατατέθηκε επίσημο αίτημα στην αμερικανική κυβέρνηση για την αναγνώρισή της.
Αρχικά η πόλη ονομάστηκε Bannock αλλά στην Ουάσινγκτον φαίνεται πως έγινε λάθος, γράφτηκε με «α» κι έτσι παρέμεινε.
Η φήμη για τη μη τήρηση των νόμων στην Bannack φαίνεται πως επιβεβαιώνεται και μάλιστα σε τέτοιο βαθμό που το 1863 οι κάτοικοι προσέλαβαν τον Henry Plummer για τη θέση του σερίφη.
Αργότερα αποκαλύφθηκε ωστόσο πως ο Plummer ήταν επικεφαλής ενός άγριου αποσπάσματος και μάλιστα κατηγορήθηκε για τους φόνους περισσότερων από εκατό ανθρώπων στην περιοχή της Μοντάνα, του Αϊντάχο και της Γιούτα.
Τον Ιανουάριο του 1864 ο σερίφης και οι δύο βοηθοί του κρεμάστηκαν (!) χωρίς δίκη και πολλοί φίλοι και συνεργάτες του λιντσαρίστηκαν και απειλήθηκαν με θάνατο εάν επέστρεφαν στην πόλη.
Φτάνοντας στο 1870 ο χρυσός άρχισε να εξαντλείται και έως το 1874 ο πληθυσμός είχε μειωθεί σε μόλις μερικές εκατοντάδες.
Σε μια προσπάθεια ενίσχυσης της πόλης χτίστηκε ένα σχολείο και δικαστήριο.
Αλλά η πόλη συνέχισε να φυλλορροεί και το 1940 το σχολείο έκλεισε και η Bannack έγινε πόλη-φάντασμα.
