Οποιαδήποτε συζήτηση για περιττώματα έλκει συνήθως αρνητικά αισθήματα, καθώς οι ελάχιστες περιπτώσεις που τα μνημονεύουμε στην καθημερινότητά μας έχουν να κάνουν είτε με την πρωινή ιεροτελεστία είτε με το συναπάντημά τους σε πεζοδρόμια και πάρκα, ένεκα των καμωμάτων των χνουδωτών μας φίλων και της αμέλειας των ιδιοκτητών τους φυσικά.

Παρά ταύτα, η αναντίρρητη ανθρώπινη ανάγκη διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στις ζωές μας, με περισσότερους τρόπους απ’ όσους ενδεχομένως συνειδητοποιούμε εμείς και οι πάτοι των παπουτσιών μας φυσικά.

Η ζωή έχει λοιπόν τον δικό της τρόπο να μας εκπλήσσει, με τη χρήση μάλιστα των κοπράνων να παραείναι παλιά για να μην την έχουμε πάρει… μυρωδιά.

Εμείς ωστόσο δεν θα ασχοληθούμε με τη δύσοσμη προϊστορία τους, αλλά με το σοκαριστικό παρόν της αναπάντεχης χρήσης τους στα ανθρώπινα τα πράματα.

Για δώστε βάση…

Καύσιμο

Στις ΗΠΑ και μόνο, γάτες και σκύλοι παράγουν περισσότερους από 10 εκατομμύρια τόνους περιττωμάτων ετησίως. Πέρα από το να καταλήγουν στους πάτους των παπουτσιών ανυποψίαστων πολιτών, οι ακαθαρσίες μπορούν να χρησιμοποιηθούν ωραιότατα ως βιοκαύσιμο, πλούσιες καθώς είναι σε μεθάνιο. Το Σαν Φρανσίσκο είναι μάλιστα μια από τις ελάχιστες πόλεις του πλανήτη που παίζουν σοβαρά με την ιδέα να μετατρέψουν τα περιττώματα των κατοικιδίων σε εναλλακτική πηγή ενέργειας (κυριολεκτικά!). Και γιατί όχι, καθώς αντίθετα με τις παραδοσιακές πηγές ενέργειας, τα περιττώματα δεν θα εκλείψουν ποτέ από τον κόσμο! Οι σκέψεις έχουν βέβαια να κάνουν με βιομηχανική χρήση του βιοκαύσιμου, καθώς για οικιακές χρήσεις οποιαδήποτε ελπίδα πρέπει να απορριφθεί, αφού η ημερήσια ποσότητα που παράγει μια οικογένεια δεν επαρκεί για τις ενεργειακές ανάγκες που μπορούν να καλύψουν τα περιττώματα…

Μαγειρική

Η συνταγή για την παρασκευή «πίτας από κόπρανα» και απλή είναι και εύκολη: μερικές μέρες κάτω από τον καυτό ήλιο ψήνουν μια χαρά το ιδιαίτερο μείγμα, το οποίο απαιτεί ωστόσο πλάσιμο με τα χέρια και ενδελεχή ανάμειξη των απλών υλικών (ρύζι, νερό και περιττώματα από αγελάδα). Ας μη μας ανοίξει όμως η όρεξη, καθώς η εν λόγω «πίτα» δεν προορίζεται για βρώση, αλλά για χρήση της ως μαγειρικού καυσίμου. Το πράγμα ζυμώνεται στις υπαίθρους της Ινδίας για να χρησιμοποιηθεί ως πρώτη ύλη για μαγειρική, καθώς σπανίζουν οι παραδοσιακές πηγές ενέργειας…

Στέγη



Άλλη μια ευγενική χορηγία της Ινδίας στον κόσμο, υπάρχουν καλύβες στη χώρα καμωμένες αποκλειστικά από περιττώματα αγελάδας! Η κοπριά ζυμώνεται και μετατρέπεται σε οικοδομικό υλικό για την ανέγερση των αποθηκών αυτών. Τι στεγάζεται εκεί μέσα; Μια ακόμα πιο ευαίσθητη στα καιρικά φαινόμενα κοπριά! Βλέπετε την Ινδία τη μαστίζουν οι Μουσώνες και κάπως πρέπει να προστατευτεί η πολύτιμη κοπριά από τα ακραίες μεταπτώσεις του καιρού. Το απόθεμα κοπριάς χρησιμοποιείται λοιπόν για την ανέγερση των προστατευτικών αυτών καταλυμάτων για την κοπριά, τα οποία ανεγείρονται μάλιστα κατά χιλιάδες πριν από την εποχή των Μουσώνων. Και φτιάχνονται με τέτοια επιμέλεια και δεξιοτεχνία που όταν στεγνώσουν μπορούν να αντέξουν ακόμα και τους πιο μανιασμένους αέρηδες…

Ιατρική

Το να γευτεί κανείς περιττώματα για ιατρικούς λόγους δεν πειράζει, αν δεχτούμε τουλάχιστον τα κελεύσματα της βακτηριοθεραπείας κοπράνων. Η ιδιαίτερη αγωγή συνιστάται σε ασθενείς με σοβαρής μορφής διάρροια, η οποία προκαλεί παρατεταμένες περιόδους παθογόνων κενώσεων, αφυδάτωση και ακραίο υποσιτισμό. Σε παιδιά μάλιστα, νεογνά και ευπαθείς ομάδες πληθυσμού η πάθηση μπορεί να αποβεί μοιραία, και εδώ ακριβώς μπαίνει η βακτηριοθεραπεία κοπράνων. Στους ασθενείς χορηγούνται λοιπόν κόπρανα από υγιείς συγγενείς, σε μια προσπάθεια να αυξηθεί το επίπεδο των υγιών εντερικών βακτηρίων και να καμφθεί έτσι η παθογόνος κένωση. Όσο για τη διαδικασία χορήγησης των περιττωμάτων, ποικίλει, και κυμαίνεται από κλύσμα και κάψουλες μέχρι και ειδικά σωληνάρια με τη «δραστική οσία» που καταναλώνονται από το στόμα…

Αφροδισιακό

Το να αναλύσουμε τα έργα και τις ημέρες της κοπροφιλίας (κοπρολαγνείας) ξεφεύγει από τα όρια του θέματός μας, η σεξουαλική παραφιλία πάντως υπάρχει και είναι μάλιστα αρκετά διαδεδομένη. Κι έτσι η σεξουαλική διέγερση απαιτεί απαρέγκλιτα τη θέα, οσμή ή γεύση περιττωμάτων, παρά τους σημαντικούς κινδύνους που θέτει αυτό για την υγεία των ερωτικών παρτενέρ…

Τέχνη



Δεν θα περίμενε κανείς τα κόπρανα να μην έχουν ενσωματωθεί στα χρονικά της σύγχρονης τέχνης, σωστά; Και βέβαια έχουν λοιπόν και μάλιστα πολλάκις, καθώς φαίνεται ότι τα περιττώματα αποτελούν ένα πρώτης τάξεως καλλιτεχνικό υλικό: όλες οι συνδηλώσεις είναι εκεί και δεν χρειάζεται τίποτα άλλο! Ένα από τα τρανταχτά παραδείγματα είναι ο βρετανός καλλιτέχνης Chris Ofili, γνωστός για την ενσωμάτωση περιττωμάτων ελέφαντα στην τέχνη του ήδη από το 1999.

Τα κόπρανα στην τέχνη δεν είναι όμως νέα ιστορία, καθώς μια πρώτη επίδειξη έχουμε ήδη από το 1961, όταν ο ιταλός καλλιτέχνης Piero Manzoni κονσερβοποίησε τα περιττώματά του (90 κονσέρβες παρακαλώ των 30 γραμμαρίων η καθεμιά) και τα τιτλοφόρησε εύγλωττα «Τα Περιττώματα του Καλλιτέχνη» (Μerda d’Αrtista). Και ναι, έγιναν ανάρπαστα από τους συλλέκτες τέχνης…

Βυρσοδεψεία

Η κατεργασία του δέρματος των ζώων είναι μια διαδικασία ανατριχιαστική από μόνη της και απαιτεί γερό στομάχι, γιατί λοιπόν να μην την κάνουμε ακόμα πιο αποκρουστική; Θα πάμε λοιπόν στο Παρίσι του 18ου αιώνα, εκεί που η τρομακτική δυσοσμία στον αέρα προερχόταν από τα πολλά βυρσοδεψεία της πόλης, για να δούμε βήμα-το-βήμα τη διαδικασία. Όταν λοιπόν το βυρσοδεψείο παραλάμβανε τις προβιές, ο εργάτης αφαιρούσε πρώτα τους ιστούς από το δέρμα του ζώου και κατόπιν το εμβάπτιζε σε μείγμα από ανθρώπινα ούρα. Ο βυρσοδέψης αφαιρούσε μετά το τρίχωμα, κι εδώ είναι που έμπαιναν τα κόπρανα στην παραγωγική διαδικασία: τα παιδιά της πόλης όργωναν τις συνοικίες για περιττώματα ζώων, τα οποία τοποθετούνταν σε λεκάνες και αναμειγνύονταν με νερό (και συχνά με ούρα). Ο βυρσοδέψης «ζύμωνε» κατόπιν το δέρμα μέσα στο μείγμα, μέχρι να γίνει το τομάρι μαλακό και εύπλαστο. Σκεφτείτε το αυτό κάτω από τον καυτό ήλιο…

Χαρτί

Ας πεταχτούμε μέχρι την Ταϊλάνδη για να δούμε την οικολογική φίρμα που παράγει χαρτί από κόπρανα ελέφαντα! Πνευματικό παιδί του κυρίου Wanchai, η ιδέα είναι να βγουν οι ελέφαντες της χώρας από το κακό τους το χάλι. Ο ίδιος ταλαιπωρήθηκε μάλιστα πολύ για να τα καταφέρει, αφού κάθε άλλο παρά εύκολη ήταν τόσο η ίδια η διαδικασία της κατεργασίας των περιττωμάτων όσο και η απόπειρα να πειστούν οι υπεύθυνοι του τοπικού καταφυγίου ελεφάντων να τον προμηθεύουν με πρώτες ύλες. Κι όμως, πλέον το οικολογικό χαρτί από κόπρανα ελέφαντα είναι μια πραγματικότητα που κυκλοφορεί ελεύθερο στο εμπόριο.

Και βέβαια σύντομα ο κύριος Wanchai απέκτησε μιμητές, αυτή τη φορά όμως χρησιμοποιούνται τα κοινά περιττώματα της αγελάδας…

Καφές

Στην Ινδονησία αυτή τη φορά, για να δούμε τον καφέ Civet (ή Kopi Luwak), την τοπική ποικιλία καφέ που παράγεται από κόκκους που αποσπώνται από τα κόπρανα του χνουδωτού πλάσματος που ακούει στο όνομα ασιατική μοσχογαλή! Η μοσχογαλή ταΐζεται με κόκκους καφέ, οι οποίοι αναβαθμίζονται στο εσωτερικό του ζώου, εξαιτίας των ενζύμων στους εντερικούς του σωλήνες, και κατόπιν συλλέγονται από τα κόπρανά του κόκκο τον κόκκο. Και μάλιστα ο καφές αυτός παραείναι ακριβός, μοσχομύριστος καθώς είναι, και κοστίζει κάπου 20.000 δολάρια το κιλό, καθώς μόνο 500 κιλά παράγονται ετησίως.

Την ίδια στιγμή, στη Βόρεια Ταϊλάνδη παράγεται ο εξίσου πανάκριβος καφές από περιττώματα ελέφαντα (Black Ivory Coffee), ακολουθώντας την ίδια παραγωγική διαδικασία! Μια κούπα με τον ευεργετικό καφέ μπορεί να τινάξει την μπάνκα στον αέρα…

Σπορ



Είναι σίγουρο ότι δεν θα το βρείτε στο καθιερωμένο αθλητικό πρόγραμμα της εβδομάδας, το σπορ όμως υπάρχει και είναι μάλιστα μεγάλη ιστορία στις μεσοδυτικές πολιτείες των ΗΠΑ. Το λένε ρίψη κοπράνων αγελάδας και όλοι καταλαβαίνουμε περί τίνος πρόκειται: οι ακαθαρσίες της αγελάδας στεγνώνονται στον ήλιο και αποκτούν σχήμα δίσκου, για ακόμα καλύτερες βολές! Το άθλημα έγινε δημοφιλές αρχικά στην Οκλαχόμα, την παγκόσμια πρωτεύουσα του Cow Chip Throwing, όπως εύγλωττα ονομάζεται το σπορ. Και στην πόλη Beaver της πολιτείας φιλοξενούνται οι ετήσιοι αγώνες, που είναι κάτι σαν τους Ολυμπιακούς του σπορ, με τέτοια λαμπρότητα εορτάζονται οι δύσοσμες αθλητικές αναμετρήσεις…

Κι έτσι, ενώ οι περισσότεροι από μας αηδιάζουν στη θέα των κοπράνων, κάποιοι βλέπουν μια ιδανική ευκαιρία για πλουτισμό και ψυχαγωγία…