Με διαγραφή 12 μηνών από τα μητρώα της ΕΣΗΕΑ τιμώρησε το Πρωτοβάθμιο Πειθαρχικό Συμβούλιο της Ένωσης τον δημοσιογράφο Μιχάλη Κεφαλογιάννη για τη συμμετοχή του σε διαφήμιση κάρτας παροχών υγείας.

Η απόφαση ήταν κατά πλειοψηφία (3-2) ως προς την ποινή, με τη μειοψηφία να προτείνει διαγραφή για έξι μήνες.

Πρόκειται για εφέσιμη απόφαση αλλά το Πειθαρχικό της ΕΣΗΕΑ αποφάσισε την ανάρτησή της κρίνοντας ότι υπάρχει λόγος ενημέρωσης ευρύτερου αριθμού προσώπων λόγω των εντυπώσεων που έχουν δημιουργηθεί από τη συνεχή προβολή της διαφημιστικής δραστηριότητας του συγκεκριμένου δημοσιογράφου.

Το ΠΠΣ στην απόφασή του επισημαίνει ότι ο Μ. Κεφαλογιάννης «περιφρονεί προηγούμενη απόφαση, που για άλλη διαφήμιση κατά το παρελθόν, του είχε επιβάλλει ποινή. Και φραστικά μεν δηλώνει το σεβασμό του στα Πειθαρχικά Συμβούλια, αλλά στην πράξη λειτουργεί με περιφρόνηση προς τις αποφάσεις τους και επιμένει να επαναλαμβάνει το ίδιο πειθαρχικό παράπτωμα. Ακόμη προσπαθεί να αλλοιώσει με αβάσιμα επιχειρήματα τον χαρακτήρα της καθαρής εμπορικής διαφήμισης που προβάλει, με τον ισχυρισμό ότι διαφημίζοντας κάρτα υγείας συγκεκριμένης εταιρείας, στην ουσία βοηθάει στην προστασία ασθενέστερων κοινωνικών ομάδων και την ιατροφαρμακευτική τους περίθαλψη έναντι μικρής αμοιβής και ως εκ τούτου, όπως ο ίδιος σκόπιμα συμπεραίνει η διαφήμιση έχει “κοινωνικό σκοπό”. Η αυταπόδεικτη όμως πραγματικότητα δεν δίνει καμία βάση στον ισχυρισμό αυτό. Πολλές εταιρείες εκδίδουν ανάλογες κάρτες υγείας με αποκλειστικό σκοπό την προσπόριση εμπορικού κέρδους από τις υπηρεσίες που προσφέρουν προς τους πελάτες τους. Και προφανώς για να προβάλλουν τα προϊόντα τους ακολουθούν και τη διαφημιστική μέθοδο».

Όπως αναφέρει η ΕΣΗΕΑ: «Προσπαθεί να αλλοιώσει με αβάσιμα επιχειρήματα τον χαρακτήρα της καθαρής εμπορικής διαφήμισης που προβάλει, με τον ισχυρισμό ότι διαφημίζοντας κάρτα υγείας συγκεκριμένης εταιρίας, στην ουσία βοηθάει στην προστασία ασθενέστερων κοινωνικών ομάδων και την ιατροφαρμακευτική τους περίθαλψη έναντι μικρής αμοιβής και ως εκ τούτου, όπως ο ίδιος σκόπιμα συμπεραίνει η διαφήμιση έχει «κοινωνικό σκοπό». Η αυταπόδεικτη όμως πραγματικότητα δεν δίνει καμία βάση στον ισχυρισμό αυτό. Πολλές εταιρίες εκδίδουν ανάλογες κάρτες υγείας με αποκλειστικό σκοπό την προσπόριση εμπορικού κέρδους από τις υπηρεσίες τις οποίες προσφέρουν προς τους πελάτες τους. Και προφανώς για να προβάλουν τα προϊόντα τους ακολουθούν και τη διαφημιστική μέθοδο.

Ο συν. Κεφαλογιάννης που ασχολείται δημοσιογραφικά σε εκπομπές του με θέματα υγείας, αντικειμενικά κρίνεται ως ιδιαίτερα κατάλληλος για να αναλαμβάνει την διαφήμιση προϊόντων που σχετίζονται με θέματα υγείας. Έτσι, παραγνωρίζοντας όσα η δεοντολογία επιτάσσει, επιλέγει την οικονομική αντιπαροχή, η οποία αναμφίβολα είναι και το κίνητρο για την συμμετοχή του στη διαφημιστική προβολή. Και όχι προφανώς η διάθεση να βοηθήσει οικονομικά ασθενέστερους πολίτες, όπως προσχηματικά ισχυρίζεται».