Οι επιστήμονες ίσως κατάφεραν τελικά να βρουν την απάντηση στο γιατί δε μπορούμε να θυμηθούμε τις πρώτες παιδικές αναμνήσεις μας.

Οι περισσότεροι ενήλικες θυμούνται ελάχιστα –έως και καθόλου- πράγματα από όσα είχαν ζήσει πριν τα τρίτα τους γενέθλια και μέχρι τώρα, οι επιστήμονες δε γνώριζαν για ποιο λόγο συμβαίνει αυτό.

Μια ομάδα ερευνητών από το Τορόντο, με επικεφαλής την Katherine Akers, ανακάλυψε ότι ο εγκέφαλος ενός μωρού αναπτύσσεται τόσο γρήγορα που οι νέες αναμνήσεις που δημιουργούνται «εγγράφονται» επάνω στις παλιές.

Σύμφωνα με μια μελέτη, που δημοσιεύτηκε τον περασμένο Μάιο στο επιστημονικό περιοδικό Science, οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι η νευρογένεση –η διαδικασία ανάπτυξης νέων νευρώνων- μπορεί να παίζει σημαντικό ρόλο στη «βρεφική αμνησία», η οποία εμφανίζεται σε αρκετά είδη, συμπεριλαμβανομένων και των ανθρώπων.

Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν ήπια ηλεκτρικά σοκ για να εκπαιδεύσουν μια ομάδα ποντικιών στο να νιώθουν φόβο μέσα σε ένα συγκεκριμένο περιβάλλον. Στη συνέχεια, τα τοποθέτησαν μέσα σε χώρους όπου υπήρχαν ρόδες, καθώς έχει διαπιστωθεί ότι το τρέξιμο βοηθά στη φυσική ενίσχυση της διαδικασίας της νευρογένεσης.

Όταν όμως τα επανέφεραν στο περιβάλλον που είχαν «εκπαιδευτεί» να φοβούνται, ανακάλυψαν ότι όσα ποντίκια είχαν τοποθετεί σε χώρους με ρόδες είχαν ξεχάσει το φόβο τους σε μεγάλο βαθμό, ενώ το αντίθετο παρατήρησαν σε όσα ποντίκια δεν είχε δοθεί η δυνατότητα να τρέξουν.

Στη συνέχεια, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν φάρμακα για να επιβραδύνουν το ρυθμό νευρογένεσης στα ποντίκια βρεφικής ηλικίας, τα οποία αναπτύσσουν φυσιολογικά περισσότερους νευρώνες από τα ενήλικα. Αυτό που βρήκαν ήταν ότι αυτά τα ποντίκια μπορούσαν να συγκρατήσουν περισσότερες αναμνήσεις, σε σχέση με εκείνα που δεν τους είχαν χορηγηθεί αντίστοιχα φάρμακα, αναφέρει δημοσίευμα της βρετανικής εφημερίδας The The Telegraph.

«Αν θέλουμε να κατανοήσουμε καλύτερα τη λειτουργία της μνήμης, η διαδικασία της νευρογένεσης στον ιππόκαμπο μπορεί να είναι μια ενδιαφέρουσα οδός για να ακολουθήσουμε» ανέφερε ο Mark Howe από το πανεπιστήμιο City University του Λονδίνου. Ωστόσο, ο ίδιος πρόσθεσε ότι υπάρχουν πολλές άλλες πιθανές εξηγήσεις για τη βρεφική/παιδική αμνησία, όπως για παράδειγμα οι μεταβολές στη συνδεσιμότητα μεταξύ των διαφόρων περιοχών του εγκεφάλου.