Τις συνταγές που ετοίμασε ο σεφ Λευτέρης Λαζάρου για το επίσημο δείπνο των ηγετών στο Προεδρικό Μέγαρο για τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση ζήτησε το Μπάκιγχαμ. Υπενθυμίζεται ότι μεταξύ των καλεσμένων ήταν ο Πρίγκιπας Κάρολος και η Καμίλα.

Την αποκάλυψη έκανε ο ίδιος ο σεφ μιλώντας στο Πρώτο Πρόγραμμα της ΕΡΤ, τονίζοντας, μεταξύ άλλων, ότι «ζήτησαν όλο το μενού και αυτό μας κάνει περήφανους και αρεστούς, γιατί χωρέσαμε όση περισσότερη Ελλάδα μπορούσε να χωρέσει σε ένα πιάτο».

Αναφορικά με τις αντιδράσεις των καλεσμένων και για το αν άκουσε κάποιο καλό σχόλιο, ο κ. Λαζάρου είπε πως «όλους τους συντελεστές της βραδιάς μάς κάλεσε η κυρία Πρόεδρος να χαιρετήσουμε και να μας χαιρετήσει ο κόσμος. Τα μάτια δεν λένε ψέματα. Ξέρω να καταλαβαίνω από το βλέμμα αν έχει ευχαριστηθεί ο άλλος με αυτό που του προσέφερα. Οπότε τα λόγια πολλές φορές περιττεύουν. Το βλέπεις από ένα αγκάλιασμα και την ικανοποίηση στο βλέμμα. Δεν είναι τυχαίο ότι ένας από τους υψηλούς καλεσμένους ζήτησε το μενού».

Σε ερώτηση του δημοσιογράφου αν αναφέρεται στο βλέμμα του πρίγκιπα Καρόλου, είπε πως δεν ήταν μόνο το δικό του βλέμμα αλλά και πολλών άλλων επισκετών.

Το ότι το Μπάκιγχαμ ζήτησε τις συνταγές «έχει μεγάλη σημασία για τη χώρα, καθώς αυτό σημαίνει ότι λόγω των συνταγών θα ανιχνεύσει τα προϊόντα μας».

«Αντιλαμβάνεστε ότι εμένα προσωπικά αυτό με έχει κάνει να νιώθω πολύ καλά. Πάντα ο στόχος μου, η έμπνευσή μου ήταν τα τοπικά προϊόντα, η Ελλάδα για εμένα είναι η έμπνευση», είπε ο γνωστός σεφ.

Περιγράφοντας το μενού είπε ότι το «κυρίως πιάτο ήταν το χριστόψαρο, μετά φύλλο λάχανο τυλιγμένο με κιμά γαρίδας, γαρίδα ελληνική. Γιατί έχουμε άλλες γεύσεις, άλλες μυρωδιές, άλλα δαγκώματα, το τραγανό της κρέας μπορεί να σε απογειώσει».

Αναφορικά με την προετοιμασία του δείπνου είπε πως «έπρεπε να πατήσω πάνω σε διατροφικές συνήθειες των ανθρώπων που ήταν καλεσμένοι στη χώρα μας. Αρα έγιναν πολλές συζητήσεις με τις πρεσβείες για διατροφικές αλλεργίες, για ιδιαιτερότητες των ανθρώπων. Ετσι έπρεπε όλα αυτά να αγκαλιαστούν γιατί σε ένα επίσημο δείπνο, που σου δίνει πολύ λίγο χρόνο η εθιμοτυπία -οι άνθρωποι αυτοί έχουν ξεναγηθεί, έχουν πάει και σε άλλα μέρη, ο χρόνος δεν είναι απεριόριστος-, μέσα σε μία ώρα και ένα τέταρτο αυτοί οι άνθρωποι έπρεπε να έχουν απολαύσει αυτό το δείπνο».