Πριν από μερικά χρόνια το μεγάλο πρόβλημα για την ελληνική κοινωνία και οικονομία ήταν η ανεργία, ειδικά στους νέους. Σήμερα η εικόνα έχει μεταβληθεί σχεδόν ολοκληρωτικά, αφού από την αγορά λείπουν περίπου 200.000 εργαζόμενοι, σε τομείς όπως ο τουρισμός, η εστίαση, ο πρωτογενής τομέας, οι κατασκευές, η τεχνολογία, η πληροφορική, τα νοσοκομεία με νοσηλευτικό προσωπικό και γενικά θέσεις που απαιτούν δεξιότητες.

Σε κάποιους τομείς, μάλιστα, η κατάσταση δείχνει να είναι απελπιστική, αφού η έλλειψη προσωπικού, τορπιλίζει την όποια προσπάθεια για βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών, ενώ και σε επίπεδο παραγωγής παρατηρείται ανάλογη υστέρηση.

Ήδη οι διαδικασίες για την έναρξη της τουριστικής περιόδου έχουν ξεκινήσει και το έλλειμμα από τους παράγοντες της αγοράς και τους θεσμικούς φορείς είναι σημαντικό. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ξενοδόχων, οι ελλείψεις ανέρχονται σε 53.000, ενώ αν σε αυτές συνυπολογιστεί και το έλλειμμα που υπάρχει στον συναφή κλάδο της εστίασης τότε οι κενές θέσεις ανέρχονται στις 80.000. Κυρίαρχες ειδικότητες που λείπουν είναι ρεσεψιονίστ, μάγειρες, σεφ, καμαριέρες κ.ά.

Μάλιστα έχει ξεκινήσει ένας ιδιότυπος «πόλεμος» μεταξύ των επιχειρηματιών του κλάδου για να κερδίσουν τους λίγους εργαζόμενους που είναι διαθέσιμοι στην αγορά με δέλεαρ βέβαια υψηλότερους μισθούς.

Στο μεταξύ, ένα κενό μπορεί να καλυφθεί από εργαζόμενους που θα έρθουν από τρίτες χώρες, αλλά ο αριθμός τους δεν επαρκεί, ενώ οι περισσότερες εξ αυτών θα καλύψουν θέσεις που δεν απαιτούν κάποιου είδους ειδίκευση όπως οι εργαζόμενοι στην καθαριότητα και οι λαντζέρηδες.

Μεγάλες ελλείψεις παρατηρούνται και στον πρωτογενή τομέα και υπολογίζεται ότι λείπουν πάνω από 80.000 εργατικά χέρια. Παρά τις αυξήσεις των ημερομισθίων που υπερβαίνουν το 50% τα τελευταία δύο χρόνια οι ελλείψεις παραμένουν. Καλλιέργειες όπως οι ελιές, τα θερμοκήπια, μήλα, πορτοκάλια, ροδάκινα, φράουλες κ.α. δεν έχουν εργάτες και οι άνεργοι που υπάρχουν δεν δείχνουν καμία απολύτως διάθεση να τις καλύψουν.

Μεγάλο κενό υπάρχει και στον κατασκευαστικό τομέα. Ειδικά τώρα που αρχίζει να ανθίζει η οικοδομή το πρόβλημα μεγιστοποιείται. Πολλοί κατασκευαστές καθυστερούν τις παραδόσεις εργολαβιών που έχουν αναλάβει εξαιτίας αυτής της κατάστασης.

Μικρότερο, αλλά υπαρκτό είναι το πρόβλημα και σε άλλους τομείς, όπως:

  • Η υγεία όπου το έλλειμμα σε νοσηλευτικό προσωπικό είναι σημαντικό.
  • Τομείς που απαιτούν δεξιότητες, όπως μηχανικοί, ηλεκτρολόγοι, υδραυλικοί κ.λπ.
  • Οδηγοί σε μηχανήματα έργου, λεωφορεία, νταλίκες κ.λπ.
  • Στελέχη επιχειρήσεων με συγκεκριμένα προσόντα.
  • Πληροφορικοί και ειδικευμένοι στην τεχνολογία αιχμής.

Πρόσφατα στο θέμα αναφέρθηκε ο οικονομικός σύμβουλος του πρωθυπουργού Αλέξης Πατέλης, που με ανάρτησή του στο Twitter, τόνιζε ότι «οι κενές θέσεις εργασίας έφτασαν τις 38.000 στο τέταρτο τρίμηνο του 2023, αυξημένες κατά 82% και στο υψηλότερο επίπεδο από το 2009».

Επίσης, αξίζει να σημειωθεί και η πρόσφατη αναφορά του αντιπροέδρου του ΣΕΒ Σπύρου Θεοδωρόπουλου επεσήμανε: «λείπουν 90.000 θέσεις εργασίας στη βιομηχανία και ειδικά σε τεχνικές ειδικότητες. Κάθε χρόνο θα δημιουργούνται 10.000 θέσεις στον κλάδο της τεχνολογίας και της πληροφορικής. Ωστόσο, δεν υπάρχουν κατάλληλοι εργαζόμενοι. Είτε γιατί πολλοί έχουν φύγει στο εξωτερικό είτε γιατί πρέπει να καλλιεργήσουμε τις απαραίτητες δεξιότητες».

Το πρόβλημα επιχειρείται να αμβλυνθεί μέσω μετακλήσεων εργατών από τρίτες χώρες με τον υπουργό Μετανάστευσης και Ασύλου Δημήτρη Καιρίδη, να έχει αναλάβει το όλο εγχείρημα. Όπως μάλιστα έχει αναφέρει πρόσφατα: «Η Ελλάδα χρειάζεται να προσελκύσει εργαζόμενους όχι μόνο στη χαμηλή ειδίκευση, όπως είναι οι εργάτες γης, αλλά και στην υψηλή, καθώς είναι γεγονός ότι οι κοινωνίες που πετυχαίνουν είναι αυτές που καταφέρνουν να προσελκύουν ταλέντα από όλο τον κόσμο».

Αναφέρει επίσης ότι «το επόμενο βήμα μας για τη μετάκληση εργατών από τρίτες χώρες είναι η υπογραφή έξι διμερών συμφωνιών εργασιακής κινητικότητας με φίλες χώρες όπως η Αρμενία, η Γεωργία, η Μολδαβία, το Βιετνάμ, οι Φιλιππίνες και η Ινδία, στην οποία και βρέθηκε πρόσφατα ο πρωθυπουργός».