Τι γίνεται όταν δώσεις σε ουρακοτάγκους κάμερες για να παίξουν; Αυτό ήθελε να ανακαλύψει και ο Peter Pratje και διαπίστωσε πως οι ουρακοτάγκοι περνούσαν… πολύ καλά με τις κάμερες, έκαναν γκριμάτσες στο φακό και έπαιρναν την παράξενη γι’ αυτούς συσκευή πάνω στα δέντρα.
«Επειδή όλοι οι ουρακοτάγκοι στο πρόγραμμά μας είναι ορφανοί και μεγαλωμένοι από ανθρώπους δεν νιώθουν να απειλούνται από την παρουσία μας», δήλωσε ο Pratje από την Frankfurt Zoological Society και project manager στην Ινδονησία.
Το πρόγραμμα του Pratje ξεκίνησε το 2001 και εκπαιδεύει ορφανούς ουρακοτάγκους για να αποκτήσουν όλες τις δεξιότητες που είναι απαραίτητες για να επιζήσουν στη φύση. Στη συνέχεια οι ουρακοτάγκοι αφήνονται ελεύθεροι στα δάση του εθνικού πάρκου Bukit της Ινδονησίας.
Όπως είπε στη Daily Mail, αρχικά οι ουρακοτάγκοι φοβούνταν τις κάμερες και τις απέφευγαν. Για να μην τις φοβούνται οι υπεύθυνοι του προγράμματος τις αντιμετώπισαν σαν παιχνίδι και προκάλεσαν το ενδιαφέρον των ουρακοτάγκων.
«Υπήρχε ένας φόβος να δαγκώσουν τις κάμερες και να τις κάνουν κομμάτια αλλά ευτυχώς όταν το επιχείρησαν δεν τα κατάφεραν», τόνισε ο Pratje.
Το βίντεο αποτυπώνει αστείες στιγμές από την καθημερινότητα των ουρακοτάγκων αλλά ταυτόχρονα και την τραγωδία του είδους. Η αυξανόμενη ζήτηση για βιοκαύσιμα και προϊόντα φοινικέλαιου έχουν ως αποτέλεσμα τα τροπικά δάση της Ινδονησίας να συρρικνώνονται.
Στη Σουμάτρα ήδη το 80% έχει καταστραφεί. Η απώλεια του φυσικού περιβάλλοντος μαζί με το παράνομο κυνήγι έχει οδηγήσει τους ουρακοτάγκους σε επικίνδυνα μικρούς πληθυσμούς και ορισμένοι εκτιμούν πως σε 25 χρόνια θα έχουν εξαφανιστεί.
«Οι ουρακοτάγκοι είναι τόσο κοντά στον άνθρωπο που μπορείς σχεδόν να διαβάσεις τα αισθήματά τους», λέει ο Pratjet, «έχουμε περισσότερο από 96% κοινά γονίδια κι έτσι είναι σαν μακρινοί ξάδερφοί μας στο δάσος».
Δείτε τις φωτογραφίες και το βίντεο…
