Σε μια ζοφερή αποκάλυψη για τη μόλυνση του περιβάλλοντος προχώρησαν οι επιστήμονες, ανακαλύπτοντας 27 εκατομμύρια τόνους πλαστικών στον Βόρειο Ατλαντικό Ωκεανό, που δεν μπορούν να καθαριστούν.
Επιστήμονες από το Βασιλικό Ινστιτούτο Θαλάσσιων Ερευνών των Κάτω Χωρών (NIOZ) και το Πανεπιστήμιο της Ουτρέχτης πήραν δείγματα νερού από 12 τοποθεσίες κατά τη διάρκεια μιας αποστολής τεσσάρων εβδομάδων με το ερευνητικό σκάφος «RV Pelagia».
Φιλτράροντας το νερό και χρησιμοποιώντας φασματομετρία μάζας για να ανιχνεύσουν πλαστικά μόρια, που είναι πολύ μικρά και δύσκολα να εντοπιστούν με τους παραδοσιακούς τρόπους, ανακάλυψαν μια πραγματική απειλή.
Μόνο στον Βόρειο Ατλαντικό υπάρχουν 27 εκατομμύρια τόνοι νανοπλαστικών -μικρότερα από τα μικροπλαστικά- που δεν μπορούν να καθαριστούν με κανέναν τρόπο, αριθμός που ενδεχομένως αποτελεί τη μεγαλύτερη συγκέντρωση μικροσκοπικών πλαστικών σκουπιδιών στον πλανήτη, έγραψε το Interesting Engineering.
«Αυτή η εκτίμηση δείχνει ότι υπάρχει περισσότερο πλαστικό με τη μορφή νανοσωματιδίων που επιπλέει σε αυτό το τμήμα του ωκεανού από ό,τι υπάρχει σε όλους τους ωκεανούς του κόσμου», δήλωσε ο Helge Niemann, ερευνητής στο NIOZ και καθηγητής γεωχημείας στο Πανεπιστήμιο της Ουτρέχτης.

Τα νανοπλαστικά μπορούν να καταλήξουν στις θάλασσες με πολλούς τρόπους. Μπορούν να μεταφερθούν με τον αέρα, μέσω της βροχής, της ξηρής ατμοσφαιρικής εναπόθεσης ή μέσω αντικειμένων πλαστικών ή μη, όπως διάφορα φαγητά.
Επίσης, δεν αποτελούν απειλή μόνο για τη Γη, αλλά και για τον ίδιο τον άνθρωπο, καθώς θα καταλήξουν στο πιάτο του, αφού μολύνουν τα πάντα.
Πρόσφατες μελέτες συνδέουν τη ρύπανση από τα πλαστικά με διάφορες μορφές καρκίνου και με άλλες παθήσεις, με έρευνες να δείχνουν ότι μπορεί να μολύνουν ακόμα και τον εγκέφαλο του ανθρώπου.
Ο Helge Niemann κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου ανέφερε: «Πάντα υπήρχε ένα κενό ανάμεσα στο πλαστικό που παράγεται και εκείνο που εντοπίζεται στα σκουπίδια και το περιβάλλον. Μέχρι πρότινος κέρδιζε έδαφος η θεωρία πως για κάποιο λόγο το πλαστικό διαλυόταν, παρότι ξέρουμε ότι είναι δύσκολο αυτό να συμβεί. Τώρα, γνωρίζουμε με ακρίβεια τι συμβαίνει και πως είναι περισσότερο απειλητικό από αυτό που θα θέλαμε».