Συμπληρώθηκαν επτά ολόκληρα χρόνια από εκείνη τη ματωμένη νύχτα του Σεπτεμβρίου. Ήταν η κομβική εκείνη στιγμή που και το τελευταίο προσωπείο της Χρυσής Αυγής κατέρρευσε.  Πλέον βρισκόμαστε μερικές μόνο ημέρες πριν το δικαστήριο εκδώσει την απόφασή του. Μια απόφαση που θα αφορά καθαρά το ποινικό σκέλος μιας υπόθεσης σχετικά με τη δράση μιας εγκληματικής οργάνωσης.

Το πολιτικό σκέλος έχει ήδη κριθεί, εδώ και πάρα πολύ καιρό. Η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών (είτε θεωρούν εαυτούς αντιφασίστες, είτε όχι) γύρισε την πλάτη στο συγκεκριμένο μόρφωμα. Λίγοι φανατικοί και αμετανόητοι έμειναν στο πλάι των στελεχών της Χρυσής Αυγής. Ή τουλάχιστον σε όσα απέμειναν καθώς, ως γνωστόν, όταν το καράβι βουλιάζει τα ποντίκια το εγκαταλείπουν πρώτα.

Όλο αυτό το διάστημα αποδείχθηκε πως το μαχαίρι του χρυσαυγίτη Ρουπακιά μπορεί να στέρησε τη ζωή από τον Παύλο Φύσσα αλλά ταυτόχρονα επέφερε ένα σημαντικό (πιθανότατα τελειωτικό) χτύπημα στη σάρκα του νεοναζιστικού μορφώματος.

Ποιος ξέρει; Ίσως αν οι ίδιοι οι χρυσαυγίτες γνώριζαν όλα αυτά που ακολούθησαν να μην έσπευδαν ποτέ μέσα σε 55 λεπτά να συγκροτήσουν ένα τάγμα θανάτου προκειμένου να δολοφονήσουν έναν νέο άνθρωπο, που όπως αποδείχθηκε είχαν στοχοποιήσει εξαιτίας της αντιφασιστικής του δράσης.

Ο στοχοποιημένος Παύλος Φύσσας

Πολύς λόγος είχε γίνει τις πρώτες ώρες μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα για το αν ο γνωστός αντιφασίστας μουσικός είχε κάποιου είδους διένεξη με τους χρυσαυγίτες που έτυχε να βρίσκονται στην καφετέρια «Κοράλλι».

Γρήγορα, ωστόσο, αποδείχθηκε πως τίποτα τέτοιο δεν είχε συμβεί. Κανείς από τους θαμώνες ή τους υπαλλήλους του μαγαζιού δεν είπε κάτι τέτοιο στις καταθέσεις που έδωσαν. Ο Παύλος και η παρέα του είχαν πάει εκεί για να δουν τον αγώνα του Ολυμπιακού με την Παρί Σεν Ζερμέν για τους ομίλους του Champions League.

Δυστυχώς, εκεί μέσα υπήρχαν και τρεις γνωστοί για τη δράση τους χρυσαυγίτες. Ο ένας από αυτούς έβγαινε από το μαγαζί την ώρα που ο Φύσσας έμπαινε. Τον είδε. Κατάλαβε ποιος είναι και από εκεί και πέρα ξεκίνησε η αντίστροφη μέτρηση. Κανένας τσαμπουκάς. Κανένα βρίσιμο. Αυτοί ήταν χρυσαυγίτες και ο Παύλος γνωστός μουσικός στον κόσμο της hip hop, που δεν έκρυβε το μίσος και την απέχθεια του για τη Χρυσή Αυγή και οτιδήποτε φασιστικό ή ρατσιστικό. Δυο αντίπαλα στρατόπεδα μέσα σε ένα μαγαζί.

Αυτό ήταν αρκετό. Ο Παύλος είχε στοχοποιηθεί από τα μέλη της οργάνωσης που έδρασαν υπερβολικά γρήγορα και συντονισμένα. Ο Φύσσας έπρεπε να σταματήσει να μιλάει μέσα από τα τραγούδια του.

«Μια τέτοια μέρα είναι ωραία για να πεθαίνεις, όμορφα κι όρθιος σε δημόσια θέα»

Στη δίκη των κατηγορουμένων χρυσαυγιτών ειπώθηκαν πολλά. Δόθηκαν πολλές αποδείξεις για τη δράση των μελών της Χρυσής Αυγής εκείνη την περίοδο σε Νίκαια, Πέραμα και Πειραιά γενικότερα.

Ίσως το σημαντικότερο απ΄ όλα, ωστόσο, είναι η ανάλυση των sms που ανταλλάχθηκαν ανάμεσα στα μέλη της οργάνωσης εκείνο το βράδυ. Αυτό που προέκυψε από τα όσα κατατέθηκαν στο δικαστήριο είναι ανατριχιαστικό: Χρειάστηκαν περίπου 55 λεπτά για να συγκροτηθεί το τάγμα εφόδου που με μπροστάρη τον Ρουπακιά δολοφόνησε τον Παύλο Φύσσα.

Σύμφωνα με τα όσα προέκυψαν από την προανάκριση της αστυνομίας και τα όσα ακούστηκαν και έχουν κατατεθεί στο δικαστήριο, οι τρεις χρυσαυγίτες που ήταν μέσα στο «Κοράλλι» ήταν οι: Άγγος, Τσαλίκης και Μιχάλαρος. Ο τελευταίος ήταν αυτός που ήρθε πρόσωπο με πρόσωπο με την παρέα του Φύσσα στην είσοδο του μαγαζιού.

Λίγο πριν τις 11 το βράδυ (και ενώ πλέον ο ποδοσφαιρικός αγώνας βρίσκεται σε εξέλιξη) η παρέα του Φύσσα διακρίνει έντονη κινητικότητα από την πλευρά των χρυσαυγιτών οι οποίοι φαίνεται πως δεν ασχολούνται πλέον με την εξέλιξη τους ματς.

Στις 23:03 αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση. Εκείνη την ώρα γίνονται τα πρώτα τηλεφωνήματα και στέλνονται τα πρώτα sms. Στις 23:19, ο Άγγος τηλεφώνησε στον Καζατζόγλου (υπεύθυνο πολιτικής δράσης και μέλος του πενταμελούς της τοπικής Νίκαιας).

Προφανώς τον ενημέρωσε για την παρουσία του Παύλου στην καφετέρια. Δυο λεπτά αργότερα (23:21) ο Καζατζόγλου  τηλεφωνεί στον «πυρηνάρχη» της Νίκαιας, Πατέλη.  Αυτός με τη σειρά του, περίπου τέσσερα λεπτά αργότερα (23:26) ενημερώνει το Γιάννη Λαγό. Αφού είχε ακολουθηθεί η ιεραρχική αυτή διαδικασία και αφού ολοκληρώνεται η συνομιλία του με το Λαγό ο Πατέλης στέλνει στις 23:28 μήνυμα στα μέλη της οργάνωσης:  «Όλοι όσοι είστε κοντά τώρα στη Νίκαια… δεν θα περιμένουμε μακρινούς. Τώρα».

Στις 23:32, ο χρυσαυγίτης Γεώργιος Δήμου τηλεφωνεί στον Ρουπακιά και τρία λεπτά αργότερα (στις 23:35) εκείνος τηλεφωνεί στον Καζατζόγλου και το επόμενο λεπτό (23:36) επικοινωνεί και πάλι με τον Δήμου.

Τηλεφωνήματα και SMS συνεχίζονται με την ίδια ένταση για τα επόμενα, περίπου, 15 λεπτά. Η ώρα έχει φτάσει πλέον 23:50 και οι επικοινωνίες μεταξύ των μελών της οργάνωσης αραιώνουν στο μέγιστο βαθμό κάτι που (σύμφωνα και με τους αστυνομικούς που ερεύνησαν την υπόθεση όσο και με τους δικηγόρους της οικογένειας Φύσσα) δείχνει ξεκάθαρα πως, πλέον, τα τάγμα εφόδου της Χρυσής Αυγής είχε συγκεντρωθεί στην τοπική της Νίκαιας και ήταν έτοιμο να εφορμήσει στο «Κοράλλι».

Στις 23:58,  δηλαδή ακριβώς 55 λεπτά μετά την πρώτη επικοινωνία, οι χρυσαυγίτες που  έχουν πλέον συγκροτηθεί σε τάγμα εφόδου και με κομβόι έχουν φτάσει από την τοπική της Νίκαιας έξω από το «Κοράλλι» πραγματοποιούν την επίθεση στον Παύλο Φύσσα και την παρέα του.

«Οι προαναφερόμενοι επικοινωνούν με έτερα άτομα – χρήστες τηλεφωνικών συνδέσεων, τα οποία διαφαίνεται ότι συγκλίνουν μετέπειτα στον επίμαχο γεωγραφικό χώρο», αναφέρει στην έκθεσή της η Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία.

Μέχρι τις 00:05 υπάρχει ένα κενό περίπου επτά λεπτών στις μεταξύ τους επικοινωνίες.  Είναι ακριβώς η ώρα που γίνεται η επίθεση. Η στιγμή της δολοφονίας του «Killah P» προσδιορίστηκε περίπου στις 00:04.

Σε άλλο σημείο, το πόρισμά της Αντιτρομοκρατικής διαπιστώνει ότι: «Η υπ’ αριθμ. 69077… σύνδεση με στοιχεία συνδρομητή Λαγός Ιωάννης, την 00:37 ώρα της 18 Σεπτεμβρίου 2013 δέχεται εισερχόμενο μήνυμα κειμένου (sms) από την υπ’ αριθμ. 69077… σύνδεση με στοιχεία συνδρομητή Μιχαλολιάκος Νικόλαος».

Ο Γιάννης Λαγός επικοινωνεί τηλεφωνικά με τον Νίκο Μιχαλολιάκο και τον ενημερώνει για τη δολοφονία. Περίπου 33 λεπτά μετά τη φονική επίθεση στο Κερατσίνι και αφού πλέον ο Φύσσας είχε αφήσει την τελευταία του πνοή μέσα στο ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ.

Η ώρα της Δικαιοσύνης

«Μια απλή ανθρωποκτονία ήταν και το έκαναν θέμα»! Αυτό βρήκε να πει ο χρυσαυγίτης Ρουπακιάς στην απολογία του, κάνοντας τους πάντες μέσα στην δικαστική αίθουσα να κοιτάζουν με απορία τους διπλανούς τους για να σιγουρευτούν πως πράγματι ειπώθηκε κάτι τέτοιο.

Επτά χρόνια μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα η ελληνική δικαιοσύνη θα ανακοινώσει στις 7 Οκτωβρίου την απόφασή της για το αν η δράση της Χρυσής Αυγής ήταν στο πλαίσιο εγκληματικής οργάνωσης ή, όπως έχει προτείνει η εισαγγελέας του Α’ Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων, κάποια μέλη της έδρασαν μεμονωμένα.

Η δίκη ξεκίνησε στις 20 Απριλίου 2015. Πραγματοποιήθηκαν 453 συνεδριάσεις. Εξετάστηκαν 131 μάρτυρες κατηγορητηρίου, 16 μάρτυρες πολιτικής αγωγής και 69 μάρτυρες υπεράσπισης.

Εκτός του αδικήματος του άρθρου 187 (εγκληματική οργάνωση) και της ανθρωποκτονίας του Παύλου Φύσσα, συνεκδικάστηκαν η απόπειρα ανθρωποκτονίας του Αιγύπτιου αλιεργάτη Αμπουζίντ Εμπάρακ από μέλη της Χρυσής Αυγής στο Πέραμα και η απόπειρα ανθρωποκτονίας στελεχών του ΚΚΕ και μελών του ΠΑΜΕ. Η ογκωδέστατη δικογραφία περιείχε δεκάδες αιματηρές επιθέσεις της οργάνωσης.

Η ώρα της Δικαιοσύνης, λοιπόν, πλησιάζει. Ήδη ο λαός με την ψήφο του, έβγαλε την δική του «απόφαση», πετώντας έξω από τη βουλή το νεοναζιστικό μόρφωμα και ουσιαστικά το οδήγησε ένα βήμα πριν την οριστική διάλυση.

Όποια κι αν είναι η απόφαση του δικαστηρίου, ωστόσο, τίποτα δεν θα κριθεί. Όπως, άλλωστε, έγραψε και ο Αλμπέρ Καμύ στο τέλος του σαφώς αλληγορικού και άκρως αντιφασιστικού του βιβλίου «η Πανούκλα»:

«Ο Ριέ αναλογιζόταν πως αυτή η χαρά δεν θα ήταν ποτέ σίγουρη. Γιατί ήξερε αυτό που αγνοούσε το χαρούμενο πλήθος[…] δηλαδή πως ο βάκιλος της πανούκλας δεν πεθαίνει ούτε εξαφανίζεται ποτέ, πως μπορεί να μείνει δεκάδες χρόνια κοιμισμένος μέσα στα έπιπλα και τα ρούχα[…] και πως ίσως θα ερχόταν μια μέρα που για την δυστυχία και την γνώση των ανθρώπων η πανούκλα θα ξυπνούσε τα ποντίκια της και θα τα έστελνε να ψοφήσουν σε μία ευτυχισμένη πόλη»…