Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο θα κληθεί να απαντήσει στο θέμα του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών μετά την άρνηση του Αρείου Πάγου να δώσει νομική υπόσταση στον πολιτικό γάμο προσώπων του ίδιου φύλου.
Στο σκεπτικό της επίμαχης απόφασης με το οποίο ακυρώνεται ο γάμος ομόφυλου ζευγαριού που τελέστηκε στην Τήλο οι αρεοπαγίτες επικαλούνται τον Έλληνα νομοθέτη ο οποίος επέλεξε τη θεσμοθέτηση του συμφώνου συμβίωσης και όχι του πολιτικού γάμου για τα ομόφυλα ζευγάρια. Αυτή η κίνηση λένε αντανακλά και τα όρια, τις αξίες και τις «σταθερές» της κοινωνίας η οποία δεν φαίνεται να αποδέχεται, τουλάχιστον σε αυτή τη φάση, να τελούν γάμο άτομα του ίδιου φύλου.
Η βούληση του Έλληνα νομοθέτη φτάνει – τουλάχιστον επί του παρόντος– μέχρι την επέκταση του συμφώνου συμβίωσης και στα ομόφυλα ζευγάρια, γεγονός το οποίο, κατά τους δικαστές « ανεξάρτητα από τον αντίλογο που θα μπορούσε να παραθέσει κανείς , αποτελεί την έκφραση της βούλησης της εσωτερικής έννομης τάξης, η οποία θεωρείται ότι αντανακλά τις ηθικές και κοινωνικές αξίες και παραδόσεις του ελληνικού λαού, που δεν αποδέχεται τη θέσπιση γάμου για τα ομόφυλα ζευγάρια».
Επιπλέον, οι αρεοπαγίτες συμφώνησαν με τον εισαγγελέα της Ρόδου που είχε ακυρώσει το γάμο θεωρώντας ότι η ενέργειά του αυτή« δεν αποτελεί επέμβαση στην ιδιωτική ζωή των εν λόγω προσώπων (σ.σ. του ομόφυλου ζεύγους), αλλά προβλεπόμενη από το νόμο διαδικαστική ενέργεια , που αποτελεί μέτρο αναγκαίο για την προστασία της ηθικής , ενόψει του ενδιαφέροντος της Πολιτείας για την ομαλή διαμόρφωση και λειτουργία των οικογενειακών σχέσεων.
Ούτε εξάλλου, αποτελεί επέμβαση στην οικογενειακή ζωή των εν λόγω προσώπων, για το λόγο ότι κυρίως στην περίπτωση του «γάμου» δύο προσώπων του ιδίου φύλου το ζητούμενο είναι κατά πόσον υπάρχει μεταξύ των προσώπων αυτών «οικογένεια », η νομική έννοια της οποίας έχει ως σταθερά στοιχεία το γάμο και τη συγγένεια έτσι ώστε να τίθεται ζήτημα προστασίας της».
