Αποφασισμένος να μην «χαριστεί» στους εταίρους μας στην Ε.Ε. εμφανίστηκε ο πρωθυπουργός στο τηλεοπτικό μήνυμά του, όπου ανακοίνωσε την γενναία κυβερνητική παρέμβαση για την ανακούφιση νοικοκυριών και επιχειρήσεων από το «τσουνάμι» της ενεργειακής ακρίβειας. Αντιλαμβανόμενος την κρισιμότητα της κατάστασης, παραδέχθηκε ότι έχουν ξεπεραστεί τα όριά αντοχής των πολιτών και για το λόγο αυτό αποφάσισε να κηρύξει μονομερώς τον «πόλεμο» στην ενεργειακή κρίση ανακοινώνοντας την δέσμη μέτρων που μπορεί να αντέξει δημοσιονομικά η χώρα.

Το μήνυμα στην Ευρώπη ήταν ξεκάθαρο. Από την στιγμή που εμφανίζεται κατώτερη των περιστάσεων και αργεί να αναλάβει πρωτοβουλίες, η Ελλάδα δεν μπορεί να μένει αδρανής. Η αλήθεια είναι, όπως τόνιζαν κυβερνητικές πηγές, ότι απέναντι σε όλες τις κρίσεις και με συνετή διαχείριση η κυβέρνηση στο μέτρο του δυνατού στάθηκε δίπλα στον πολίτη αξιοποιώντας όλα τα εργαλεία και τα μέσα που έχει στην διάθεσή της.

Η Ελλάδα από την πρώτη στιγμή ήταν από τις λίγες χώρες που και μέτρα πρότεινε στην Ευρώπη και λύσεις που στόχο είχαν πάντα τον πολίτη. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έστειλε τις προτάσεις του στην Κομισιόν, ζητώντας αποφάσεις το συντομότερο δυνατόν. Δεν μπορεί να θεωρηθεί τυχαίο ότι στο μήνυμά του στον ελληνικό λαό ο πρωθυπουργός είπε επί λέξει: «Δεν πρόκειται να περιμένω μέχρι το αργοκίνητο ευρωπαϊκό υπερωκεάνιο να αλλάξει πορεία». Οι εκφράσεις που χρησιμοποίησε όσον αφορά στην αντιμετώπιση μιας κρίσης που δεν έχει ημερομηνία λήξης, ήταν πιο σκληρές από ποτέ. Τα μαθήματα από το πρόσφατο παρελθόν είναι ηχηρά. Ο Εμανουέλ Μακρόν στην μάχη του για την δεύτερη θητεία κινδύνευσε να πληρώσει μεγάλο πολιτικό κόστος, όταν έστρεψε την πολιτική του σε λάθος κατεύθυνση δίνοντας τροφή στο τέρας του λαϊκισμού.

Με το σκεπτικό αυτό και αφού μετά από το μπαράζ των συσκέψεων «κλείδωσαν» τα μέτρα και ενώ το 14ο Συνέδριο της ΝΔ βρισκόταν προ των πυλών δεν υπήρχε λόγος για καθυστέρηση. Το κυβερνητικό επιτελείο «μέτρησε» δε ότι εκτός από τις τεχνικές, τις οικονομικές και τις πολιτικές παραμέτρους υπάρχουν και δύο «μαξιλάρια». Το ένα είναι η ευρωπαϊκή χρηματοδότηση, η οποία δεν έχει αποκλειστεί και το δεύτερο τα ποσά που θα προέλθουν από την υπερφορολόγηση των υπερκερδών των παραγωγών ενέργειας.

Αυτό που δεν παραγνωρίζουν τέλος στο Μέγαρο Μαξίμου είναι ότι εκτός από τους αδύναμους πολίτες που αποτελούν προτεραιότητα, δεν μπορούσε άλλο να μένει εκτός της στήριξης η μεσαία τάξη, η οποία για περισσότερα από 10 χρόνια έχει «χτυπηθεί» όσο καμία άλλη από τις συνεχείς κρίσεις και θεωρείται η «ραχοκοκαλιά» της γαλάζιας παράταξης. Και αυτό αποτυπώθηκε στην φράση του πρωθυπουργού που περιείχε και στοιχεία αυτοκριτικής: «είμαι αποφασισμένος να διορθώσουμε τις αδικίες του χθες, να οργανώσουμε καλύτερα την άμυνα του σήμερα, αλλά και να αποτρέψουμε τους κινδύνους του αύριο».