Αδέκαστη και δίκαιη πρόεδρος του δικαστηρίου στις «Άγριες Μέλισσες», στριφνή και αρκετά… ξινή ανακατώστρα θεία στις «Σέρρες» αλλά και μια μητέρα απόλυτα πιστή στις αρχές της που θέλει με κάθε τρόπο να κρατήσει ενωμένη την οικογένειά της στον «Παράδεισο των κυριών». Η Γιούλη Τσαγκαράκη ξέρει να μεταμορφώνεται για τις ανάγκες των ρόλων που αναλαμβάνει και είναι κάτι που το απολαμβάνει αφού αυτό είναι υποκριτική για εκείνη.

Το Newsbeast συνάντησε την Γιούλη Τσαγκαράκη στο θέατρο Αθηνά την στιγμή που έκανε πρόβα για το έργο «Ulster American» το οποίο θα κάνει πρεμιέρα σε λίγες μέρες και απάντησε σε όλα…

Πώς θα ήθελε να εξελιχθεί ο χαρακτήρας της «Σύρμως» στον «Παράδεισο των κυριών» του Alpha; Ποιο είναι το «θέλω» της για την νοηματική γλώσσα; Πώς προέκυψε η τηλεόραση; Πώς βγήκε από τα σκοτεινά μονοπάτια; Θα έστελνε μήνυμα σε σκηνοθέτη ώστε να βρει δουλειά και γιατί θεωρεί τον Στέφανο Κασσελάκη φωτεινή περίπτωση;

Σας συναντάμε στο θέατρο Αθηνά. Τι ετοιμάζετε εδώ;

Είμαστε στο θέατρο Αθηνά, Δεριγνύ 10 και κάνουμε πρόβες για το έργο «Ulster American» του David Ireland. Μια κωμωδία που όμως έχει τα «αιχμηρά» της σημεία. Ένα έργο που παίζεται ταυτόχρονα και στο Λονδίνο. Αν δεν κάνω λάθος, στην Ελλάδα παίζεται πρώτη φορά. Η σκηνοθεσία είναι του Μανώλη Δούνια. Παίζουν ο Ορέστης Τζιόβας, ο Κώστας Νικούλι και εγώ και είναι σε παραγωγή του Θοδωρή Μαροσούλη. Ξεκινάμε στις 30 Οκτωβρίου και θα παίζουμε κάθε Δευτέρα και Τρίτη. Είναι η ιστορία τριών ανθρώπων που συναντιούνται σε ένα θέατρο. Ενός οσκαρικού ηθοποιού, μιας συγγραφέος και ενός σκηνοθέτη. Συναντιούνται για ένα έργο που έχουν συμφωνήσει να ανεβάσουν.

Στο πρώτο μέρος δείχνει -κατά τη γνώμη μου- την υποκρισία των καλλιτεχνών και πόσο κολακεύουν ο ένας τον άλλον. Και μετά, με αφορμή το έργο που ανεβάζουν που έχει να κάνει με τη διένεξη χρόνων Αγγλίας και Βόρειας Ιρλανδίας, βγαίνουν διάφορες εθνικιστικές, θρησκευτικές, φανατικές απόψεις και στους τρεις. Βγαίνουν οι αληθινοί τους χαρακτήρες. Άνθρωποι με φοβερό εγωισμό που φτάνουν σε ακρότητες.

Άκουσα στην πρόβα της παράστασης μια φράση. «Οι καλλιτέχνες δεν μπορούν να ψηφίζουν δεξιά». Και θα σας ρωτήσω αυτό. Οι καλλιτέχνες μπορούν να ψηφίζουν δεξιά;

Φυσικά, ό,τι θέλει ψηφίζει ο καθένας. Ποιος το απαγορεύει; Για παράδειγμα στην προηγούμενη ατάκα από αυτή αναφέρεται η λέξη «χουντικιά»… Χουντικούς βρίσκεις και αριστερούς και προοδευτικούς και σε όποιο άλλο κόμμα. Δεν έχει να κάνει με το κόμμα. Έχει να κάνει με τον άνθρωπο και πως είναι στη ζωή του, στην οικογένεια του αρά και έξω στον κόσμο.

Για να ασχοληθείς όμως με την υποκριτική τέχνη δεν πρέπει να είσαι πιο ελεύθερο πνεύμα;

Είναι παρεξηγημένη η λέξη ελευθερία. Την χρησιμοποιώ και εγω πολύ εύκολα νομίζοντας ότι εύκολα κατακτιέται. Σίγουρα, όμως η τέχνη είναι ένα μέσο που μπορεί να βοηθήσει τον άνθρωπο να ανοίξει το μυαλό του και την καρδιά του. Από κει και πέρα έχει να κάνει πως αξιοποιώ την δουλειά μου για την δική μου εξέλιξη. Όπως λέτε, για ένα ελεύθερο πνεύμα.

Σας βλέπουμε στον «Παράδεισο των κυριών» όπου υποδύεστε την Σύρμω. Σε ποια φάση βρίσκεται ο χαρακτήρας σας;

Η Σύρμω έχει ένα μεγάλο καημό με το γιο της που έφυγε στη Γερμανία. Βέβαια έχει επιστρέψει. Αυτά που θα δείτε σε λίγο καιρό, είναι πως θα δουλέψει κάπου ο Μεμάς. Κοντά μας. Θα είναι καλά με την επιστροφή του. Τα πράγματα βελτιώνονται κατά πολύ. Την ίδια ώρα υπάρχουν οι διενέξεις Πασχάλη και Τζένης. Ωστόσο τους βλέπω να είναι μαζί. Εγώ με τον Θωμά, όπως ξέρετε έχουμε μια μεγάλη συμπάθεια αλλά φυσικά δεν κάνω κάτι.

Γιατί τον… τυραννάει η Σύρμω;

Γιατί έχουν προτεραιότητα τα παιδιά της. Δεν μπορεί η Σύρμω να έρθει σε αντίθεση με αυτά που λέει, με τις αρχές που ακολουθεί. Η Σύρμω θα ήθελε πάρα πολύ αλλά δεν μπορεί. Θέλει την συντροφικότητα. Γιατί και αυτή έχει περάσει πολλά, έχει ζήσει μόνη της. Έχει περάσει Α’ Παγκόσμιο, Εμφύλιο, Β’ Παγκόσμιο. Και όλα αυτά μόνη της. Αλλά νομίζω ότι δεν μπορεί να το κάνει. Τα ήθη της και τα έθιμα της δεν της το επιτρέπουν αυτό.

Αντλήσατε από κάπου έμπνευση για να «χτίσετε» τον χαρακτήρα της «Σύρμως»;

Με το που μου δόθηκε η ευκαιρία να ασχοληθώ με μια γυναίκα που είναι από την Άρτα, κατ’ αρχήν ασχολήθηκα με τη γλώσσα. Έβλεπα κάποια βιντεάκια στο YouTube για να βρω αυτά τα μπανταλά και όλη την ηπειρώτικη προφορά που έχει η Σύρμω. Σκέφτηκα και κάποια δικά μου ερεθίσματα που έχω από την Κρήτη και την Καβάλα. Κάποιες θείες μου… Προσπαθώ δηλαδή να κάνω έναν συνδυασμό μιας λαϊκής γυναίκας.

Η Γιούλη Τσαγκαράκη ως «Σύρμω» σε σκηνή από τον «Παράδεισο των κυριών» έχοντας στο πλευρό της τα τηλεοπτικά της παιδιά

Η Σύρμω είναι μια γυναίκα πιστή στις αρχές της. Το 2023 υπάρχουν άραγε τέτοια άτομα;

Ναι, υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι. Δεν μπορώ να πω ότι δεν υπάρχουν φωτεινές περιπτώσεις. Εγώ ξέρω και έναν τέτοιο άνθρωπο που έχει αξίες. Είναι δηλαδή αξιοπρεπής. Ένας πολύ καλός μου φίλος. Έχει και αξίες και ήθος. Το ήθος που δεν βρίσκεις εύκολα. Φυσικά, διανύουμε περιόδους ισοπέδωσης των πάντων αλλά αυτός είναι ο στόχος για μένα, να μπορέσουν οι άνθρωποι να αποκτήσουν ένα νοικοκυρεμένο συναισθηματικό κόσμο.

– Αυτό όμως δεν θέλει πολλή δουλειά του καθενός με τον εαυτό του;

Βέβαια, αυτό θέλει πάρα πολλή δουλειά αλλά αυτή είναι η εργασία που πρέπει να κάνω…Όταν λέω τη λέξη ήθος εννοώ να μην έχω τη βία σε ό,τι κάνω. Το αντίθετο από αυτό που συμβαίνει αυτήν την στιγμή. Η βία κυριαρχεί πλέον. Δηλαδή να είναι κανείς αληθινός, σταθερός – αυτό έχει εν μέρει και η Σύρμω – κάθετος στην αλήθεια του και να έχει διεκδικητική συμπεριφορά απέναντι σε όλα αυτά που συμβαίνουν χωρίς να φοβάται.

– Η διεκδίκηση όμως δεν περιλαμβάνει και μια δόση βίας; Ειδικά όταν κάποιος μπαίνει σε διαδικασία άμυνας…

Όχι, αυτό μπορεί να γίνει. Είμαι σίγουρη ότι μπορεί να γίνει, δηλαδή να διεκδικήσεις τα δικαιώματά σου χωρίς άμυνα, χωρίς φόβο. Κάθετα και ευγενικά. Ο φόβος είναι που φέρνει και την βία και την όποια αντίδραση. Διεκδικώ λοιπόν αυτό που θέλω χωρίς να φοβάμαι. Και από εκεί και πέρα αυτό που είναι να γίνει, θα γίνει.

Δείχνετε και ακούγεστε ως ένας άνθρωπος που έχει δουλέψει με τον εαυτό του…

Δεν ξέρω τι δουλειά έχω κάνει ωστόσο ναι έχω κάνει ψυχοθεραπεία χρόνια, έχω περάσει απ’ τα δικά μου σκοτεινά μονοπάτια φυσικά. Είχα κατάθλιψη. Το έχω δουλέψει και συνεχίζω να το δουλεύω. Δεν το παρατάω. Δεν τον παρατάει κανείς αυτόν τον δρόμο. Φυσικά, υπάρχουν τα σκαμπανεβάσματα αλλά ο στόχος είναι να υπάρχει μια σταθερότητα στην απόφαση να είμαι καλά. Αφορμές υπάρχουν πολλές για να μπει κάποιος στα σκοτάδια του και να μένει εκεί. Όπως όλος ο κόσμος, έτσι κι εγώ, είχα επίσης πολλές αφορμές, τις οποίες μέσα από την ψυχοθεραπεία βοηθιέμαι για να μπορώ να τα διαχειρίζομαι.

Κάποιος μου έχει πει πως «πηγαίνουν στον ψυχολόγο αυτοί που δεν πρέπει να πάνε, γιατί δεν πάνε αυτοί που πρέπει να πάνε»…

Καλά, ότι δεν πηγαίνουν οι γονείς -που αυτοί θα έπρεπε να πάνε πρώτοι για να μην βασανίζονται μετά τα παιδιά, δηλαδή εμείς… – αυτό είναι μεγάλη κουβέντα… όντως. Θα έπρεπε να πηγαίνουν οι δάσκαλοι. Το σχολείο είναι ένα άλλο κομμάτι που κακοποιούν επίσης τα παιδιά. Και μετά έρχεται ο κόσμος και δείχνει και λέει «α, κοίτα αυτός! Είναι κακό παιδί!». Μα, δεν γεννήθηκε κακός. Σίγουρα έχει κακοποιηθεί από το σπίτι, είτε συναισθηματικά, είτε σωματικά, είτε με όλους τους τρόπους. Σίγουρα και από το σχολείο. Από εκεί και έπειτα βλέπουν έναν τσαλακωμένο άνθρωπο, ταλαίπωρο. Επιστρέφω σε αυτό που ανέφερα πριν. Αυτοί θα έπρεπε να πάνε πρώτα…

Η Γιούλη Τσαγκαράκη υποδύθηκε την δικαστή στην σειρά «Άγριες Μέλισσες»

Άγριες Μέλισσες, Σέρρες, Παράδεισος των κυριών. Τρεις σειρές στις οποίες υποδυθήκατε τρείς διαφορετικούς χαρακτήρες. Και σας είδα και πάνω στην σκηνή σε έναν εντελώς διαφορετικό ρόλο από τους προηγούμενους. Μεταμορφώνεστε εύκολα;

Ναι μου αρέσει αυτός ο δρόμος της μεταμόρφωσης. Το προσπαθώ. Νομίζω, ότι είναι και το δεδομένο στη δουλειά μου. Δεν μπορώ να το φανταστώ αλλιώς.

– Υπάρχουν πολλοί όμως που ακολουθούν μανιέρα…

Και αυτό δεν μπορώ να το κρίνω. Ο κάθε ένας αυτό που μπορεί να κάνει. Αλλά εμένα αυτό με ενδιαφέρει. Να είμαι κάτι διαφορετικό σε κάθε τι που κάνω. Με έχουν εντάξει βέβαια σε μια φιγούρα που μπορεί να κάνει εύκολα τις θείες, τις πονεμένες, τις καπάτσες. Θέλω να ξεφύγω από αυτό γιατί οι ηθοποιοί δεν είναι μόνο αυτό που δείχνουν στην τηλεόραση. Δυστυχώς η τηλεόραση σε κατατάσσει κάπου. Από εκεί και έπειτα είναι επιλογή του ηθοποιού κατά πόσο θέλει να το αλλάξει αυτό. Εγώ δεν θέλω να είμαι συνέχεια στις «θείες» παρ’ ότι είμαι σε μια ηλικία που καταλαβαίνω ότι ταιριάζει να τις κάνω. Ωραίες και αυτές οι κυρίες που κάνω, τις συμπαθώ πάρα πολύ αλλά θα κάνω και κάτι άλλο.

– Η τηλεόραση πώς προέκυψε;

Η τηλεόραση προέκυψε από τις «Σέρρες» και μετά. Αυτά τα μικρά guests που έκανα πριν ήταν από κάποια casting. Αυτό που έγινε περισσότερο όμως, το οφείλω στον Γιώργο Καπουτζίδη. Ο Γιώργος έδωσε αυτό το σπρώξιμο. Αν δεν ήταν οι «Σέρρες» ούτε στον «Παράδεισο» θα ήμουν. Και φυσικά μιλώντας για τον Παράδεισο, η επιλογή και εμπιστοσύνη απο την Μιράντα Ρωσταντή απο την αρχή. Να λέμε τα πράγματα όπως είναι.

– Με το δεύτερο κύκλο της σειράς «Σέρρες» τι γίνεται;

Πήρε μια αναβολή ο δεύτερος κύκλος των «Σερρών». Ήταν να ξεκινήσει κάποια στιγμή, πριν το φθινόπωρο αλλά πήρε αναβολή γιατί όλοι οι ηθοποιοί δεν μπορούσαν λόγω υποχρεώσεων αλλά δεν ξέρω κάτι άλλο.

Ως «Θεία Σταματίνα» στην σειρά «Σέρρες» του Γιώργου Καπουτζίδη

Ο Γιώργος Καπουτζίδης στις «Σέρρες» ακούμπησε ένα θέμα το οποίο μέχρι εκείνη την στιγμή οι περισσότερες σειρές είτε το προσέγγιζαν επιφανειακά είτε πιο… περιπαιχτικά. Την ομοφυλοφιλία. Η τηλεόραση δείχνει να μην έχει χώρο για ένα τέτοιο θέμα. Εξάλλου και οι «Σέρρες» προβλήθηκαν πρώτα στην πλατφόρμα του Ant1. Γιατί φοβόμαστε να το ακουμπήσουμε τόσο αυτό το θέμα;

Δεν ξέρω γιατί υπάρχει αυτός ο φόβος. Ο Γιώργος όμως έκανε την αρχή γι’ αυτό γιατί είναι τέτοιος άνθρωπος. Το υπερασπίζεται πάρα πολύ αυτό το θέμα. Το διεκδικεί και ανοιχτά το έπραξε.

– Από τις «Άγριες Μέλισσες» και μετά ξεκίνησε να κινείται πάλι η μυθοπλασία. Μέχρι τότε ίσχυε το «κάθε πέρσι και καλύτερα» στην ελληνική τηλεόραση. Γύρισε σελίδα το τηλεοπτικό τοπίο με δεδομένο ότι τη φετινή σεζόν έχουμε 30 σειρές; Μήπως θα μας κάνει κακό όλο αυτό;

Δεν ξέρω τελικά τι συμβαίνει… Έχει μπει και το επάγγελμά μας, έτσι το αισθάνομαι, στην καταναλωτική αγορά. Δηλαδή είναι πάρα πολλά όλα αυτά. Φυσικά είναι θετικό για τους ηθοποιούς να έχουν δουλειά. Δεν το συζητάμε αυτό. Δουλεύουν πάρα πολλοί άνθρωποι, έχουν το μεροκάματό τους, πληρώνονται. Από την άλλη όμως είναι υπερβολικό. Τώρα ποιος μιλάει; Εγώ που είμαι σε σειρά… Αλλά δεν μπορώ να μην επισημάνω ότι είναι υπερβολικό.

Γιατί υπήρξε το τηλεοπτικό κενό σας από το «Δις Μαδιάμ» στις «Άγριες Μέλισσες»;

Γιατί υπήρξαν περίοδοι που δεν δούλευα στο θέατρο επομένως έπρεπε να κάνω άλλες δουλειές. Σερβιτόρα, καμαριέρα, λάτζα και άλλες. Πολλές δουλειές άσχετες με το θέατρο. Κάποια στιγμή τελείωσα και θεατρολογία και έκανα θέατρο για εφήβους σε ομάδες. Ωστόσο ήμουν και εγώ μια από τους πολλούς ηθοποιούς που δεν είχαν δουλειά στο θέατρο. Και έπρεπε να ζήσω. Η θεατρολογία και η επαφή με τους Εφήβους και με ομάδες γενικά, με βοήθησε να έρθω πιο κοντά στο θέατρο αλλά με άλλον τρόπο και ταυτόχρονα έψαχνα.

– Η νοηματική γλώσσα πώς προέκυψε;

Την νοηματική γλώσσα την έβλεπα πάντα σαν έναν κώδικα που δεν μπορούσα να καταλάβω αλλά μου έκανε φοβερή περιέργεια. Και είδα τη διερμηνέα Σοφία Ρομπόλη στο κολυμβητήριο, την ρώτησα που υπάρχει σχολή, μου είπε και έτσι ξεκίνησα. Σαν περιέργεια… Έχω πάρει την επάρκεια σπουδών. Μπήκα στην διερμηνεία αλλά δεν έχω πάρει το πτυχίο. Μπορεί αργότερα να το… ζεστάνω. Δεν θα ήθελα να μείνει στάσιμο. Το σκεφτόμουν κάποια στιγμή να το κάνω και επαγγελματικά. Αν δεν είχα δουλειά στο θέατρο να ήμουν και διερμηνέας ταυτόχρονα. Να το συνδύαζα. Έχει μια θεατρικότητα…

– Θα στέλνατε μήνυμα σε σκηνοθέτη να σας έχει υπόψιν για κάποια δουλειά;

Το έχω κάνει, έχω στείλει πάρα πολλά μηνύματα. Εννοείται. Φυσικά, καταλαβαίνω ότι δεν είναι εύκολο για τους σκηνοθέτες γιατί λαμβάνουν πάρα πολλά μηνύματα.

– Έχει προκύψει δουλειά από μήνυμα;

Οι «Σέρρες»! Η διαφορά βέβαια είναι πως ο Γιώργος Καπουτζίδης με ήξερε. Και η Μιράντα Ρωσταντή που με πήρε μέσω βιογραφικού στις «Άγριες Μέλισσες».

– Έχετε παρακολουθήσει το θέμα που προέκυψε με τις οντισιόν και τους followers;

Βέβαια! Αυτό είναι απαράδεκτο. Δεν συνάδει καθόλου με τη δουλειά μας. Τι είναι αυτό το πράγμα; Ένα σοκ είναι… Δηλαδή, φανταστείτε ότι υπήρχαν εποχές που δεν υπήρχαν όλα αυτά. Ούτε καν… Και τώρα… Τι πάει να πει «με παίρνουν σε δουλειά γιατί έχω εκατοντάδες followers»; Τι είμαστε; Διαφημιστικά προϊόντα; Είναι ντροπή… Δεν είναι η δουλειά μας αυτή. Είναι τελείως μακριά από την Τέχνη αυτό το πράγμα. Όχι δεν μπορεί να σε επιλέξει κάποιος για τους πόσους followers έχεις. Θα σε επιλέξει γι’ αυτό που είσαι.

– Παρακολουθείτε την πολιτική σκηνή;

Τον τελευταίο καιρό ναι. Νομίζω ότι οφείλουμε όλοι να ασχοληθούμε με την έννοια ότι γίνονται τόσες ανατροπές παγκοσμίως που αναγκαστικά θα ασχοληθούμε. Παρ’ ότι οι αποχές είναι τεράστιες και είναι στενάχωρο.

– Εσείς ψηφίσατε;

Βέβαια, πρέπει να έχεις θέση στα πράγματα. Όποια κι αν είναι αυτή. Πώς αλλιώς; Πώς θα πάνε τα πράγματα;

– Και πώς πάνε τα πράγματα; Καλύτερα ή χειρότερα;

Καλύτερα δεν πάνε κατά την γνώμη μου, αλλά υπάρχουν κάποια φωτεινά σημεία και με κάποιους πολιτικούς που έχουν βγει αυτήν την στιγμή.

– Τον Στέφανο Κασσελάκη εννοείτε;

Βεβαίως. Για μένα είναι μια φωτεινή περίπτωση ο Στέφανος Κασσελάκης παρ’ ότι έχουν πέσει πάνω του να τον φάνε. Αλλά για αυτούς που έχουν πέσει πάνω του, τους έχει καθρεφτίσει τόσο φανερά τα σκοτάδια που έχουν μέσα τους … μπράβο του. Γι’ αυτό που είναι, και μένα με πείθει αυτό που είναι, στον τρόπο που μιλάει, στον τρόπο που τοποθετείται. Λειτουργεί σαν καθρέφτης που δείχνει την κακή πλευρά των άλλων. Φυσικά υπάρχουν κι άλλες φωτεινές περιπτώσεις.

Τον κατηγορούν ότι δεν κάνει πολιτική. Και αυτό είναι κάτι που έχει δηλώσει και ο ίδιος από την αρχή. Πως δεν είναι επαγγελματίας πολιτικός…

Ας μην είμαστε αφοριστικοί. Και αυτοί που έχουν κάνει χρόνια πολιτική, έχουν κάνει τρομακτικά λάθη. Γιατί να μην δοκιμαστεί ένας άνθρωπος; Έχουν κάνει τερατώδη λάθη και μιλάνε αυτοί που υποτίθεται ότι έχουν και την εμπειρία; Όχι! Δεν συμφωνώ. Είναι ένας νέος πολιτικός που πρέπει να του δοθεί η ευκαιρία να δείξει τι αξίζει.