Μέτρα για την καταπολέμηση της διαφθοράς φαίνεται πως έλαβε η χώρα μας, όπως φαίνεται από την παρουσίαση του ετήσιου Δείκτη Αντίληψης για τη Διαφθορά, σύμφωνα με τον οποίο ανέβηκε 14 θέσεις στην παγκόσμια κατάταξη.

«Η αντίθεση μεταξύ Ισπανίας και Ελλάδας είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα αποτελέσματα Στις δύο χώρες, παρατηρούμε πολύ διαφορετικές αντιμετωπίσεις της διαφθοράς στο φόντο της οικονομικής κρίσης και πιστεύω ότι οι προοπτικές είναι πολύ καλύτερες για την Ελλάδα παρά για την Ισπανία» σχολίασε, μιλώντας στο Γαλλικό Πρακτορείο, ο Φιν Χάινριχ, ερευνητής της οργάνωσης αυτής, η οποία εδρεύει στο Βερολίνο, με την ευκαιρία της παρουσίασης του Δείκτη για το 2013.

Σε σχέση με πέρσι η Ισπανία έχασε 10 θέσεις και βρίσκεται πλέον 40ή σε σύνολο 177 χωρών. Η Ελλάδα βρίσκεται πολύ χαμηλότερα, στην 80ή θέση, όμως έχει κερδίσει 14 θέσεις από πέρσι, όταν βρισκόταν στην 94η θέση.

«Τα δύο τελευταία χρόνια οι δυο χώρες βρέθηκαν αντιμέτωπες με την κρίση του ευρώ, μία εκ των πηγών της οποίας ήταν η διαφθορά. Όμως φέτος, για πρώτη φορά, η Ελλάδα τα πηγαίνει καλύτερα και πιστεύω ότι αυτό δείχνει πως η κυβέρνηση χτυπά κατά μέτωπο τη διαφθορά. Έχει ξεκινήσει δικαστικές διαδικασίες και όρισε κάποιον που συνεργάζεται στενά με τον πρωθυπουργό κ. Αντώνη Σαμαρά για τη λήψη μέτρων κατά της διαφθοράς», είπε ο Χάινριχ

«Στην Ισπανία συνέβη σχεδόν το ανάποδο. Ολοένα και περισσότερα σκάνδαλα έρχονται στο φως, στα οποία εμπλέκονται υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι και η κυβέρνηση δεν τα αντιμετωπίζει σοβαρά», συνέχισε.

Ως παράδειγμα έφερε τα πρόσφατα σκάνδαλα χρηματισμού υψηλόβαθμων στελεχών του κυβερνώντος συντηρητικού κόμματος και την υπόθεση που είχε αποκαλυφθεί στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας στη Μαρμπέγια. «Ο δήμαρχος διοικούσε αυτήν την πόλη σαν να ήταν το φέουδό του, χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανέναν, χέρι-χέρι με τις κατασκευαστικές εταιρείες. Είναι ένα μόνο παράδειγμα αλλά υπάρχουν πάρα πολλά ακόμη», σχολίασε προσπαθώντας να αποδείξει ότι «υπάρχει κάποια σχέση μεταξύ της κρίσης του ευρώ και της φούσκας των ακινήτων που έσκασε το 2008 και έδειξε ότι το αναπτυξιακό μοντέλο της Ισπανίας δεν ήταν βιώσιμο», όπως είπε.

Οι 3 χειρότεροι «μαθητές», το Αφγανιστάν, η Βόρεια Κορέα και η Σομαλία συγκεντρώνουν μόλις 8 βαθμούς, τη στιγμή που οι δύο καλύτεροι, η Δανία και η Νέα Ζηλανδία, έχουν 91 βαθμούς, σημειώνει η Διεθνής Διαφάνεια.

Στο τέλος της κατάταξης, δηλαδή μεταξύ 10 και 19, βρίσκονται το Ιράκ, η Συρία, η Λιβύη, το Σουδάν και το Νότιο Σουδάν, το Τσαντ, η Ισημερινή Γουινέα, η Γουινέα-Μπισάου, η Αϊτή, το Τουρκμενιστάν, το Ουζμπεκιστάν και η Υεμένη.

Στις πρώτες θέσεις, με 80 ως 89 βαθμούς, κατατάσσονται η Δανία, η Νέα Ζηλανδία, το Λουξεμβούργο, ο Καναδάς, η Αυστραλία, η Ολλανδία, η Ελβετία, η Σιγκαπούρη, η Νορβηγία, η Σουηδία και η Φινλανδία.

Μεταξύ των χωρών που έχουν χάσει τις περισσότερες θέσεις στην κατάταξη για το 2013 βρίσκεται η Συρία, η οποία σπαράσσεται από τον εμφύλιο πόλεμο, όπως και η Λιβύη και το Μάλι, δύο χώρες οι οποίες βρίσκονται στην αρπάγη μειζόνων ένοπλων συρράξεων τα τελευταία χρόνια.

Μεταξύ των χωρών «όπου η κατάσταση έχει βελτιωθεί περισσότερο», παρά το ότι ξεκίνησαν από πολύ χαμηλά, είναι η Μιανμάρ, όπου η στρατιωτική χούντα που βρίσκεται στην εξουσία έχει αρχίσει μια διαδικασία εκδημοκρατισμού. Η χώρα αυτή, η οποία είδε τις επενδύσεις να αυξάνονται, έχει δεσμευτεί να εφαρμόσει τους κανόνες διαφάνειας.

Η Διεθνής Διαφάνεια δημοσιεύει κάθε χρόνο τον δείκτη αντίληψης της διαφθοράς στις τάξεις των πολιτικών κομμάτων, της αστυνομίας, του δικαστικού συστήματος και των δημοσίων υπηρεσιών σε όλες τις χώρες. Η οργάνωση χαρακτηρίζει το φαινόμενο της διαφθοράς μια μάστιγα η οποία υπονομεύει την ανάπτυξη και τις προσπάθειες καταπολέμησης της φτώχειας.

Η οργάνωση τονίζει ότι είναι αδύνατον να μετρηθεί επακριβώς η διαφθορά καθεαυτή, καθώς είναι παράνομη και συγκαλυμμένη.

Για να μπορέσει να καταρτίσει τον Δείκτη, η Διεθνής Διαφάνεια συγκεντρώνει απόψεις και εκτιμήσεις ειδικών για το ζήτημα αυτό στις τάξεις διεθνών οργανισμών όπως η Παγκόσμια Τράπεζα, η Αφρικανική Τράπεζα Ανάπτυξης, το γερμανικό Ίδρυμα Bertelsmann κ.ά.

Κατατάσσει τις χώρες σε μια κλίμακα από το 0 έως το 100. Η χώρα που λαμβάνει «μηδέν» είναι εκείνη που θεωρείται η πλέον διεφθαρμένη.