Υπόμνημα στον υπουργό Εσωτερικών Χάρη Καστανίδη, με αίτημα την κατάργηση του ασυμβίβαστου μεταξύ του αξιώματος του Δημάρχου και της άσκησης επαγγελματικής δραστηριότητας, κατέθεσε ο Δήμαρχος Αμαρουσίου Γιώργος Πατούλης, από κοινού με τους Δημάρχους Γαλατσίου Κυριάκο Τσίρο, Πεύκης – Λυκόβρυσης Δημήτρη Φωκιανό, Ωρωπού Γιάννη Οικονομάκο, σε σημερινή συνάντησή τους στο γραφείο του στουπουργείο Εσωτερικών, παρόντων, επίσης, του Δημάρχου Βριλησσίων Κωνσταντίνο Ιωαννίδη, και Μεταμόρφωσης Μιλτιάδη Καρπέτα.

Στο επίκεντρο της συνάντησης, όπως εκτίθεται και στο σχετικό υπόμνημα, βρέθηκε η προσφυγή που κατέθεσαν οι πέντε Δήμαρχοι – Αμαρουσίου, Γαλατσίου, Περάματος, Πεύκης – Λυκόβρυσης, Ωρωπού- ζητώντας να ακυρωθεί ως αντισυνταγματική και αντίθετη στο πρώτο πρόσθετο Πρωτόκολλο της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (Ε.Σ.Δ.Α) η απόφαση 19165/18/4/2011 των υπουργών Εσωτερικών, Οικονομικών και Εργασίας και το μέρος που προβλέπει την καταβολή από τους δήμους με επιβάρυνση του προϋπολογισμού τους του συνόλου των εισφορών των εκλεγμένων δημάρχων που τελούν σε αναστολή της επαγγελματικής τους δραστηριότητας.

Ο κ. Πατούλης κατήγγειλε ως ανεφάρμοστη και αναχρονιστική τη διάταξη του “Καλλικράτη” Ν. 3852/2010 με την οποία προβλέφτηκε για πρώτη φορά η αναστολή της επαγγελματικής δραστηριότητας των Δημάρχων των δήμων που υπερβαίνουν τους 10.000 κατοίκους.

Οι Δήμαρχοι στην επιχειρηματολογία τους κατά της συγκεκριμένης διάταξης, εστίασαν στα εξής σημεία:

1. Η γενικόλογη επίκληση της εισηγητικής έκθεσης του “Καλλικράτη” “περί της απρόσκοπτης άσκησης των καθηκόντων” των δημάρχων και της “αποκλειστικής ενασχόλησης” ως προϋπόθεσης άσκησης των “αυξημένων καθηκόντων” των δημάρχων σε πόλεις άνω των 10.000 κατοίκων, δεν δικαιολογούν τον περιορισμό των συνταγματικών δικαιωμάτων της επαγγελματικής ελευθερίας και της ελευθερίας της εργασίας.

2. Η συγκεκριμένη νομοθετική ρύθμιση παραβιάζει την Αρχή της ισότητας καθώς μεταχειρίζεται με εντελώς διαφορετικό τρόπο δύο κατηγορίες δημάρχων χωρίς οι κατηγορίες αυτές να τελούν κατ’ ανάγκη σε διαφορετικές συνθήκες που να δικαιολογούνται από την επιλογή του πληθυσμιακού κριτηρίου.

3. Το πληθυσμιακό μέγεθος ενός δήμου δεν συνεπάγεται αναγκαστικά και αυξημένο φόρτο εργασίας για το δήμαρχο σε σχέση με δημάρχους μικρότερων πληθυσμιακά δήμων καθώς για τους μεγάλους πληθυσμιακά δήμους προβλέπεται αυξημένος αριθμός οργάνων προς συνεπικουρία του δημάρχου.

4. Το καθεστώς που θεσπίζει απόλυτο επαγγελματικό ασυμβίβαστο των Δημάρχων μεταχειρίζεται κατά πολύ δυσμενέστερο τρόπο τους ελεύθερους επαγγελματίες σε σχέση με τους εκλεγμένους Δημάρχους – υπαλλήλους του Δημοσίου, των ΝΠΔΔ και των ΝΠΙΔ όσον αφορά στα θεμελιώδη δικαιώματα της επαγγελματικής ελευθερίας και της ελευθερίας της εργασίας και της θέσπισης έμμεσων περιορισμών στο δικαίωμα του “εκλέγεσθαι” στο αξίωμα του Δημάρχου.

5. Με το επαγγελματικό ασυμβίβαστο εισάγεται ένας έμμεσος, αδικαιολόγητος και αντισυνταγματικός περιορισμός του δικαιώματος του “εκλέγεσθαι” στα αιρετά όργανα των ΟΤΑ διότι όχι μόνο περιορίζεται η επαγγελματική δραστηριότητα κάποιων προσώπων αλλά αποτρέπονται επιτυχημένοι στο χώρο τους επαγγελματίες από το ασχοληθούν με τις υποθέσεις της τοπικής αυτοδιοίκησης.

6. Το απόλυτο επαγγελματικό ασυμβίβαστο των Δημάρχων αντίκειται και στην Αρχή της αναλογικότητας, η οποία κατοχυρώνεται ρητά στο άρθρο 25 παρ. 1 του Συντάγματος.