Στις παραδοσιακές φυλές, όταν κάποιος ήθελε μια συμβουλή, συνήθως απευθυνόταν στον πιο έμπειρο και σοφό της κοινότητας, που τις περισσότερες φορές τύγχανε να είναι και ο πρεσβύτερος όλων. Ακριβώς αυτόν τον ρόλο διαδραμάτιζε εδώ και δεκαετίες ο Αλέκος Φλαμπουράρης στον χώρο της Αριστεράς. Χωρίς κανένα ίχνος έπαρσης κατέθετε τις απόψεις του στα αρμόδια όργανα, συμβούλευε και έδινε ιδέες προς την κατεύθυνση που αυτός θεωρούσε ορθότερη. Παράλληλα διατηρούσε μια πατερναλιστική σχέση με τον Αλέξη Τσίπρα τον οποίο αντιμετώπιζε σαν παιδί του, πέρα και πάνω από τα πρόσκαιρα αξιώματα ακόμη κι αν αυτά έφθαναν έως τον πρωθυπουργικό θώκο. Όλοι γνώριζαν πως ήταν σύμβουλος του προέδρου της κυβέρνησης την περίοδο 1025 – 2019 όταν ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία βρισκόταν στην εξουσία και πως ο Αλέξης Τσίπρας ζητούσε πάντα τη γνώμη του στα μεγάλα θέματα που ανέκυπταν. Διόλου τυχαία δεν ήταν άλλωστε και η θέση που του είχε δώσει: Υπουργός Επικρατείας, αρμόδιος για την αντιμετώπιση των προβλημάτων της καθημερινότητας των πολιτών, των μεγάλων έργων και των αναπτυξιακών πρωτοβουλιών και ακολούθως για τον συντονισμό του κυβερνητικού έργου.
Σήμερα η καρδιά του Αλέκου Φλαμπουράρη σταμάτησε να χτυπά σε ηλικία 87 ετών. Ενώ βρισκόταν στο σπίτι του, ένιωσε μια ξαφνική αδιαθεσία, έναν πόνο στο στήθος και «έσβησε». Πέρυσι το καλοκαίρι είχε εισαχθεί εσπευσμένα στο νοσοκομείο με έμφραγμα, το οποίο όμως είχε καταφέρει να ξεπεράσει σχετικά γρήγορα και έκτοτε ζούσε μια ήρεμη οικογενειακή ζωή, χωρίς όμως να αφήσει ούτε στιγμή την ενασχόλησή του με την πολιτική. Από τον περασμένο Μάρτιο ήταν πρόεδρος του Ινστιτούτου Νίκος Πουλαντζάς, θέση που του έδινε την ευκαιρία να συναναστρέφεται με στελέχη όχι μόνο από τον χώρο του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία αλλά της ευρύτερης Αριστεράς.
Καταγόταν από την Κεφαλλονιά και είχε γεννηθεί το 1938 στην Αθήνα, ακριβώς δύο χρόνια πριν την κήρυξη του Ελληνο-ιταλικού Πολέμου. Θα αποφοιτήσει από το 9ο Γυμνάσιο της πλατείας Κουμουνδούρου, έχοντας ήδη ξεκάθαρη πολιτική άποψη για τα τεκταινόμενα της εποχής καθώς συμμετείχε ενεργά ως μέλος του μαθητικού κινήματος σε αγώνες για την αυτοδιάθεση της Κύπρου από τους Βρετανούς αποικιοκράτες.
Θα σπουδάσει στο πανεπιστήμιο Γκρατς της Αυστρίας, μια πανεπιστημιούπολη που στις δεκαετίες του 1950 και του 1960 ήταν δημοφιλής προορισμός για τους Έλληνες φοιτητές. Συμμαθητής του ήταν ο Γιάννης Μπανιάς (μετέπειτα γ.γ. του ΚΚΕ Εσωτερικού την περίοδο 1982-1986). Οι δύο φερέλπιδες πολιτικοί μηχανικοί έκαναν παρέα καθημερινά και η ενασχόλησή τους με το Κομμουνιστικό Κόμμα Αυστρίας θα τους δημιουργήσει προβλήματα. Μόλις μπόρεσαν επέστρεψαν στην Ελλάδα, όπου και ολοκλήρωσαν τις σπουδές τους. Ο Αλέκος Φλαμπουράρης θα λάμβανε το πτυχίο του πολιτικού μηχανικού από την Πολυτεχνική Σχολή Θεσσαλονίκης.
Από νεαρή ηλικία είχε εγγραφεί μέλος του ΚΚΕ και της Νεολαίας Λαμπράκη. Θέμα χρόνου ήταν να έρθει κατά τη διάρκεια της Χούντας η σύλληψή του για την αντιδικτατορική δράση που ανέπτυξε. Στη δε διάσπαση του Κομμουνιστικού Κόμματος το 1968 θα συνταχθεί με το ΚΚΕ Εσωτερικού.
Μεταπολιτευτικά θα συμμετάσχει στην Πολιτική Γραμματεία του ΚΚΕ Εσωτερικού και στην επόμενη μεγάλη διάσπαση, αυτή του 1987, δεν θα ακολουθήσει τον Λεωνίδα Κύρκο αλλά τον φίλο του Γιάννη Μπανιά που δημιούργησε το ΚΚΕ Εσωτερικού – Ανανεωτική Αριστερά που μετεξελίχθηκε σε ΑΚΟΑ. Παράλληλα διαπρέπει ως πολιτικός μηχανικός, λαμβάνοντας μια μεγάλη σειρά από έργα, κάποια εκ των οποίων ήταν δημόσια. Μέσω του επαγγελματικού χώρου άλλωστε θα γνωριστεί με τον Παύλο Τσίπρα, πατέρα του μετέπειτα πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα.
Στον Συνασπισμό θα προσχωρήσει επί προεδρίας Νίκου Κωνσταντόπουλου, ενώ θα εκλεγεί βουλευτής για πρώτη φορά στην Α’ Αθηνών αρκετά χρόνια αργότερα, στις εκλογές της 20ής Σεπτεμβρίου 2015 με τον ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία και ακολούθως βουλευτής Επικράτειας στις κάλπες της 7ης Ιουλίου 2019. Αλλά για εκείνον αυτά ήταν… ψιλά γράμματα. Δεν τον ενδιέφεραν τα αξιώματα.
Άλλωστε είχε διαγράψει μια πολύ μεγάλη πορεία στον χώρο της Αριστεράς και αν μη τι άλλο δεν είχε στόχο να κάνει πολιτική καριέρα στα 77 που πρωτομπήκε στην αίθουσα του Κοινοβουλίου ως εθνοπατέρας. Στις βουλευτικές εκλογές του Μαΐου και του Ιουνίου 2023 θα τοποθετούνταν τιμητικά στην τελευταία θέση του ψηφοδελτίου Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία.
Όσοι τον γνώριζαν από τη δεκαετία του ’80 μιλούν για έναν αστό αριστερό, έναν bon viveur που του άρεσε να πηγαίνει σε ωραία καφέ, σε δημοφιλή εστιατόρια και ενίοτε να παίζει χαρτιά με φίλους του. Στέκι του ήταν το «Ντόλτσε» επί της οδού Σκουφά και το ταβερνείο «Θύρα 13» δίπλα στο γήπεδο του Παναθηναϊκού, στη λεωφόρο Αλεξάνδρας, αν και ο ίδιος δεν είχε κρύψει ποτέ τη μεγάλη αγάπη που έτρεφε για την ΑΕΚ.
