Η αυτοβιογραφία του πατριάρχη του ροδιακού τουρισμού, Βάσου Μηναΐδη, με την παγκόσμια αναγνωρισιμότητα

Μια μεγάλη μορφή του ροδιακού αλλά και του ελληνικού τουρισμού γενικότερα, ο Βάσος Μηναΐδης, καθώς και το συνολικό του έργο προσφοράς προς τον τουριστικό τομέα της χώρας μας, τιμήθηκαν μέσω της παρουσίασης του βιβλίου – αυτοβιογραφίας του που τιτλοφορείται «Στιγμές ιστορίας». Ένα έργο που παρουσιάστηκε πριν από λίγες μέρες στο Φαληράκι της Ρόδου.

Μιλώντας με τον δημοσιογράφο και βιογράφο του Βάσου Μηναΐδη, με την παγκόσμια αποδοχή στον τουριστικό κλάδο, Νεκτάριο Καλογήρου, ταξίδεψα πίσω στον χρόνο και στη ζωή του πατριάρχη του ροδιακού τουρισμού που ξεκίνησε από την Κάρπαθο και συνεχίστηκε στη Ρόδο και στα Δωδεκάνησα, από την Ιταλοκρατία και τους Γερμανούς μέχρι τα ελεύθερα πλέον χρόνια και τη δημιουργία του τουριστικού θαύματος της Ρόδου.

Μια πορεία για τον ελληνικό τουρισμό στο νησί των ιπποτών που δεν στρώθηκε με ροδοπέταλα, αλλά είχε πολλές και δύσκολες στιγμές, στιγματίστηκε με χρεοκοπίες για πολλούς ανθρώπους του τουρισμού, ωστόσο στο τέλος κατάφερε να δημιουργήσει ένα πρότυπο στον τομέα του τουρισμού που ακολούθησαν και άλλες περιοχές της χώρας μας.

Άγνωστα γεγονότα, επώνυμοι και ανώνυμοι ήρωες, πολιτικο-οικονομικό προσκήνιο και παρασκήνιο αποτυπώνονται μέσα στο εν λόγω βιβλίο-βιογραφία του Βάσου Μηναΐδη, που περιλαμβάνει 2,5 χρόνια διηγήσεων, συγγραφής και διόρθωσης κειμένων που εξιστορούν γεγονότα, όπως τις μέρες του πολέμου στο Ιράκ και τον αντίκτυπο που είχαν στον ελληνικό τουρισμό μέχρι την απομάκρυνση των χούλιγκανς από το Φαληράκι, λίγα χρόνια πριν.

Villa de Vecchi στη Ρόδο: στο βασίλειο της λήθης

Η παρουσίαση του βιβλίου στη Ρόδο μου έδωσε την ευκαιρία να συνομιλήσω και για τη Villa de Vecchi των 757 τετραγωνικών μέτρων που χτίστηκε το 1936 από τον κόμη Τσεζάρε Ντε Βέκι, που υπήρξε ιταλός διοικητής Δωδεκανήσων και χρησιμοποιήθηκε κάποια καλοκαίρια και ως καλοκαιρινό ορμητήριο της τέως βασιλικής οικογένειας της Ελλάδος.

Σήμερα το εκπληκτικό ακίνητο με τις σκεπές που είναι κατασκευασμένες από κέδρους Λιβάνου και βρίσκεται στο όρος του Προφήτη Ηλία γνωρίζει την απόλυτη παρακμή και λεηλασία.

Κάποια στιγμή η βίλα του Μουσολίνι, όπως είναι γνωστή στο νησί των ιπποτών, εντάχθηκε στην περιουσία του Δημοσίου, χωρίς όμως παραπέρα να υπάρξει κάποια κίνηση για την αποκατάστασή της. Οι πληροφορίες που ανέφεραν πως το ακίνητο, με την τεράστια έκταση γύρω από αυτό, θα δημοπρατούνταν για να δημιουργηθεί ένα ξεχωριστό ξενοδοχείο, δεν έχουν σήμερα κάποια βάση.

Όπως με πληροφόρησαν άνθρωποι που γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα, η εταιρεία του Δημοσίου, στην οποία έχει περιέλθει το ακίνητο, έχει αξιολογήσει από τη μία την ιστορικότητα του ακινήτου, ωστόσο από την άλλη μεριά θεωρεί πως χρειάζεται να ρίξει το βάρος της σε άλλα τοπόσημα που έχουν μεγαλύτερη σημασία.

Σήμερα η μεγαλοπρεπής βίλα με τα επιμέρους ακίνητα, όπως μου επεσήμαναν οι ίδιοι άνθρωποι, λόγω της εγκατάλειψης και της μη συντήρησης έχει γίνει επικίνδυνη από πλευράς στατικότητας, παρά τα πολύ καλά υλικά που χρησιμοποιήθηκαν κάποτε για την ανοικοδόμησή της.

Αλβέρτος του Μονακό και Βασίλης Αποστολόπουλος συμμαχούν για το περιβάλλον

Στο αρχιπέλαγος των Σποράδων ταξίδεψε πριν από λίγες μέρες ο πρίγκιπας Αλβέρτος του Μονακό συμμετέχοντας στην αποστολή «Monaco Explorations», προκειμένου να υποστηρίξει τις προσπάθειες διατήρησης του οικοσυστήματος με ιδιαίτερη έμφαση στην απειλούμενη μεσογειακή φώκια. Ο γιος του πρίγκιπα Ρενιέ, μαζί με τον επιχειρηματία Βασίλη Αποστολόπουλο, με τον οποίο διατηρεί φιλική σχέση, συναντήθηκε με ειδικούς σε θέματα διατήρησης του φυσικού περιβάλλοντος, κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του στο Θαλάσσιο Πάρκο Αλοννήσου, στο πλαίσιο της αποστολής που αποτελεί μέρος ενός ευρύτερου πενταετούς προγράμματος για τη μελέτη των θαλάσσιων οικοσυστημάτων της Μεσογείου και της προώθησης της βιωσιμότητας σε αυτή.

Στον εκλεπτυσμένο «κόσμο» της Μαίρης Κατράντζου και του Οίκου Bvlgari

Καθώς ο χειμώνας είναι προ των πυλών η διεθνής μόδα ανανεώνεται, δημιουργεί τάσεις, λανσάρει νέες σχεδιαστικές ιδέες και πρότυπα για την ερχόμενη σεζόν. Στο πλαίσιο αυτό κινούνται όλοι οι οίκοι υψηλής ραπτικής και ειδών αξεσουάρ, το διάστημα αυτό, κάτι που συμβαίνει και στον οίκο Bvlgari.

Έτσι, όταν το σχεδιαστικό «δαιμόνιο» της Μαίρης Κατράντζου συναντά την ιστορία του φημισμένου ιταλικού οίκου Bvlgari με τις ελληνικές ρίζες, τότε σίγουρα το αποτέλεσμα όχι μόνο θα ενθουσιάσει και θα γίνει αντικείμενο συζήτησης, αλλά ταυτόχρονα θα γίνει διαχρονικό και άκρως συλλεκτικό, επιθυμητό και συνώνυμο της γυναικείας φιλαρέσκειας.

Ο λόγος φυσικά για την αναπαραγωγή της εμβληματικής τσάντας χειρός Serpentine Top Handle, που θα παραχθεί το επόμενο διάστημα σε περιορισμένη έκδοση και αντλεί τα στοιχεία της από τις αισθησιακές καμπύλες του φιδιού, με τη σιλουέτα της λαβής να ξαναδημιουργείται, μεταμορφώνεται και να λανσάρεται εκ νέου.

Πίσω φυσικά από το νέο αυτό project βρίσκεται η καταξιωμένη Ελληνίδα σχεδιάστρια με τη διεθνή καριέρα ως creative director της Bvlgari, καθώς και η Γαλλίδα σχεδιάστρια Geraldine Guyot-Arnault.

Ένα ακόμα έργο προσφοράς στο κοινωνικό σύνολο από τον Αθανάσιο Μαρτίνο

Θα κλείσω τη σημερινή στήλη με μια αναφορά στο μικρό γραφικό χωριό Ψάρι της ορεινής Αρκαδίας που βρίσκεται στη Γορτυνία με τα πετρόχτιστα σπίτια στις παρυφές του όρους Μαινάλου, όπου ο εθνικός ευεργέτης με τη μεγάλη προσφορά, Αθανάσιος Μαρτίνος, και η οικογένειά του, όπως έμαθα, έχει αποκαταστήσει ολικά το δημοτικό σχολείο με αίθουσες κατά τα πρότυπα των δεκαετιών του ’60 και του ’70, ενώ στον ίδιο χώρο έχει δημιουργήσει και μια ολοκληρωμένη βιβλιοθήκη δημιουργώντας ένα υπέροχο πολιτιστικό κέντρο, κόσμημα για την ευρύτερη περιοχή της Γορτυνίας. Όπως μάλιστα μου είπαν, η απλή αναφορά, προφορική ή γραπτή, είναι λίγη μπροστά στο αισθητικό αποτέλεσμα του παραδοσιακού κτιρίου, που ανακαινίστηκε εκ βάθρων, από τον μεγαλοεφοπλιστή με το ιδιαίτερα χαμηλό προφίλ.