Πριν από 66 εκατ. χρόνια, ένας αστεροειδής πλάτους 17 χιλιομέτρων χτύπησε τη Γη, εκτοξεύοντας δισεκατομμύρια τόνους θείου στην ατμόσφαιρα και αφανίζοντας έτσι το 75% περίπου της ζωής στον πλανήτη.

Μεταξύ των τραγικών θυμάτων και όσοι δεινόσαυροι δεν είχαν φτερά. Αυτά είναι γνωστά στην επιστήμη, μια νέα μελέτη μάς λέει όμως τώρα πως η μοίρα δεν ήταν σύμμαχος των δεινοσαύρων, καθώς ο αστεροειδής χτύπησε τη Γη στη «φονικότερη δυνατή γωνία»!

«Για τους δεινόσαυρους, αυτό που συνέβη ήταν το χειρότερο δυνατό σενάριο», λέει χαρακτηριστικά ο καθηγητής Gareth Collins και επικεφαλής της μελέτης που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Nature Communications».

«Το χτύπημα του αστεροειδούς απελευθέρωσε στην ατμόσφαιρα έναν αδιανόητο αριθμό από αέρια που επηρεάζουν το κλίμα, πυροδοτώντας μια αλυσιδωτή αντίδραση που οδήγησε στην εξαφάνιση των δεινοσαύρων». Κάτι που επιδεινώθηκε πιθανότατα από το γεγονός ότι χτύπησε τη Γη με μια από τις φονικότερες δυνατές γωνίες».

Η διεθνής ομάδα ειδικών βρήκε πως ο τεράστιος κρατήρας του Μεξικού, διαμέτρου 200 χιλιομέτρων, διαμορφώθηκε από έναν αστεροειδή που χτύπησε τον πλανήτη μας σε γωνία 45-60 μοιρών, προκαλώντας μια σχεδόν συμμετρική ανακατανομή υλικών.

Γεγονός που απελευθέρωσε τις μέγιστες δυνατές ποσότητες αερίων από κάθε άλλη γωνία πρόσπτωσης.