Είναι γεγονός ότι πολλά στο σινεμά επαναλαμβάνονται και οι δημιουργοί ξαναχρησιμοποιούν κομμάτια του υλικού τους.

Και ένα από αυτά τα πράγματα που μοιάζουν λες πάντα ίδια είναι η «κραυγή του τρόμου», που αν προσέξεις παραμένει αναλλοίωτη!

Και είναι τόσο γνωστή που έχει ακόμα και το δικό της όνομα (Wilhelm Scream). Χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά το 1951 στο καουμπόικο «Όταν σιγούν τα τύμπανα» (Distant Drums) και έκτοτε έχει ανακυκλωθεί αναρίθμητες φορές. Την έχετε ακούσει ακόμα και σε όλες τις «Star Wars» ταινίες.

Ο Τζορτζ Λούκας τη χρησιμοποίησε μάλιστα σε όσες ταινίες συνεργάστηκε, ακόμα και στα «Ιντιάνα Τζόουνς». Η ίδια κραυγή έπαιξε επίσης στις ταινίες «Avengers: Infinity War», «Guardians of the Galaxy», «Τιτανικός», «Avatar», «Django Unchained», «Venom» και μερικές εκατοντάδες ακόμα.

Η κραυγή αποδίδεται στον Sheb Wooley, ηθοποιό και τραγουδιστή που έπαιξε στο «Όταν σιγούν τα τύμπανα» και πολλά ακόμα γουέστερν. Για την καθιέρωσή της ευθύνεται ωστόσο ο Ben Burtt, ο sound designer των «Star Wars», που τόσο του άρεσε και τη χρησιμοποίησε στις ταινίες του franchise, δημιουργώντας ένα σωστό κινηματογραφικό φαινόμενο.

Εδώ και χρόνια η κοινότητα των sound designers το κάνει ως αστείο, να προσπαθεί να τη βάζει δηλαδή σε όσες περισσότερες ταινίες μπορεί. Τέτοια είναι η απήχησή της που έγινε μάλιστα θέμα μεγάλο όταν δεν χρησιμοποιήθηκε στο τελευταίο «Star Wars»: «Σε αυτή την ταινία, αποφασίσαμε να απομακρυνθούμε από το Wilhelm Scream», δήλωσε ο επικεφαλής sound editor Matthew Wood για το «The Last Jedi», «αφήνουμε το παρελθόν να πεθάνει, όπως θα έλεγε και ο Kylo Ren»…