Η Ατόλη Μπικίνι είναι ένας μεγάλος σχηματισμός υφάλου στον Ειρηνικό Ωκεανό, με επιφάνεια λίγο μεγαλύτερη από δύο μίλια. Μέχρι το 1946 διέθετε ακόμη και πληθυσμό εποίκων από τα κοντινά νησιά Μάρσαλ, ωστόσο, σήμερα θεωρείται ένα από τα πιο επικίνδυνα μέρη στον κόσμο.
Παρά το μικρό της μέγεθος, η γη ήταν σε θέση να υποστηρίξει μια ποικιλία από καλλιέργειες κοινές μεταξύ των νησιών του Ειρηνικού, συμπεριλαμβανομένων, μεταξύ άλλων, καρύδων, μπανάνων, taro, παπάγιας και κολοκύθας. Ωστόσο, το έτος που ακολούθησε την ολοκλήρωση του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, οι κάτοικοι του νησιού, που τότε υπολογίζονταν περίπου στους 167, μετεγκαταστάθηκαν αφού οι ΗΠΑ τους ενημέρωσαν ότι το νησί τους επρόκειτο να γίνει χώρος πυρηνικών δοκιμών, σύμφωνα με όσα αναφέρει το grunge.com.
Μόλις το 1958 ολοκληρώθηκε η τελευταία από τις συνολικά 23 επόμενες δοκιμές, αφήνοντας τεράστια επίπεδα ακτινοβολίας στην περιοχή. Οι αρχικοί κάτοικοι επέστρεψαν για λίγο από τα γειτονικά νησιά και το εξωτερικό, όταν ενημερώθηκαν ότι τα επίπεδα είχαν φτάσει σε ασφαλή επίπεδα μέχρι το 1970. Ωστόσο, μετά από λίγα μόλις χρόνια, έπρεπε να φύγουν όταν έγινε σαφές ότι αυτή η αξιολόγηση ήταν δραματικά μειωμένη.
Ατόλη Μπικίνι: Ο επίγειος παράδεισος στον Ειρηνικό που θεωρείται από τα πιο επικίνδυνα μέρη στον κόσμο
Η ακτινοβολία και οι τρομερές επιπτώσεις της δεν περιορίστηκαν ούτε στην Ατόλη Μπικίνι, αναφέρει το grunge.com. Σε πολλές δοκιμές -συγκεκριμένα στη δοκιμή Castle Bravo του 1954- η ποσότητα των κρουσμάτων ήταν πολύ μεγαλύτερη από την αναμενόμενη και οι κάτοικοι πολλών νησιών εκτέθηκαν, επίσης, με αποτέλεσμα διαφορετικά επίπεδα ζημίας στο περιβάλλον και στην ανθρώπινη υγεία. Αν και η ποσότητα της ακτινοβολίας δεν είναι τρομερά υψηλή σε σύγκριση με μέρη όπως το Τσερνόμπιλ, εξακολουθεί να είναι πολύ πάνω από τα ασφαλή επίπεδα, και ως εκ τούτου, ουσιαστικά κανένας από τους αρχικούς κατοίκους της Ατόλης Μπικίνι δεν έχει επιστρέψει -εκτός από την άγρια ζωή.
Μόνο ένας μικρός αριθμός ανθρώπων έχει διαμείνει στην ατόλη ως επιστάτες, κυρίως, μερικοί από τους οποίους υπήρξαν αρχικοί κάτοικοι, καθώς και οι απόγονοί τους.
Εκτός από την καταστροφή που προκλήθηκε στο νησί και τους κατοίκους του, η τραγωδία είχε, επίσης, κάποιο αντίκτυπο στην ποπ κουλτούρα. Το δημοφιλές μαγιό «μπικίνι», πήρε την ονομασία του από τον σχεδιαστή Louis Reard ο οποίος την εμπνεύστηκε από την ομώνυμη ατόλη, ενώ σύμφωνα με το Smithsonian Magazine, και το ιαπωνικό κινηματογραφικό τέρας Γκοτζίλα είναι εμπνευσμένο εν μέρει από τις υπερβολικές πυρηνικές δοκιμές που έλαβαν χώρα στην ατόλη.
