Η ανάδειξη μιας νέας ριζοσπαστικής πολιτικής πρότασης, η οποία θα προτάξει την εναλλακτική λύση στο σημερινό πολιτικό στερέωμα αποτελεί στόχο του πολιτικού Κειμένου Προγραμματικών Θέσεων της Λαϊκής Ενότητας, που παρουσίασε ο επικεφαλής της Παναγιώτης Λαφαζάνης και το οποίο θα αποτελέσει τη βάση διαλόγου για τη 1η Ιδρυτική Πανελλαδική Συνδιάσκεψη της παράταξης, που θα πραγματοποιηθεί 24-26 Ιουνίου στο ΣΕΦ.

Η τελική απόφαση, τόνισε ο κ. Λαφαζάνης, η οποία θα προκύψει από τον ανοιχτό διάλογο όπου θα συμμετάσχει «κάθε πολίτης που επιζητά την αλλαγή των πραγμάτων στη χώρα» θα συντελέσει στη «συγκρότηση Αριστερού Μετώπου και στη διαμόρφωση πορείας με ορίζοντα και προοπτική τον νέο σοσιαλισμό του 21ου αιώνα».

Αναφερόμενος στην πορεία προς την Συνδιάσκεψη, ο Π. Λαφαζάνης σημείωσε ότι προσδοκώμενο είναι ένα «μεγάλο άνοιγμα προς τον λαό, ο οποίος με την ισχυρή παρουσία της ΛΑΕ στους κοινούς αγώνες μέσα από ανατρεπτικές εξελίξεις θα αλλάξει την πορεία της χώρας». Μια πορεία, προσέθεσε, άμεσης «μάχης και αγώνα» εναντίον του νομοσχεδίου που «με συνοπτικές διαδικασίες θα ψηφίσει το ερχόμενο Σαββατοκύριακο η Βουλή». Μίλησε συνοπτικά, αλλά με καυστικούς χαρακτηρισμούς για το σ/ν «έκτρωμα», όπως το αποκάλεσε και ζήτησε μαζικότητα στη δυναμική εναντίον του εκστρατεία όπου θα πρωτοστατεί η ΛΑΕ. Καυτηρίασε τη στάση της ΓΣΕΕ και για την «μη έγκαιρη» απόφαση κήρυξης απεργίας στο ασφαλιστικό και ζήτησε να μην επαναληφθεί.

Αναφορικά με το περιεχόμενο του σ/ν εστίασε στον «δημοσιονομικό κόφτη», με τον οποίο -όπως υποστήριξε- «θα επιβάλλονται μέτρα εξαθλίωσης του λαού και της οικονομίας» με απλά Προεδρικά Διατάγματα, ενώ παράλληλα «ακυρώνεται πλήρως και η κοινοβουλευτική διαδικασία».

Αναφορικά με την απόφαση του Eurogroup, το οποίο χαρακτήρισε «παραμάγαζο» του Σόιμπλε, και την απόφαση να μην υπάρξει κούρεμα του χρέους, ο κ Λαφαζάνης έκανε λόγο για εξαφάνιση κάθε μελλοντικής διεκδίκησης. Κατήγγειλε το γεγονός και δεσμεύτηκε ότι «η ΛΑΕ δεν πρόκειται να αποδεχθεί και να αναγνωρίσει τέτοιες πράξεις και παρόμοιες μνημονιακές πολιτικές».

Ο επικεφαλής της ΛΑΕ παρέθεσε σημεία του κειμένου τα οποία χαρακτήρισε «βασικά συστατικά της εξόδου από την κρίση» και αφορούν στα εξής:

– Ακύρωση και κατάργηση των μνημονίων.

– Διαγραφή του δημόσιο χρέους με όπλο την στάση των πληρωμών

– Σεισάχθεια στα ιδιωτικά χρέη των οικονομικά αδύναμων και γενναία ρύθμιση του χρέους ώστε να καταστεί δυνατή η αποπληρωμή του.

– Σχεδιασμένη έξοδος από την Ευρωζώνη με συγκροτημένο εθνικό νόμισμα σε νέα βάση και με κοινωνικοποιημένη τη λειτουργία μιας εθνικής κεντρικής τράπεζας η οποία θα αποτελεί και την καρδιά των ενεργειών για την αλλαγή της πορείας της χώρας. Έξοδο.

– Επαναφορά των εργασιακών κατακτήσεων με επίκεντρο τις ελεύθερες συλλογικές συμβάσεις εργασίας, την κατάργηση της λιτότητας, τη στήριξη των μισθών και την καταπολέμηση της ανεργίας.

– Σταμάτημα των ιδιωτικοποιήσεων και εθνικοποίηση των στρατηγικών επιχειρήσεων.

– Σχέδιο για παραγωγική ανασυγκρότηση και ανάπτυξη.

– Εξασφάλιση χρηματοδοτήσεων για την διασφάλιση του δημόσιου χαρακτήρα στην Παιδεία την Υγεία και τον Πολιτισμό.

– Διαμόρφωση μιας αναγκαίας συντακτικής συνέλευσης ως αφετηρία για τη νέα λαϊκή μεταπολίτευση με κατοχυρωμένη την δημοκρατία και την διαφάνεια.

– Ανάγκη πολυδιάστατης ανεξάρτητης εξωτερικής πολιτικής.

Η παρουσίαση έγινε παρουσία στελεχών και μελών της ΛΑΕ, μεταξύ των οποίων οι πρώην αναπληρωτές υπουργοί Οικονομικών Νάντια Βαλαβάνη, Κοινωνικής Ασφάλισης Δημήτρης Στρατούλης και Εθνικής Άμυνας Κώστας Ήσυχος, ενώ σύντομες τοποθετήσεις έκαναν η πρώην βουλευτής Μαρία Μπόλαρη και ο Δημήτρης Σαραφιάνος.

Η κ. Μπόλαρη εστίασε στην αναγκαιότητα της λαϊκής ενεργοποίησης, θέμα στο οποίο δίνεται έμφαση και στο κείμενο. Απαιτούνται, προσέθεσε, αγώνες και ανάπτυξη κοινωνικής αντίστασης ώστε να μην περάσει η αποδοχή των τετελεσμένων.

Ο κ. Σαραφιανός αναφέρθηκε στα πεπραγμένα της κυβέρνησης και στην αντίδραση της αντιπολίτευσης με το «μνημονιακό πολιτικό μπισκότο του ΝΑΙ» σε μια προσπάθεια διαμόρφωσης διπολισμού χωρίς εναλλακτική λύση. Ωστόσο, υπογράμμισε, υπάρχει ο άμεσος ρεαλιστικός άλλος δρόμος για την επανίδρυση μιας άλλης Αριστεράς, μέσα από συγκρούσεις και ρήξεις με τους υπάρχοντες μηχανισμούς σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο.