Τις τελευταίες ημέρες έχει φουντώσει η δημόσια συζήτηση μετά τη δήλωση του Γιώργου Χατζιδάκι, γιου του Μάνου Χατζιδάκι, ότι δεν έχει δώσει άδεια για την παγκόσμια περιοδεία – αφιέρωμα στον πατέρα του και στον Μίκη Θεοδωράκη, με βασικούς ερμηνευτές τη Νατάσσα Μποφίλιου και τον Γιάννη Χαρούλη. Ο ίδιος μάλιστα έκανε γνωστό ότι έχει ήδη προχωρήσει σε νομικές κινήσεις.
Η βρετανική εταιρεία παραγωγής, GTP Touring Limited, δηλώνει κατηγορηματικά ότι δεν έχει καμία νομική υποχρέωση να λάβει τη συγκατάθεση των κληρονόμων του συνθέτη για τη διεξαγωγή των συναυλιών εκτός Ελλάδας. Σε απάντηση στη δήλωση του Γιώργου Χατζιδάκι περί «μονομερούς ενέργειας» και «υποκριτικού» ήθους, η εταιρεία υποστηρίζει ότι η άρνηση του Γιώργου Χατζιδάκι να εγκρίνει την παρουσίαση των έργων χαρακτηρίζεται ως «αυθαίρετη απόφαση που είναι νομικά άνευ ουσίας».
Η Ρεμπούτσικα στηρίζει τον γιο του Χατζηδάκι
Η Ευανθία Ρεμπούτσικα πήρε θέση στο σχετικό ζήτημα, δημοσιεύοντας στο προφίλ της στο Facebook ένα μακροσκελές μήνυμα, στο οποίο διερωτήθηκε: «Και με το έτσι θέλω κάνω ό,τι θέλω, χωρίς να σέβομαι τις αποφάσεις του κληρονόμου; Χρησιμοποιώντας το όνομα του; Αντί να σεβαστούμε τη μνήμη του Μάνου, ο οποίος δεν θα έδινε ποτέ την άδεια του αν ζούσε».
H ανάρτηση της Ευανθίας Ρεμπούτσικα
Είμαι απολύτως σύμφωνη με τη στάση του γιου του Μάνου Χατζιδάκι και θεωρώ απόλυτα θεμιτό να προστατεύει τη χρήση του έργου του πατέρα του. Ο Μάνος υπήρξε, για μένα, ο σημαντικότερος Έλληνας συνθέτης, ένας άνθρωπος οικουμενικός, με βαθιά ευγένεια και μοναδικό αισθητικό κριτήριο.
Η μουσική του έχει μια ποιότητα τόσο λεπτή και ουσιαστική, που απαιτεί ιδιαίτερη φροντίδα στον τρόπο με τον οποίο παρουσιάζεται. Ακόμη και όταν ακούω το έργο του σε μια διαφήμιση που σκοπό έχει να βοηθήσει παιδιά και σχολεία, νιώθω απλώς την ανάγκη να θυμίζω πόσο σημαντικό είναι να προσεγγίζουμε αυτή την κληρονομιά με ευαισθησία.
Η μουσική του Χατζιδάκι έχει έναν κόσμο δικό της και ο σεβασμός προς αυτόν τον κόσμο είναι για μένα ουσιώδης, όχι μόνο απέναντι στο έργο αλλά και απέναντι σε όσους το εκπροσωπούν σήμερα. Γνωρίζοντάς τον, είμαι βέβαιη ότι ο Μάνος θα ήθελε οι επιλογές γύρω από τη μουσική του να γίνονται με προσοχή και αγάπη, όπως ακριβώς έκανε πάντα και ο ίδιος. Και αυτό το δικαίωμα των κληρονόμων του να προστατεύουν το έργο του αξίζει να το τιμούμε.
«Ο χαρακτηρισμός θετός γιος», μου φαίνεται εντελώς περιττός, η πατρότητα δεν μετριέται με βιολογία αλλά με παρουσία, ευθύνη και αγάπη. Και εκεί ο Μάνος στάθηκε πατέρας με όλη τη σημασία της λέξης.
Όλα αυτά τα σχόλια που γίνονται στο διαδίκτυο κατά του γιου του Μάνου που τον στοχοποιούν και τον κατηγορούν, είναι απαράδεκτα. Για ποια Ελλάδα μιλάμε που θέλει να ταξιδέψει στο εξωτερικό; Και με το έτσι θέλω, κάνω αυτό που θέλω χωρίς να σέβομαι τις αποφάσεις του κληρονόμου; Χρησιμοποιώντας το όνομα του; Αντί να σεβαστούμε τη μνήμη του Μάνου, ο οποίος δεν θα έδινε ποτέ την άδεια του αν ζούσε. Όσον αφορά τα ραδιόφωνα που άκουσα πως δεν παίζεται ο Μάνος, να ρωτήσετε κάποιους άλλους και όχι τον γιό του. Τελικά δεν υπάρχει ούτε σεβασμός, ούτε ποιότητα, μόνο συμφέρον.
