Η μεγαλύτερη περιπέτεια σε τροχούς, το ράλι Dakar τερμάτισε χθες (ξεκίνησε στις 6/1 από την Λίμα του Περού) στην πόλη Κόρντομπα της Αργεντινής, μετά από 15 εξαντλητικές ημέρες στις αφιλόξενες εκτάσεις του Περού, της Χιλής και της Αργεντινής, με θριαμβευτές τους Ισπανούς Carlos Sainz-Lukas Cruz στο τιμόνι ενός από τα 4 Peugeot 3008DKR.
Η 40η έκδοση του διάσημου αγώνα που εμπνεύστηκε την δεκαετία του ‘70 ο πρόωρα χαμένος Τιερί Σαμπίν, ήταν η πιο σκληρή τουλάχιστον από τότε που «μεταφέρθηκε» (για λόγους ασφαλείας) από την Σαχάρα στα εδάφη της Νότιας Αμερικής.
Συνολικά περίπου 9.000 χιλιόμετρα, από τα οποία τα μισά ειδικές διαδρομές και στις 5 από τις 15 ημέρες ο αγώνας περνούσε από διαδρομές με υψόμετρο πάνω από 3.000 μέτρα. Από τα 92 αυτοκίνητα που πήραν εκκίνηση, τερμάτισαν 43 και ο τελευταίος είχε από τον πρώτο διαφορά 245 ώρες 59 λεπτά 17 δεύτερα (σχεδόν 10 ημέρες)!
Οι ομάδες που διεκδίκησαν την νίκη ήταν ουσιαστικά 3, με τον πρώτο λόγο στην αρμάδα των Peugeot 3008DKR, που οδηγούσε ένα κουαρτέτο αστέρων παγόσμιας εμβέλειας, με επί κεφαλής τον 13 φορές νικητή του Dakar, Γάλλο Stephane Peterhansel, τον δις παγκόσμιο και άπαξ νικητή της ερήμου Carlos Sainz και τον 9άκις παγκόσμιο πρωταθλητή ράλι Seb Loeb, που είχε όλα τα φώτα στραμένα πάνω του, καθώς πολύ θα ήθελαν οι Γάλλοι να «σπάσει το ρόδι» και να κερδίσει στην 3η του συμμετοχή στον αγώνα.
Αντίπαλη ομάδα ήταν αυτή των Mini All4 με επικεφαλής τον γνωστό Φινλανδό ράλιμαν Mikko Hirvonen και αουτσάϊντερ η ομάδα Gazoo Toyota με τα Hilux και επικεφαλής οδηγούς τον Καταριανό Ολυμπιονίκη της σκοποβολής Nasser Al Attiyah και τον Νοτιοαφρικανό Giniel De Villiers.
Επί της ουσίας πάντως, τα Peugeot δεν έχασαν ποτέ τον έλεγχο του αγώνα καθώς αρχικά με τον Peterhansel (που από τη μέση του αγώνα αντιμετώπισε προβλήματα) και στη συνέχεια με τον Sainz, έφεραν ένα ακόμα τρόπαιο στα φορτωμένα ράφια της Γαλλικής ομάδας, παρά το ότι στην 4η (από τις 14) μόλις ειδική διαδρομή του αγώνα, είδαν τον Loeb να εγκαταλείπει (όταν βγήκε στην άμμο και ο συνοδηγός του Elena χτύπησε τον ώμο του) και το τέταρτο 3008 του Cyril Despres να κάνει ένα «αεροπλανικό» τουμπάρισμα καθυστερώντας πολύ, κάτι που στην συνέχεια τον έφερε ουσιαστικά στην θέση του «αγωνιζόμενου service», για τους Peterhansel & Sainz.
Μάλιστα τα προβλήματα του Peterhansel ήταν τόσα που στις τελευταίες διαδρομές του αγώνα, δόθηκε η ευκαιρία στα δυο Hilux της Toyota, να περάσουν στην 2η & 3η θέση με τους Al Attiyah (νικητή του αγώνα το 2001 & 2015) και De Villiers (νικητή το 2009) αντίστοιχα.
Στην 4η θέση τερμάτισε ο Peterhansel (γνωστός και σαν «Αλεπού της Ερήμου») ενώ την 6άδα συμπλήρωσαν (επωφελούμενοι προβλημάτων των φαβορί), ο Πολωνός Jakub Przygonski με ένα από τα Mini του Orlen Team/ X-Raid και ο πρίγκηπας του Αμπού Ντάμπι (γνωστός και από το ράλι Ακρόπολις) Sheikh Khalid Al Qassimi στο τιμόνι ενός ακόμη 3008DKR Maxi, της ιδιωτικής ομάδας PH-Sport, αλλά μάλλον ήταν μια ακόμα από τις εργοστασιακές συμμετοχές, καθώς το Αμπού Ντάμπι είναι ο βασικός χορηγός των Citroen στο WRC και ως γνωστόν Peugeot & Citroen είναι ουσαστικά το ίδιο «μαγαζί».
Θριαμβευτής λοιπόν του πιο σκληρού αγώνα του μηχανοκίνητου αθλητισμού ο 56 χρονος δις παγκόσμιος πρωταθλητής ράλι, Ισπανός Carlos Sainz, που μετά 3 εγκαταλείψεις με Peugeot βάζει το πολύτιμο έπαθλο δίπλα σε αυτό του 2010, όταν είχε κερδίσει οδηγώντας για την VW. Η νίκη αυτή αναδεικνύει τον επονομαζόμενο και «ματαντόρ» σε ένα από τους πλέον πετυχημένους οδηγούς rally & rally raid όλων των εποχών, κάνοντας ιδιαίτερα χαρούμενους δεκάδες χιλιάδες φίλων του ανά τον κόσμο και φυσικά την Peugeot που παρά την υπερπροσπάθεια παρά λίγο να χάσει τον αγώνα.
Η τελική κατάταξη των 6 πρώτων
1. Sainz-Cruz Peugeot 3008DKR 49H 16′ 18”
2. Al-Attiyah-Baumel Gazoo Toyota Hilux 49H 59′ 58”
3. De Villiers-Von Zitzewitz Gazoo Toyota Hilux 50H 32′ 59′
4. Peterhansel-Cottret Peugeot 3008DKR 50H 41′ 47”
5. Przygonski-Colsoul Mini Orlrn Team / X-Raid 52H 01′ 42”
6. Al Qassimi-Panseri Peugeot 3008DKR Maxi 53H 37′ 16”
Νίκος Τσάδαρης
