Ενισχυμένη οικονομική υποστήριξη των επιχειρήσεων διάσωσης των προσφύγων στη Μεσόγειο ζητά από την Ευρωπαϊκή Ένωση η Ιταλία και μία «ξεκάθαρη απάντηση για τους τόπους όπου, μετά τη διάσωσή τους, πρέπει να μεταφέρονται», δηλώνει ο ιταλός υπουργός Εξωτερικών Πάολο Τζεντιλόνι.
«Η επιτήρηση και η διάσωση στη θάλασσα βαρύνουν κατά 90% τους ώμους μας», δηλώνει ο υπουργός σε συνέντευξή του στην Corriere della Sera.
«Και στη συνέχεια, υπάρχει ένα ακόμη πιο λεπτό θέμα: η διάσωση στη θάλασσα περιλαμβάνει να ξέρουμε πού θα πρέπει να μεταφέρονται οι διασωθέντες. Στο κοντινότερο λιμάνι; Στη χώρα προέλευσης του σκάφους που τούς μετέφερε; Η ΕΕ οφείλει να δώσει μία ξεκάθαρη απάντηση».
Ανθρωπιστικές οργανώσεις καταγγέλλουν την αδράνεια των ευρωπαϊκών αρχών απέναντι στα ναυάγια σκαφών που μεταφέρουν πρόσφυγες στη Μεσόγειο, έπειτα και από τον χαμό 400 ανθρώπων στη θάλασσα την Κυριακή, που δεν έχουν εντοπισθεί παρά τις προσπάθειες της ιταλικής ακτοφυλακής.
Η Διεθνής Αμνηστία κατήγγειλε πρόσφατα ότι «ζητώντας τον τερματισμό της επιχείρησης διάσωσης Mare Nostrum , που έσωσε 17.000 ζωές, και την αντικατάστασή της από την επιχείρηση Triton, μία επιχείρηση απλής θαλάσσιας επιτήρησης, η Ευρωπαϊκή Ένωση γυρίζει την πλάτη στις ευθύνες της, γεγονός που αποτελεί ευθεία απειλή για χιλιάδες ανθρώπινες ζωές».
Ο Πάολο Τζεντιλόνι δηλώνει ότι «η ΕΕ δαπανά για τη επιχείρηση Triton τρία εκατομμύρια ευρώ μηνιαίως και η Ιταλία διαχειρίζεται στην πράξη τις επιχειρήσεις. Το πρόβλημα είναι ευρωπαϊκό, αλλά το φάρμακο είναι ιταλικό. Αυτό δεν γίνεται».
Ο ιταλός υπουργός Εξωτερικών ζητεί επίσης από την Ευρωπαϊκή Ενωση «να δραστηριοποηθεί στις περιοχές που αποτελούν πηγές « της μεταναστευτικής κρίσης , «τη Συρία, το Κέρας της Αφρικής, τη ζώνη Μαλί-Νίγηρας-Κεντροαφρικανική Δημοκρατία».
Σε ό,τι αφορά την χαώδη κατάσταση στη Λιβύη, από όπου αποπλέουν τα περισσότερα σκάφη που μεταφέρουν πρόσφυγες, ο Πάολο Τζεντιλόνι κάνει λόγο για μία εσωτερική πολιτική συμφωνία , όπως προτείνει ο ΟΗΕ, για τον σχηματισμό μίας περισσότερο αντιπροσωπευτικής κυβέρνησης.
«Αλλά δεν έχουμε μπροστά μας μήνες. Ο διπλός κίνδυνος της προέλασης του Daech (ισλαμικού Κράτους) και των μεταναστευτικών κυμάτων μάς υποχρεώνουν σε μία μάχη με τον χρόνο».
Απέναντι στις απειλές αυτές, ο Πάολο Τζεντιλόνι αναφέρει ως δυνατότητες την πραγματοποίηση «στοχευμένων αντιτρομοκρατικών ενεργειών, επί παραδείγματι στο πλαίσιο του συνασπισμού κατά του Daech, δραστηριοποίηση κατά της διακίνησης ανθρώπων και συνεργασία με τις γειτονικές χώρες για την υποδοχή των προσφύγων».
