Δύο χρόνια μετά την πτώση του καθεστώτος του Μουάμαρ Καντάφι, η Λιβύη δεν έχει ανακοινώσει για σήμερα κανένα επίσημο πρόγραμμα εορτασμών για την επέτειο της «απελευθέρωσης της χώρας» από το παλιό καθεστώς, όπως έγραφε η ανακοίνωση που είχε εκδοθεί στις 23 Οκτωβρίου 2011, τρεις ημέρες μετά το θάνατο του Καντάφι.

Όπως αναφέρει το ΑΜΠΕ, η κυβέρνηση αρκέσθηκε χθες να συγχαρεί, σε ανακοίνωσή της, το λαό γι’ αυτή την «αποφασιστική ημέρα που έβαλε τέλος στην τυραννία και το δεσποτισμό και άνοιξε μια νέα εποχή ελευθερίας, δικαιοσύνης και ισότητας».

Ωστόσο η διάθεση στο δρόμο δεν είναι εορταστική, ενώ δεν υπάρχει καμιά ένδειξη για επίσημους εορτασμούς στην πρωτεύουσα Τρίπολη ή στη Βεγγάζη, τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της χώρας και κοιτίδα της αμφισβήτησης που άρχισε στα μέσα Φεβρουαρίου του 2011.

«Τίποτε δεν άλλαξε στη Λιβύη. Η ασφάλεια επιδεινώνεται. Η Λιβύη δεν πάει καλύτερα, κατευθύνεται προς το χειρότερο, εξαιτίας των ένοπλων οργανώσεων οι οποίες είναι αυτές που κυβερνούν πραγματικά», λέει ο 41χρονος Αμπντελχαντί αλ-Σουλτάν στην έξοδο ενός τζαμιού στο κέντρο της Τρίπολης.

Σήμερα, δύο χρόνια μετά την πτώση του καθεστώτος του Καντάφι, η μετάβαση της Λιβύης προς τη δημοκρατία απειλείται από τις πολιτικές εντάσεις και την ανασφάλεια.

Η εκλογική διαδικασία προετοιμάζεται μέσα σ’ ένα δύσκολο πλαίσιο, καθώς η αναρχία και η ανασφάλεια συνεχίζονται.

Το πιο πρόσφατο παράδειγμα είναι η σύντομη απαγωγή του πρωθυπουργού από ένα ένοπλο σώμα που εξαρτάται ανεπισήμως από το υπουργείο Εσωτερικών, το οποίο είναι υποχρεωμένο να βασίζεται σε τέτοιες ένοπλες οργανώσεις επειδή δεν υπάρχει επαγγελματικός στρατός.

Η Εκλογική Επιτροπή ανακοίνωσε πρόσφατα πως αρχίζει την προετοιμασία μιας δεύτερης ψηφοφορίας για την εκλογή μιας Συντακτικής Επιτροπής, χωρίς πάντως να καθορισθεί κάποια ημερομηνία για τις ψηφοφορίες αυτές.

Έπειτα από περισσότερο από 40 χρόνια δικτατορίας υπό τον Μουάμαρ Καντάφι, οι πρώτες ελεύθερες εκλογές πραγματοποιήθηκαν στις 7 Ιουλίου 2012 για να εκλεγούν τα 200 μέλη του Γενικού Εθνικού Κογκρέσο, της ανώτατης πολιτικής αρχής της χώρας.

Το Κογκρέσο αυτό είχε αρχική αποστολή να οδηγήσει τη χώρα, μέσα σε 18 μήνες, σε γενικές εκλογές αφού προηγουμένως συνέτασσε ένα Σύνταγμα που θα προσδιόριζε τη φύση του πολιτικού καθεστώτος.

Σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα αυτό το οποίο καθορίσθηκε με μια «συνταγματική δήλωση», ένα είδος προσωρινού Συντάγματος που συντάχθηκε από τους αντάρτες, η θητεία του Γενικού Εθνικού Κογκρέσου πρόκειται να λήξει τον ερχόμενο Φεβρουάριο.

Όμως ο εκπρόσωπος του σώματος άφησε πρόσφατα να εννοηθεί πως το Κογκρέσο θα μπορούσε να παρατείνει τη θητεία του.

«Η διάρκεια της θητείας του Γενικού Εθνικού Κογκρέσου καθορίζεται βάσει της αποστολής του και δεν περιορίζεται χρονικά», διευκρίνισε ο εκπρόσωπος, επικαλούμενος τα συμπεράσματα μιας κοινοβουλευτικής επιτροπής.
Ωστόσο η νομικός Άζα Μαγούρ υπογραμμίζει πως, «αν το Γενικό Εθνικό Κογκρέσο παρατείνει την εντολή του, θα χάσει ένα μεγάλο μέρος της νομιμότητάς του».

Σύμφωνα με την ίδια, μια τέτοια παράταση θα μπορούσε να κάνει «τη χώρα να μπει σ’ ένα πιο σκοτεινό τούνελ», στο μέτρο που πολιτικές δυνάμεις οι οποίες στηρίζονται από ένοπλες οργανώσεις θα μπορούσαν να επιχειρήσουν να πάρουν την εξουσία δια της βίας.

Έτσι η Συμμαχία των Εθνικών Δυνάμεων (φιλελεύθεροι), ο κύριος πολιτικός σχηματισμός του Κογκρέσου, «απέρριψε την παράταση της θητείας του Γενικού Εθνικού Κογκρέσου» απαιτώντας «ένα ξεκάθαρο οδικό χάρτη που να βάζει τέλος στη μεταβατική περίοδο».

Οι φιλελεύθεροι και οι ισλαμιστές, οι οποίοι είναι η δεύτερη πολιτική δύναμη στο Γενικό Εθνικό Κογκρέσο, αλληλοκατηγορούνται ότι παρεμποδίζουν τη δημοκρατική διαδικασία και ότι θέλουν να μονοπωλήσουν την εξουσία.

Η Συνταγματική Επιτροπή που πρόκειται να εκλεγεί θα αποτελείται από 60 μέλη, στο πρότυπο της Επιτροπής των Εξήντα που είχε συντάξει, το 1951, το πρώτο Σύνταγμα της χώρας. Όπως είχε γίνει και τότε, θα αποτελείται από 20 μέλη από καθεμιά από τις τρεις περιφέρειες της χώρας: την Τριπολίτιδα (δυτικά), την Κυρηναϊκή (ανατολικά) και το Φεζάν (νότια).

Η συνεχιζόμενη ανασφάλεια και οι διεκδικήσεις ορισμένων μειονοτήτων ενδέχεται να διαταράξουν την εκλογική διαδικασία.

Οι μειονότητες Τουμπού, Αμαζίγ και Τουαρέγκ ανακοίνωσαν πως θα μποϊκοτάρουν την εκλογή της Συνταγματικής Επιτροπής, αν αυτή δεν αποδεχθεί τις πολιτισμικές ιδιαιτερότητές τους.

Στην ανατολική περιφέρεια της χώρας, οι οπαδοί του φεντεραλισμού ζήτησαν τον Αύγουστο για τρίτη φορά μια μεγαλύτερη αυτονομία της Κυρηναϊκής. Οι φυλές του Φεζάν έχουν τις ίδιες διεκδικήσεις αυτονομίας.