Ο Ίβαν Λάρσεν 30 χρόνια μετά δηλώνει περήφανος που ήταν ένας από τους πρώτους ομοφυλόφιλους στον κόσμο που κατάφερε να παντρευτεί, λέγοντας: «Ήταν μια τελετή όπως αυτές που γίνονταν καθημερινά στο δημαρχείο, όμως για πρώτη φορά στην ιστορία μπορούσαν να τη ζήσουν δύο άνδρες».

Την 1η Οκτωβρίου 1989, ημέρα κατά την οποία τέθηκε σε εφαρμογή η νέα νομοθεσία στη Δανία που επέτρεπε τις πολιτικές ενώσεις μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου, αυτός ο πάστορας και ο σύντροφός του Όβε Κάρλσεν, ένας ψυχολόγος, με τον οποίο γνωρίστηκε τριάμισι χρόνια νωρίτερα σε μπαρ της Κοπεγχάγης, αντάλλαξαν γαμήλιους όρκους.

Αποτέλεσε παγκόσμιο γεγονός

«Μας είχαν πει ότι μπορούσαμε να έχουμε 25 καλεσμένους στην αίθουσα του δημαρχείου. Είχαμε τρεις», θυμάται ο Λάρσεν. «Εξαιτίας των δημοσιογράφων», εξηγεί ο σύζυγός του.

Μετά τον γάμο του το ζευγάρι έγινε διάσημο μέσω των εμφανίσεών του σε πολλές τηλεοπτικές εκπομπές. «Πιστεύαμε ότι είναι απαραίτητο να μιλήσουμε για αυτό που έγινε στη Δανία να περάσουμε το μήνυμα: “είναι καλό που μπορεί να γίνει”», δηλώνει ο Κάρλσεν.

Χρειάστηκε να περιμένουν τέσσερα χρόνια μέχρις ότου μια άλλη χώρα, η Νορβηγία, νομιμοποιήσει τον γάμο μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου.

«Ήταν μια πρωτοποριακή πράξη να παντρευτούμε εκείνη την ημέρα», τονίζει ο Λάρσεν. Στη Δανία «ως το 1866 η ομοφυλοφιλία τιμωρούνταν με θάνατο και δεν μπορούσε κάποιος να είναι ανοικτά ομοφυλόφιλος πριν το 1933», εξηγεί.

Η Δανία είναι περήφανη που ήταν πρωτοπόρος στο ζήτημα των ηθών. Όμως η υιοθέτηση της πολιτικής ένωσης μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου πέρασε από το κοινοβούλιο διότι απέκλειε το δικαίωμα της υιοθεσίας, εκτιμά ο Μίκαελ Νέμπελινγκ Πέτερσεν υπεύθυνος ανθρωπιστικών σπουδών στο πανεπιστήμιο της Νότιας Δανίας.

Σύμφωνα με τον ίδιο, στόχος των βουλευτών ήταν κυρίως να προσφέρουν οικονομική ασφάλεια στους ομοφυλόφιλους, επιτρέποντάς τους να κληρονομούν τους συντρόφους τους σε μια εποχή που το AIDS ευθυνόταν για δεκάδες θανάτους.

Έφτασαν στις 7.491 πολιτικές ενώσεις

Η πολιτική ένωση πρόσφερε τους ίδιους όρους με έναν γάμο σε ό,τι αφορά τα οικονομικά και τα κληρονομικά, όμως δεν μπορούσε να γίνει σε εκκλησία και δεν αναγνωριζόταν στο εξωτερικό.

Εξάλλου τουλάχιστον ένας από τους δύο θα έπρεπε να είναι Δανός πολίτης.

Από το 1989 ως το 2012 πραγματοποιήθηκαν 7.491 πολιτικές ενώσεις.

Τον Ιούνιο του 2012 ο γάμος άνοιξε για όλους. Οι ομοφυλόφιλοι πλέον έχουν τα ίδια δικαιώματα με τους ετεροφυλόφιλους και μπορούν να παντρευτούν σε εκκλησία.

Εξάλλου πλέον ο γάμος μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου επιτρέπεται σε περίπου 30 χώρες.