Γεννήθηκα στη Λωρίδα της Γάζας στα τέλη της δεκαετίας του 1990. Το ένα από τα έξι παιδιά της οικογένειάς μου. Εκείνη την εποχή, η Παλαιστινιακή Αρχή είχε τη διακυβέρνηση στη Λωρίδα της Γάζας. Ο πατέρας μου, όπως και οι περισσότεροι άνθρωποι στη Γάζα, ήταν αηδιασμένος από τη διαφθορά της Παλαιστινιακής Αρχής και ήλπιζε σε μια εναλλακτική.

Η Χαμάς υποσχέθηκε την «αλλαγή και τη μεταρρύθμιση» και κέρδισε τις εκλογές στην Λωρίδα της Γάζας το 2006. Ένα χρόνο αργότερα ξύπνησα υπό τον ήχο των πυροβολισμών. Ένοπλοι της Χαμάς πολεμούσαν τη Φατάχ και κατέληξαν να σκοτώσουν περισσότερους από 600 Παλαιστίνιους. Πολύ γρήγορα έγινε σαφές ότι η Χαμάς δεν ήταν η «αλλαγή και μεταρρύθμιση» που ελπίζαμε.

Για να φιμώσει τις αντίθετες φωνές, η Χαμάς τρομοκρατούσε τους πολίτες της Γάζας. Στο δρόμο για το σχολείο Dar-Alarqam που πήγαινα στη γειτονιά al-Shujaiya κοντά στα ισραηλινά σύνορα, μια ομάδα μασκοφόρων που μετέφεραν καλάσνικοφ έλεγχε κάθε αυτοκίνητο. Στο τέλος της χρονιάς, μασκοφόροι άνοιξαν γραφεία στο σχολείο μας για να προωθήσουν τα στρατόπεδα της Χαμάς και να στρατολογήσουν μαθητές.

Αποφοίτησα και ξεκίνησα τις σπουδές μου στο Ισλαμικό Πανεπιστήμιο της Γάζας, μαζί με μελλοντικούς ηγέτες της Χαμάς και σημερινά μέλη της. Όλα τα μαθήματα τέχνης αντικαταστάθηκαν από ριζοσπαστικές ισλαμικές διδασκαλίες και οι εκλογές για τα μαθητικά συμβούλια και τις λέσχες ήταν ανοιχτές μόνο στα μέλη της Χαμάς, τα οποία συσσώρευσαν όλα τα προνόμια και μοίραζαν όλες τις επιχορηγήσεις μεταξύ τους.

Η διαφωνία δεν ήταν επιλογή. Η Χαμάς δεν έχει ανοχή στην κριτική ή τις αντιρρήσεις σε οποιαδήποτε από τις πολιτικές της. Απαγορεύεται ακόμη και η συζήτηση. Όποιος δημοσιογράφος αντιτίθεται ή επικρίνει μια πολιτική χάνει τη δουλειά του και ερευνάται. Απαγορεύονται αυστηρά οι διαδηλώσεις. Η ελευθερία του λόγου στη Γάζα είναι φαντασίωση.

Το πιο βρώμικο εργαλείο που χρησιμοποιεί η Χαμάς για να φιμώσει τους πολίτες είναι η δολοφονία χαρακτήρων μέσω διαδικτυακών εκστρατειών που κατηγορούν τους διαφωνούντες ότι εργάζονται για εχθρούς ή διαπράττουν ανήθικες πράξεις. Η Χαμάς εισβάλλει επίσης τακτικά στα σπίτια ανθρώπων που θεωρούνται «άπιστοι» και τους ταπεινώνει μπροστά στην οικογένειά τους και στους γείτονές τους.

Τα παρατηρούσα όλα αυτά με φρίκη ως μαθητής. Και καθώς η καταπίεση της Χαμάς στους Παλαιστίνιους πολίτες της Γάζας αυξανόταν, η ποιότητα ζωής επιδεινώθηκε. Η επιθετικότητα της Χαμάς προς το Ισραήλ είχε ως αποτέλεσμα όλο και λιγότερες άδειες εργασίας και περιορισμούς στην ηλεκτρική ενέργεια στη Γάζα, την οποία παίρναμε μόνο για οκτώ ώρες την ημέρα. Η οικονομία κατέρρευσε. Οι κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες κατέρρευσαν.

Ένα τεράστιο κοινωνικό χάσμα άνοιξε μεταξύ της πλούσιας ελίτ που ανήκει στη Χαμάς και του υπόλοιπου πληθυσμού που ζούσε όλο και περισσότερο στη φτώχεια. Οι θέσεις εργασίας στον δημόσιο τομέα περιορίζονταν στα μέλη της Χαμάς και οι φόροι αυξάνονταν για τα απαραίτητα μέρα με τη μέρα, παρόλο που το κόστος ζωής εκτοξευόταν στα ύψη.

Πολλοί από εμάς δεν αντέχαμε άλλο. Ήμουν ένας από αυτούς. Αν και γνωρίζαμε ότι οι διαφωνούντες υπόκεινται σε φυλάκιση, βασανιστήρια, ακόμη και δολοφονίες, το 2019, λίγοι από εμάς αποφασίσαμε να ενώσουμε τις δυνάμεις μας και να πραγματοποιήσουμε μια διαμαρτυρία για να εκφράσουμε την αντίθεσή μας στη Χαμάς. Το κεντρικό σύνθημά μας ήταν «Θέλουμε να Ζήσουμε». Η διαδήλωσή μας προκάλεσε μια ακραία αντίδραση από τη Χαμάς. Κατέστειλαν βίαια τις συγκεντρώσεις και μας συνέλαβαν όλους.

Δεν θα ξεχάσω ποτέ την πρώτη μου μέρα στη φυλακή — ανέβαινα τα σκαλιά ακούγοντας τις κραυγές των συναδέλφων μου, οι περισσότεροι συμφοιτητές μου, που είχαν συλληφθεί πριν από εμένα. Τέθηκα υπό κράτηση για 21 ημέρες και υποβλήθηκα σε διάφορα βασανιστήρια. Με χτυπούσαν με ρόπαλα και μου έριχναν κρύο νερό τις βραδινές ώρες του χειμώνα. Οι φίλοι μου δεν βίωσαν καλύτερα πράγματα. Ένας χριστιανός φίλος ήταν στο διπλανό κελί και τους άκουγα να του ουρλιάζουν: «Είσαι Χριστιανός και δεν σου αρέσει η κατάσταση; Τότε πήγαινε σε άλλη χώρα!»

Αφού απελευθερωθήκαμε, οι περισσότεροι από αυτούς που συμμετείχαν στις διαδηλώσεις μετανάστευσαν μακριά από τη Γάζα. Δεν υπήρχε ελπίδα για οποιαδήποτε αλλαγή στην τρέχουσα κατάσταση. Υπέστησαν συνεχή παρενόχληση από μέλη της Χαμάς. Κάποιοι πέθαναν προσπαθώντας να φύγουν, όπως ο Tamer Al-Sultan, ένας φαρμακοποιός του οποίου το έγκλημα ήταν ότι ζητούσε συμφιλίωση μεταξύ της Χαμάς και της Φατάχ.

Οι συνθήκες διαβίωσης των ανθρώπων χειροτέρεψαν. Το χάσμα πλούτου διευρύνθηκε ακόμη περισσότερο. Διαμαρτυρηθήκαμε ξανά το 2023 και υπεστήκαμε την ίδια καταστολή, όπως το 2019. Με συνέλαβαν ξανά και με κράτησαν για 14 ημέρες, αυτή τη φορά σε ένα μικρό κελί χωρίς κρεβάτι, χωρίς παράθυρο και μόλις λίγο χώρο για να καθίσω. Αποφυλακίστηκα με εγγύηση και υπό τον όρο ότι δεν θα συμμετάσχω σε άλλες διαδηλώσεις.

Εξέφραζα ακόμα την άποψή μου περιστασιακά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αλλά τα εντάλματα σύλληψης μετά από κάθε ανάρτηση και οι συνεχείς απειλές από μέλη της Χαμάς και οι κατηγορίες για προδοσία με έκαναν να χάσω την ελπίδα ότι θα μπορούσα να συμβάλλω σε οποιαδήποτε αλλαγή. Έφυγα από τη Γάζα τον Αύγουστο για να αναζητήσω ένα καλύτερο μέλλον για μένα και την οικογένειά μου.

Όλο αυτό το διάστημα, η Χαμάς σχεδίαζε να επεκτείνει τον εξτρεμισμό και την τρομοκρατία της. Γνώριζαν τι θα συνέβαινε ως αποτέλεσμα της σφαγής τους στις 7 Οκτωβρίου, όταν επιτέθηκαν σε Ισραηλινούς αμάχους, και το Ισραήλ απάντησε με έναν τεράστιο πόλεμο με στόχο την καταστροφή της Χαμάς, που έχει εξαλείψει μεγάλα τμήματα της Λωρίδας της Γάζας.

Τώρα όλοι οι κάτοικοι τιμωρούνται για τις ενέργειες της Χαμάς.

Νομίζω ότι είναι δύσκολο για τους Ισραηλινούς να καταλάβουν ότι υπάρχουν πολλοί αθώοι άνθρωποι στη Γάζα που έχουν υποφέρει από τη Χαμάς, όσο και αυτοί. Καταλαβαίνω αυτούς τους Ισραηλινούς. Κατά τη διάρκεια της ζωής μου στη Γάζα, το μόνο πράγμα που πίστευα για τους Ισραηλινούς ήταν ότι όλοι μας μισούν και θέλουν να μας εξαφανίσουν ως Παλαιστίνιους.

Τώρα γνωρίζω καλύτερα. Αφού επέκρινα τη Χαμάς για τις φρικτές ενέργειές της στις 7 Οκτωβρίου, έκανα φίλους με Ισραηλινούς για πρώτη φορά στη ζωή μου. Αποδείχθηκε ότι πολλοί από αυτούς, όπως εγώ, θέλουν απλώς να τελειώσει αυτή η σύγκρουση για να μπορέσουν να ζήσουν ειρηνικά. Αυτές οι φιλίες μου άνοιξαν τα μάτια στα βάσανά τους. Τώρα καταλαβαίνω καλύτερα τι σκέφτονται και αποφάσισα να μην κάνω ποτέ κρίσεις πριν ακούσω την άλλη πλευρά.

Ελπίζω οι νέοι μου φίλοι να αισθάνονται το ίδιο για τους πολλούς πολίτες της Γάζας που ζουν κάτω από τη μπότα της καταπίεσης της Χαμάς. Εμείς οι Παλαιστίνιοι έχουμε ένα ρητό: «Η ελπίδα γεννιέται από τη μήτρα του πόνου». Ελπίζω ότι μετά τον πόλεμο, ότι μετά την ήττα της Χαμάς, θα μπορούμε να δημιουργήσουμε μια πραγματική, διαρκή ειρήνη τόσο για τους Παλαιστίνιους όσο και για τους Ισραηλινούς. Πολλοί κάτοικοι της Γάζας προσεύχονται και για αυτό.

  • Ο Χαμζά Χοουιντί είναι Παλαιστίνιος από τη Γάζα, λογιστής και υπέρμαχος της ειρήνης. Το άρθρο του δημοσιεύθηκε στο Newsweek.