Μάγκας, αθυρόστομος, πλακατζής, ο Γιώργος Ζαμπέτας υπήρξε ένας από τους τελευταίους μάγκες του ελληνικού πενταγράμμου. Χωρίς να αλλάξει το παραμικρό από τον χαρακτήρα του επέβαλε την μουσική του στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Τραγουδούσε, έπαιζε μπουζούκι, έγραφε τραγούδια που άφησαν ιστορία, εμφανιζόταν σε ταινίες δίπλα σε μεγάλους ηθοποιούς, ξεχώριζε για τις ατάκες του.
Το 1960 έδωσε ρεσιτάλ στις Κάνες, όταν προβλήθηκε η ταινία «Ποτέ την Κυριακή» με την Μελίνα Μερκούρη.
Έδινε τα πάντα για τους δικούς του και περιφρονούσε αυτούς που δεν άξιζαν. Δεν έχασε ποτέ το χιούμορ του ακόμα κι όταν δύο γυναίκες του έριξαν καλλιτεχνικές χυλόπιτες.
Ο Γιώργος Ζαμπέτας έγινε γνωστός για τις πενιές και τις ενορχηστρώσεις που έκανε στα τραγούδια των Θεοδωράκη, Ξαρχάκου, Πλέσσα και πολλών άλλων συνθετών. Σταθμός στην καριέρα του ήταν η συνεργασία με τον Μάνο Χατζιδάκι. Ανέδειξε πολλούς ερμηνευτές, όπως ο Τόλης Βοσκόπουλος, ο Σταμάτης Κόκοτας, η Βίκυ Μοσχολιού, η Μαρινέλλα, η Δούκισσα και πολλοί ακόμα.
Ο μεγάλος μπουζουξής ήταν φίλος με όλους τους γνωστούς ηθοποιούς της εποχής του, γιατί έγραφε τραγούδια για τις ταινίες τους. Το μπουζούκι ήταν προέκταση του χεριού του. Ακόμα κι όταν έτρωγε ξύλο από τον πατέρα του για να μην παίζει όταν ο Μεταξάς το απαγόρευσε, εκείνος δεν το άφησε ποτέ από τα χέρια του. Εκείνος και το μπουζούκι του ήταν ένα, χωρίς αυτό ένιωθε μισός.
Ποιες ήταν όμως οι δύο καλλιτεχνικές «χυλόπιτες» που δεν ξέχασε ποτέ.
Το 1959, η Ελένη Βλάχου χαρακτηρίζει την Αλίκη Βουγιουκλάκη για πρώτη φορά «Εθνική Σταρ» της Ελλάδας, ένας τίτλος που η τσαχπίνα ηθοποιός δέχτηκε και φρόντισε να τον διατηρήσει μέχρι το τέλος της ζωής. Άλλοι την λάτρευαν κι άλλοι πάλι την θεωρούσαν ατάλαντη, ίσως και υπερεκτιμημένη. Την ίδια δεν την ενδιέφερε, ήθελε απλά όλοι να μιλούν για αυτή και να συντηρείται ο μύθος της.
Υπήρξαν ηθοποιοί ίσως και καλύτεροι από την Αλίκη, όμως εκείνη είχε αυτό το «κάτι» που την έκανε σταρ.
Η Αλίκη Βουγιουκλάκη ήταν πρωταθλήτρια σε ό,τι κι αν έκανε. Αν και δεν ήταν τραγουδίστρια ερμήνευσε τραγούδια που έγιναν τεράστιες επιτυχίες από αυτές που θα ζήλευαν πολλοί τραγουδιστές και τραγουδίστριες. Ήταν αυτό το μπρίο της και αυτή η πηγαία αθωότητα που την έκαναν να ξεχωρίζει.
Συνεργάστηκε με τους πιο σημαντικούς συνθέτες της Ελλάδας ενώ υπήρξε και κάποιος που απέρριψε. Τον Γιώργο Ζαμπέτα. Η αντίδρασή της τον πάγωσε και τον πίκρανε και εκείνος θιγμένος έδωσε το τραγούδι που προόριζε για εκείνη αλλού.
Το «σταλιά σταλιά» είναι ένα από τα αγαπημένα τραγούδια του Ζαμπέτα, το οποίο προοριζόταν για την Αλίκη Βουγιουκλάκη. Ενθουσιασμένος ο μεγάλος μαέστρος την φώναξε να το ακούσει λέγοντάς της: «Αλικάκη σου έχω ένα τραγούδι, τελείωσες μετά από αυτό το τραγούδι». Εκείνη ζητάει να το ακούσει αλλά η αντίδρασή της δεν ήταν η αναμενόμενη ή τουλάχιστον αυτή που περίμενε ο δεξιοτέχνης του μπουζουκιού.
«Τι είναι αυτό; Να το δώσεις να το πει ο Καζαντζίδης» λέει η Αλίκη στο Ζαμπέτα κι εκείνος ένιωσε να παγώνει το αίμα του.
Την ίδια μέρα στο στούντιο βρισκόταν και η Μαρινέλλα η οποία δεν συμμερίστηκε την άποψη της Αλίκης για το τραγούδι. Μόλις η Μαρινέλλα άκουσε το «σταλιά σταλιά κι αχόρταγα θα πίνω τα φιλιά σου» διστακτικά ζήτησε από τον διάσημο μπουζουξή να το τραγουδήσει εκείνη.
Το 1964 ο Γιώργος Ζαμπέτας είχε γράψει τέσσερα τραγούδια για την Πόλυ Πάνου. Τα δειλινά, το Πάει πάει, πάει, Πόρτα κλειστή τα χείλη σου, Τα δάκρυα.
Ο μαέστρος ξεκίνησε από το Αιγάλεω για να πάει στην Αχαρνών να κάνουν πρόβα όμως η Πόλυ Πάνου είχε άλλα σχέδια. Λίγο το καλοκαίρι, λίγο η ζέστη, η τραγουδίστρια είχε κανονίσει να πάει για μπάνιο.
Με το που βλέπει τον Ζαμπέτα εκεί που είχαν δώσει ραντεβού για την πρόβα του λέει ένα ξερό «Καλώς τον» και στη συνέχεια ένα φευγαλέο «τώρα πάω για μπάνιο στην παραλία» όπως έχει διηγηθεί ο ίδιος.
Η στάση της τον εξέπληξε, τον στενοχώρησε. Πήρε το μπουζούκι του παραμάσχαλα και τότε αποφάσισε να δώσει τα τραγούδια του στη Βίκυ Μοσχολιού τα οποία κι έγιναν μεγάλες επιτυχίες και η τραγουδίστρια μεγάλο όνομα.
