Δεν υπάρχει πιο εμβληματικό σημείο στη Βενετία από το Caffe Florian στην πλατεία του Αγίου Μάρκου, απέναντι ακριβώς από το Παλάτι των Δόγηδων. Σημείο αναφοράς για την πόλη της Ιταλίας εδώ και περισσότερα από 300 χρόνια, το αγαπημένο στέκι διάσημων προσωπικοτήτων ανά τον κόσμο, ανάμεσά του οι Τσαρλς Ντίκενς, Κλοντ Μονέ και Άντι Γουόρχολ, σήμερα κινδυνεύει να κλείσει, μετά την τεράστια επίδραση της πανδημίας στον τουρισμό.

Σύμφωνα με τον Παολίνι, διαχειριστικό διευθυντή του Caffe Florian, «αυτή η κρίση δεν είναι μόνο οικονομική αλλά ιστορική, καθώς το Caffe Florian αποτελεί κομμάτι της ιταλικής ιστορίας γνωστό μάλιστα σε όλο τον κόσμο». «Θα προσπαθήσουμε να μείνουμε ανοιχτοί για όσο περισσότερο μπορούμε, ωστόσο δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα περισσότερο», συμπλήρωσε.

Το καφέ λειτούργησε για πρώτη φορά στην πλατεία του Αγίου Μάρκου το Δεκέμβριο του 1720 από τον Ιταλό επιχειρηματία Floriano Francesconi, με τους ντόπιους να το αποκαλούν και ως Floriano’s. Ήταν ένας τόπος συγκέντρωσης για τους ντόπιους, ένα μέρος που γοήτευε αρκετά τους τουρίστες και meeting point για δημοφιλείς διεθνείς προσωπικότητες. Ο Προυστ και ο Ντίνκενς συγκαταλέγονταν στους θαμώνες του, καθώς και οι Νίτσε, Καζανόβα, Τσάρλι Τσάπλιν. Ο Έρνεστ Χέμινγουεϊ καθόταν στο αίθριο απολαμβάνοντας τον καφέ του στον ήλιο, ενώ ο Κλοντ Μονέ γοητευόταν όταν τα περιστέρια στεκόντουσαν στο κεφάλι του.

Το 1895 γεννήθηκε εδώ η ιδέα της Μπιενάλε της Βενετίας, για να αποτίσει φόρο τιμής στον βασιλιά Umberto και τη βασίλισσα Margherita, ενώ δεν είναι λίγες και οι σκηνές από ταινίες του Χόλιγουντ που έχουν γυριστεί στους χώρους του, όπως «Ο Ταλαντούχος Κύριος Ρίπλεϊ» με πρωταγωνιστή το Ματ Ντέιμον και η ταινία «Summertime» με την Κάθριν Χέμπορν.

Σήμερα το θρυλικό καφέ διατηρεί τη γοητεία του «Παλαιού Κόσμου», με την χαρακτηριστική πληθωρική διακόσμηση του 18ου αιώνα, για την οποία και είναι φημισμένο, με καθίσματα από κόκκινο βελούδο, μαρμάρινα τραπέζια και σερβίτσια Μουράνο, τοίχους από χρυσό διακοσμημένους με έργα τέχνης από τους Ιταλούς δασκάλους Antonio Pascutti, Giuseppe Ponga και Cesare Rota και περίτεχνους χρυσοποίκιλτους καθρέφτες.