Το ποδόσφαιρο δεν είναι μόνο με χαρές, νίκες, γκολ, πανηγυρισμοί και όμορφες στιγμές. Στο λαοφιλέστερο άθλημα του πλανήτη υπάρχει η ήττα, η λύπη, η απογοήτευση, ακόμη και ο θάνατος, που στις περισσότερες των περιπτώσεων κάνει όλην την ποδοσφαιρική κοινότητα να ενώνεται. Εξαίρεση, φυσικά, δεν θα μπορούσε να αποτελούν τα Παγκόσμια Κύπελλα. Μόνο που υπάρχει ένα περιστατικό σε Μουντιάλ, ή μάλλον στο περιθώριο της κορυφαίας αυτής διοργάνωσης, που ο θάνατος δεν ήρθε από ατύχημα, κάποιο ζήτημα υγείας, ή έστω από οπαδική παράκρουση. Ήταν μια στυγνή δολοφονία, από ανθρώπους «σκοτεινούς», που φέρεται να είχαν στοιχηματίσει σε ματς της διοργάνωσης που έγινε το 1994 στα γήπεδα των ΗΠΑ. Πρόκειται φυσικά για τη δολοφονία του Αντρές Εσκομπάρ. Ο ποδοσφαιριστής της Ατλέτικο Νασιονάλ δεν συμμετείχε στα προκριματικά εκείνου του Παγκοσμίου Κυπέλλου, ωστόσο κλήθηκε στην αποστολή για την τελική φάση της διοργάνωσης. Στις 22 Ιουνίου, στο δεύτερο ματς της εθνικής Κολομβίας, για τον πρώτο από τους έξι ομίλους του Μουντιάλ, στέλνει την μπάλα στα δίχτυα της ομάδας του (34′). Αυτό αποτέλεσε την αρχή του τέλους για τις ελπίδες των «καφετέρος» να προκριθούν στην επόμενη φάση, καθώς έχασαν με 2-1 από τη διοργανώτρια ομάδα των ΗΠΑ και στο πρώτο ματς είχαν επίσης ηττηθεί από τη Ρουμανία με 3-1. Η νίκη την τρίτη και τελευταία αγωνιστική επί της Ελβετίας με 2-0, δεν μπορούσε να αντιστρέψει την κατάσταση και μοιραία αποκλείστηκαν.

Στις 2 Ιουλίου, έξι ημέρες μετά τον αποκλεισμό της Κολομβίας, ο Εσκομπάρ πήγε με την παρέα του στο νυχτερινό κέντρο διασκέδασης «El Indio» της πόλης του Μεντεγίν. Κατά την αποχώρησή τους και πηγαίνοντας προς το πάρκινγκ που είχαν αφήσει το αυτοκίνητό τους, ο διεθνής στόπερ βρέθηκε μπροστά σε τρεις άνδρες, οι οποίοι άρχισαν να τον πυροβολούν. Το σώμα του δέχθηκε έξι σφαίρες. Διακομίστηκε στο νοσοκομείο της πόλης, όμως 45 λεπτά αργότερα ανακοινώθηκε ο θάνατός του. Η δολοφονία του ήρθε έναν μήνα πριν τον προγραμματισμένο γάμο του με τη σύντροφό του, Πάμελα Κασκάρντο, με 120.000 συμπατριώτες του να πηγαίνουν στην κηδεία του. Τη νύχτα της δολοφονίας συνελήφθη ο Ουμπέρτο Κάστρο Μουνιόθ, ο οποίος ομολόγησε τελικά την ενοχή του την επόμενη ημέρα. Εκείνος αποκάλυψε επίσης ότι εργαζόταν για λογαριασμό διαφόρων καρτέλ της χώρας, ενώ είχε εργαστεί ως οδηγός των αδελφών Πέδρο και Χουάν Γκαλόν, που έχασαν πολλά χρήματα από στοιχηματισμό στο Μουντιάλ των ΗΠΑ, προφανώς και για το αυτογκόλ του Εσκομπάρ. Ο καθ’ ομολογία δράστης, καταδικάστηκε έναν χρόνο αργότερα σε 45 χρόνια φυλάκισης, τα οποία το 2001 μειώθηκαν σε 26. Τελικά, αποφυλακίστηκε το 2005, έχοντας συμπληρώσει 11 χρόνια πίσω από τα σίδερα. Όσο για τον Εσκομπάρ, μετατράπηκε μετά τον θάνατό του σε εθνικό ήρωα. Στην πόλη του Μεντεγίν, από το 2002, υπάρχει ένα άγαλμα προς τιμήν του, ενώ ο πατέρας του, ο τραπεζίτης Ντάριο, ίδρυσε την οργάνωση «Andrés Escobar Project», για μη προνομιούχα παιδιά που θέλουν να παίξουν ποδόσφαιρο. Παρά τις έξι σφαίρες στο σώμα του 27χρονου τότε στόπερ, το ποδόσφαιρο αποδείχθηκε ότι δεν μπορούσε να δολοφονηθεί…