Ήταν ένας άνθρωπος με πολλούς εχθρούς αλλά και φίλους από διάφορα κοινωνικά και πολιτικά στρατόπεδα. Ο Βασίλης Στεφανάκος, που άγνωστοι γάζωσαν με 20 σφαίρες κοντά στη μάντρα του στη Λεωφόρο Καβάλας, στην περιοχή του Χαιδαρίου, σίγουρα δεν ήταν ο «μαφιόζος της διπλανής πόρτας». Κρατούσε blog με τίτλο «Οι… αόρατοι» και εκεί αναρτούσε τις απόψεις του για διάφορα κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα αλλά και συνεντεύξεις που είχε δώσει σε πλήθος Μέσων στην Ελλάδα. «Υπολογίζω τους πάντες, αλλά δεν φοβάμαι» ήταν ο τίτλος της τελευταίας συνέντευξης που είχε δώσει ο Βασίλης Στεφανάκος. Η συνέντευξη είχε δημοσιευτεί σχεδόν ένα χρόνο πριν την εκτέλεση του, στις 9 Φεβρουαρίου του 2017. Δεν δίσταζε να χρησιμοποιήσει σκληρή γλώσσα για την αστυνομία αλλά και τα ΜΜΕ: «Δεν έχω να ξεπεράσω κάτι, τη ζωή τη ζεις όπου τη βρίσκεις. Θα το πω για μια ακόμη φορά στις τσ[…] της Αστυνομίας και της δημοσιογραφίας. Υπολογίζω τους πάντες αλλά δεν φοβάμαι τίποτα. Άλλωστε όποιοι θέλουν να μου κάνουν κακό, ξέρουν άλλους τρόπους. Θα επιλέξουν έναν τμηματάρχη της Ασφάλειας και έναν πρόθυμο εισαγγελέα για να μου κατασκευάσουν κατηγορίες οι οποίες θα καταπέσουν στο Εφετείο σε 4 χρόνια. Τρεις φορές στο παρελθόν έχει συμβεί αυτό…». Ενώ συνέχισε λέγοντας «μη με ρωτάς αν θα μπορούσα να φύγω. Δεν είχε κανένα νόημα να το κάνω. Άπαξ και με συνέλαβαν τελείωσε. Κατά το δικαιϊκό μας σύστημα έπρεπε να καταδικαστώ, παρότι οι κατηγορίες που με βάρυναν αφορούσαν μόνον πράξεις αυτοδικίας. Δεν έχω κατηγορηθεί ως επαγγελματίας κακοποιός. Τέλος πάντων, νομίζω ότι κάθισα πολύ. Μάλλον ήταν για λιγότερο…». Ενώ σε άλλο σημείο αναφέρει ότι «εντάξει, κανείς όμως δεν είπε ότι έχω αθωωθεί για το σύνολο των άλλων κατηγοριών που κατά καιρούς μου αποδόθηκαν. Καταδικάστηκα για μια αστεία υπόθεση εγκληματικής οργάνωσης του 2001-2002 και για ηθική αυτουργία σε μία δολοφονία. Κι εξάλλου δεν ξενυχτώ. Είμαι πολύ ανταγωνιστικός για να χάνω τη μέρα».
