Τη στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ στην Κυπριακή Δημοκρατία απέναντι στην τουρκική προκλητικότητα εξέφρασε σε δηλώσεις της η βουλευτής και υπεύθυνη Εξωτερικής Πολιτικής της Κ.Ο Νάντια Βαλαβάνη, μετά το τέλος της χθεσινής σύγκλισης του Εθνικού Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής.
«Η συνεδρίαση είχε περισσότερο ενημερωτικό χαρακτήρα και θα ολοκληρωθεί την Τρίτη δημόσια με τις τοποθετήσεις όλων των κομμάτων και τις δικές μας μέσα στη Βουλή, που θα είναι και ανακοινώσιμες»
«Στηρίζουμε την Κυπριακή Δημοκρατία και την άσκηση των κυριαρχικών της δικαιωμάτων απέναντι στη τουρκική επιθετικότητα και πιστεύουμε ότι πρέπει να γίνουν τα πάντα, ώστε να ασκηθούν αυτά τα δικαιώματα σε μια κατεύθυνση αποκλιμάκωσης της έντασης και επιστροφής μετά από ουσιαστική υποχώρηση της τουρκικής προκλητικότητας στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για μια λύση του Κυπριακού σύμφωνα με τις αποφάσεις του ΟΗΕ», δήλωσε χαρακτηριστικά η Ν. Βαλαβάνη.
Ωστόσο, πρόσθεσε ότι η Ελλάδα πρέπει να αφήσει «ανοιχτές γραμμές» με την Τουρκία καθώς «έχει και δικά της κυριαρχικά δικαιώματα και ζωτικά συμφέροντα στη περιοχή και δε μπορεί να επιδιωχθεί η υλοποίηση τους χωρίς διάλογο ή με στρατιωτικοποίηση».
Μεταξύ άλλων, η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ ανέφερε ότι πέρα από ζήτημα της κυπριακής ΑΟΖ υφίσταται και το θέμα της κρίσης στην Ουκρανία, που όπως είπε δεν πρέπει να γίνει χρόνιο, αλλιώς θα έχουμε μια Ευρώπη εχθρική προς τη Ρωσία «που θα αντιμετωπίζει ως εχθρική δύναμη τη Ρωσία».
Και τα δύο παραπάνω ζητήματα συνδέονται άμεσα με τις εχθροπραξίες στη Μέση Ανατολή, που αποτελούν αποτέλεσμα της προσπάθειας «εξαγωγής δημοκρατίας» και των παρεμβάσεων των δυτικών δυνάμεων μέσα στην προηγούμενη δεκαετία, όπως υπογράμμισε στη συνέχεια η Ν. Βαλαβάνη.
Τέλος, τόνισε ότι οι δυτικές δυνάμεις πρέπει να παρέμβουν στο Κομπάνι για να μην επεκταθούν οι επιθέσεις των τζιχαντιστών και να βοηθήσουν τους πρόσφυγες να παραμείνουν εκεί.
«Να υπενθυμίσω ότι η Τουρκία έχει 1,6 εκατ. πρόσφυγες από τη Συρία και ένα μέρος θα έρθει στην Ελλάδα, αν δεν υπάρξει ουσιαστική βοήθεια από την ΕΕ, από τις ΗΠΑ, από τον ΟΗΕ, από τις διεθνείς οργανώσεις, που δεν την προσφέρουν, αλλά την οφείλουν».
