«Μαζί μπορούμε να βάλουμε ένα τέλος στα προβλήματα του χρέους και της λιτότητας στην Ευρώπη», τόνισε σε ομιλία του στο συνέδριο του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς στις Βρυξέλλες ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας.

Όπως σημείωσε ο κ. Τσίπρας, από το τι συνέβη στην Ελλάδα τα τελευταία 4 χρόνια γίνεται αντιληπτός «ο στόχος της ευρωπαϊκής οικονομικής και πολιτικής ελίτ και πως χρησιμοποίησαν το χρέος ως εργαλείο εκβιασμού και επιβολής πολιτικών που εξυπηρετούν το τελικό τους στόχο».

«Όταν μας οδήγησαν στο σφαγείο του μνημονίου είχαμε χρέος περίπου 115% του ΑΕΠ. Μας είπαν δεν είναι βιώσιμο, χρεοκοπούμε. Οι αγορές αύξησαν το επιτόκιο πάνω από 5 %. Μας ανάγκασαν να αποχωρήσουμε. Οι εταίροι μας στην Ευρώπη και το ΔΝΤ, σε συνέργεια με τις ελληνικές κυβερνήσεις, παρουσίασαν την επιλογή τους να επιβάλουν τη πολιτική του σοκ, το κοινωνικό σφαγείο του μνημονίου ως ένα ισχυρό εκβιασμό προς το λαό», συνέχισε για να προσθέσει:

«Σήμερα μετά από τέσσερα χρόνια κοινωνικής λεηλασίας στην Ελλάδα, που έχουν οδηγήσει σε μια πρωτοφανή ανθρωπιστική κρίση, το χρέος που ήταν η αιτία να βγούμε από τις αγορές αντί να μειωθεί έγινε πολύ υψηλότερο. Από 115% έγινε 175%. Παρόλα αυτά τώρα τρόικα και ελληνική κυβέρνηση, αποφάσισαν να ξαναβγούν στις αγορές με παρόμοιο επιτόκιο, όσο ακριβώς ήταν όταν το θεωρήσανε απαγορευτικό και αποχώρησαν από αυτές. Και όχι μόνο τώρα δε το θεωρούν απαγορευτικό αλλά πανηγυρίζουν κιόλας, που θα δανειστούν 2,5 δις με πενταετή ομόλογα που θα αποδώσουν εγγυημένα κέρδη στους “επενδυτές” πάνω από 600 εκατομμύρια ευρώ. Δηλαδή επιβαρύνουμε το χρέος, πριμοδοτούσε τους κερδοσκόπους με τοκογλυφικά επιτόκια. Και πανηγυρίζουμε από πάνω».

Σύμφωνα με τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, «δεν υπάρχει αμφιβολία ότι όσοι επιθυμούν να κρύψουν την ανθρωπιστική κρίση που προκάλεσαν τα μνημόνια λιτότητας στην Ελλάδα και κυρίως όσοι επιθυμούν να συνεχιστεί το μαρτύριο της λιτότητας για τον ελληνικό λαό και μετά τις ευρωεκλογές, πήραν τον κ. Σαμαρά και τον κ. Βενιζέλο από το χέρι και τους έβγαλαν προεκλογικά στην αγορά. Στέλνοντας το λογαριασμό στον ελληνικό λαό».

«Διότι εκτός από προεκλογικό επικοινωνιακό δώρο της ελληνικής κυβέρνησης προς τη κ. Μέρκελ, δώρο που θα πληρωθεί όμως με τα λεφτά των Ελλήνων φορολογουμένων, η έξοδος αυτή αποτελεί και έγκλημα εις βάρος του Ελληνικού αλλά και όλων των ευρωπαϊκών λαών, αφού ενταφιάζει τη συζήτηση και τη προοπτική αναδιάρθρωσης του χρέους, διαγραφής μεγάλου μέρους του», ανέφερε ακόμη.

«Η πρόταση της αριστεράς για Ευρωπαϊκή διάσκεψη για το χρέος με προοπτική τη διαγραφή μεγάλου μέρους του, το μορατόριουμ στην αποπληρωμή των τόκων και την επιβολή ρήτρας ανάπτυξης, δεν αποτελεί μια ευκαιριακή η δημαγωγική επίκληση που στόχο έχει να ωφελήσει τις χρεώστριες χώρες έναντι των δανειστώ. Είναι μια πρόταση ρεαλιστική και βιώσιμη για το σύνολο της ευρωζώνης, για το κοινό συμφέρον των ευρωπαϊκών λαών, σε Βορά και Νότο», επισήμανε.

Όπως σημείωσε ο κ. Τσίπρας, η Ευρωπαϊκή Αριστερά έχει τη μόνη πραγματική, ρεαλιστική και βιώσιμη λύση για την υπερχρέωση της Ευρωζώνης. «Είναι μια λύση με τρεις άξονες:

1. Ο άμεσος τερματισμός της λιτότητας και η αλλαγή πολιτικής. Δηλαδή, η συντονισμένη αναθέρμανση των ευρωπαϊκών οικονομιών. Ενισχύοντας την εσωτερική ζήτηση, κυρίως στις χώρες με ύφεση ή οικονομική στασιμότητα. Τόσο με ευρεία αναδιανομή εισοδήματος, ώστε να αξιοποιηθεί η μεγαλύτερη οριακή ροπή προς κατανάλωση των χαμηλών και μεσαίων στρωμάτων. Όσο και με την προώθηση δημόσιων επενδύσεων.

2. Η αναδιάρθρωση των υφιστάμενων χρεών, με δύο τρόπους:

α) με την αναδρομική απευθείας ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας. Σε πείσμα των κυρίων Σόιμπλε και Ρέκλινγκ. Έτσι ώστε, τα αντίστοιχα ποσά να εξαιρεθούν από το δημόσιο χρέος των χωρών μας.

β) με την «Ευρωπαϊκή Διάσκεψη για το Χρέος». Κατά το προηγούμενο της Διάσκεψης του Λονδίνου το 1953 για τη Γερμανία. Σ’ αυτήν, θα τεθεί και ο ρόλος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας ως δανειστή ύστατης καταφυγής. Και θα αξιολογηθούν εναλλακτικές στρατηγικές απομείωσης της καθαρής παρούσας αξίας του συσσωρευμένου χρέους για κάθε χώρα ξεχωριστά.

Με λύσεις αντίστοιχες προς τη δομή και τα χαρακτηριστικά του χρέους κάθε εμπλεκόμενης χώρας: τη νομισματική χρηματοδότηση μέρους της ονομαστικής αξίας του ή το λεγόμενο «κούρεμα».

Και, εναλλακτικά ή συμπληρωματικά, την έκδοση ευρωομολόγων.

Παράλληλα, ανάλογα με την περίπτωση: moratorium στην αποπληρωμή τόκων για επαρκές χρονικό διάστημα, ώστε να πυροδοτηθεί η ανάπτυξη.

Αλλά και καθιέρωση «ρήτρας ανάπτυξης» για την αποπληρωμή του υπόλοιπου μέρους του χρέους της κάθε χώρας.

3. Η ισόρροπη και βιώσιμη ανάπτυξη της Ευρώπης – των χωρών, των περιφερειών και των περιοχών της. Γι’ αυτό χρειαζόμαστε ένα ευρωπαϊκό «New Deal», με έκτακτη και ισχυρή ευρωπαϊκή χρηματοδότηση. Με άμεσες, δημόσιες επενδύσεις στις κοινωνικές υποδομές. Την υγεία και την παιδεία. Τα μεταφορικά δίκτυα και τις νέες τεχνολογίες. Την έρευνα και την ανάπτυξη. Με ενίσχυση της επενδυτικής δυνατότητας των μικρομεσαίων επιχειρήσεων».