Ο 20χρονος Ανδρέας Αλικανιώτης που μαζί με άλλους νεαρούς διέσωσαν πολλά άτομα στη τραγωδία στα Τέμπη, μίλησε για τις πρώτες στιγμές μετά τη σύγκρουση των δύο τρένων, όπου η περιοχή θύμιζε βομβαρδισμένο τοπίο.

Ο νεαρός μίλησε στον ΑΝΤ1 και δήλωσε πως «εκείνη την ώρα που μιλούσα στο τηλέφωνο, εννοείται ότι μου ήρθε από το πουθενά, ακούστηκε ένα εκκωφαντικό μπαμ, μία έκρηξη, και βρεθήκαμε σε ένα βαγόνι εκτροχιασμένο, αυτό που φαίνεται στις εικόνες να κάνει το “γάμα”. Εσβησαν αμέσως τα φώτα στο τρένο, καθώς αποσυνδέθηκε από το ηλεκτρικό ρεύμα. Δεν έσπασαν όλα τα τζάμια».

«Το δικό μου τζάμι το έσπασα με βαλίτσα, καθώς δεν μπορούσαμε να βρούμε το σφυράκι. Στην κάθε καμπίνα ήμασταν έξι άτομα. Εγώ εκσφενδονίστηκα και βρέθηκα στις απέναντι θέσεις με αποτέλεσμα να τραυματιστούμε. Εκείνη την ώρα υπήρξε φωτιά γύρω από το βαγόνι αλλά όχι μέσα. Υπήρχαν έντονες αναθυμιάσεις», πρόσθεσε στη συνέχεια.

Επίσης, είπε ότι «κατά την ώρα της σύγκρουσης νιώσαμε όλη αυτή την θερμότητα μέσα από το τρένο η οποία μου προκάλεσε εγκαύματα. Εγώ βρέθηκα στο πάτωμα του τρένου καταπατημένος, αλλά κατάφερα και σηκώθηκα. Στην συνέχεια ανοίξαμε τους φακούς με άλλους συμφοιτητές μου και είδαμε κόσμο αιμόφυρτο να είναι πανικοβλημένος, να κλαίει και να ζητάει βοήθεια».

«Είδα άτομα ακρωτηριασμένα»

Στη συνέχεια ο 20χρονος ανέφερε πως «την ώρα που έγινε η συντριβή είχα αποδεχθεί τον θάνατο μου. Είχα στο νου μου την οικογένεια μου, ότι δεν θα προλάβω να τους πω ούτε ένα γεια. Είχα τρομάξει πάρα πολύ».

Επιπλέον, είπε ότι «στην καμπίνα που βρισκόμουν, υπήρχε ένδειξη για φωτιά στο τζάμι όπως βρισκόμασταν από τα δεξιά, οπότε δεν μπορούσαμε να αντιδράσουμε. Καταφέραμε από την αριστερή πλευρά και βγάλαμε μαζί με τους συμφοιτητές μου περίπου 10 άτομα. Το ένστικτο της επιβίωσης μου πέρασε εκείνη τη στιγμή από το μυαλό και θα μπορούσα να έχω φύγει. Αλλά με κράτησε η ψυχραιμία μου, ότι υπήρχαν στην καμπίνα τρία άτομα δικά μου και ότι δεν θα είχα καθαρή την συνείδηση μου. Αυτό το σκηνικό επαναλαμβάνεται συνέχεια στο μυαλό μου. Από τη στιγμή που έγινε το συμβάν μέχρι και σήμερα έχω κοιμηθεί στο σύνολο 3-3,5 ώρες. Πριν κοιμηθώ βλέπω εικόνες από την σύγκρουση των δύο τρένων».

«Ήταν σκοτεινά όταν βγήκα έξω. Δεν είδα καθαρά διαμελισμένους ανθρώπους. Είδα άτομα ακρωτηριασμένα, που είχε κοπεί το πόδι τους, είδα άτομα σκισμένα στο σώμα τους, οι οποίοι ήταν ζωντανοί και τους κράτησα συντροφιά μέχρι να έρθει βοήθεια. Η Πυροσβεστική ήρθε αρκετά γρήγορα. Μία κοπέλα που είχε σοβαρά τραύματα, μου είπε ότι “θα μείνω ανάπηρη” και εγώ προσπαθούσα να την ηρεμίσω μέχρι να την παραλάβει το ΕΚΑΒ», είπε μεταξύ άλλων.