Ήταν ένας από τους νεκρούς της τορπιλακάτου «Φαέθων» που βυθίστηκε από τουρκικά αεροσκάφη κατά τη διάρκεια βομβαρδισμών, από την Τουρκική Αεροπορία στις 8 Αυγούστου 1964 στον κόλπο του Ξερού, στην Κύπρο. Του ανταποκριτή μας από το lamiareport.gr στη Στερεά Ελλάδα l1 Έπειτα από 53 ολόκληρα χρόνια ο Νικόλαος Νιάφας γύρισε στην πόλη που γεννήθηκε και μεγάλωσε. Τα οστά του θάφτηκαν στο χώμα της γενέθλιας γης. Δυστυχώς οι γονείς του δεν ζουν πια για να νιώσουν υπερήφανοι για τον ήρωά τους. Έφυγαν με αυτόν τον καημό. Υπερήφανοι όμως για τον ήρωά τους ένιωσαν οι λοιποί συγγενείς, μαζί με όλους τους Λαμιώτες, που με επικεφαλής το Δήμαρχο της πόλης ήταν όλοι εκεί. l2 Η υποδοχή των οστών του ήρωα έγινε το απόγευμα της Παρασκευής στον Ιερό Ναό Αγίας Παρασκευής Νέας Άμπλιανης, όπου εψάλη επιμνημόσυνη δέηση. Ακολούθησε η μεταφορά του οστεοφυλακίου στην Ξηριώτισσα, όπου έγινε η εναπόθεση των λειψάνων με χαιρετιστήριες βολές για απόδοση τιμών από άγημα του Πολεμικού Ναυτικού. l3 Η ανιψιά του ήρωα Νικόλαου Νιάφα, Κωνσταντίνα, συγκλόνισε αποχαιρετώντας τον θείο της… «Τι κι αν δε σε γνώρισα από κοντά, έζησα και μεγάλωσα με τους γονείς σου. Μεγάλωσα με τους παππούδες που κάθε μέρα προσπαθούσαν να αντέξουν το αφόρητο. Κάθε ώρα, κάθε μέρα, ώρες ατελείωτες για χρόνια, μέχρι που έφυγαν από τη ζωή, ο Νίκος σε κάθε κουβέντα σε κάθε σκέψη. l4 Έτσι σε έμαθα, έτσι σε αγάπησα. Μέσα από τον αβάσταχτο πόνο και τις διηγήσεις της γιαγιάς και του παππού, που έφυγαν από τη ζωή με τον καημό της προσμονής. l5 53 πέρασαν για να βρεθώ στη θέση της γιαγιάς και του παππού. Ήθελα πάση θυσία να δω από κοντά τον τόπο της θυσίας και η επιθυμία έγινε πράξη. Θείε μου, μικρή η ξύλινη λάρνακα της ταφής σου, όμως τεράστιο το μεγαλείο σου. Η θυσία σου και η ανάμνηση της γενναιότητάς σου θα παραμείνουν παντοτινά στις σκέψεις και στις καρδιές μας. Γι’ αυτό είμαστε υπερήφανοι για σένα, όπως υπερήφανη είναι όλη η Λαμία, αλλά και η Κύπρος…», είπε μεταξύ άλλων.

Περισσότερες ειδήσεις από τη Στερεά Ελλάδα στο lamiareport.gr