Η χθεσινή δήλωση του Σίλβιο Μπερλουσκόνι ότι «οι νόμοι που θέσπιζαν φυλετικές διακρίσεις κατά των Εβραίων ήταν το μεγαλύτερο λάθος ενός ηγέτη, του Μπενίτο Μουσολίνι, που σε πολλούς άλλους τομείς είχε δράσει ορθά», συνεχίζει να προκαλεί σχόλια και έντονες αντιδράσεις.

«Η φράση αυτή του Μπερλουσκόνι ήταν άτοπη, λόγω του χώρου και της εκδήλωσης» που επέλεξε ο Μπερλουσκόνι για να την κάνει, δήλωσε σήμερα ο υπηρεσιακός πρωθυπουργός, Μάριο Μόντι.

Όπως αναφέρει το ΑΜΠΕ, ο Μπερλουσκόνι έκανε τη συγκεκριμένη δήλωση σε αποκαλυπτήρια ενός μνημείου αφιερωμένου στους Εβραίους που έπεσαν θύματα του ναζισμού και του φασισμού στο Μιλάνο.

Οι διοργανωτές της εκδήλωσης έκαναν γνωστό νωρίτερα σήμερα μάλιστα ότι ο Μπερλουσκόνι «δεν είχε κληθεί να πάρει μέρος στην τελετή».

Επιχειρώντας να αποκρούσει τις επικρίσεις που δέχεται, ο μεγιστάνας του Τύπου και ηγέτης της κεντροδεξιάς απάντησε πως «είπα με ξεκάθαρο τρόπο ότι οι νόμοι των φυλετικών διακρίσεων αποτελούν όνειδος για τον Μουσολίνι. Η πολιτική μου θέση δεν μπορεί να αμφισβητηθεί, παρά μόνον από όσους θέλουν να στήσουν εσκεμμένα πολεμική».

Ο Μπερλουσκόνι πρόσθεσε ότι είναι ο μόνος Ιταλός πολιτικός που έχει χαρακτηρισθεί «ο καλύτερος φίλος του Ισραήλ» από ισραηλινό πρωθυπουργό.

Αντιδράσεις όμως σημειώνονται και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Η επίτροπος αρμόδια για τις εσωτερικές υποθέσεις και την μετανάστευση, Σεσίλια Μάλμστρομ, απαντώντας σε σχετική ερώτηση, τόνισε: Προκαλεί ανησυχία η επιρροή που αποκτούν σε κυβερνήσεις, κοινοβούλια και σε ευρωπαϊκά κόμματα φωνές που τροφοδοτούν το μίσος και τον εξτρεμισμό, είπε η Επίτροπος, προσθέτοντας πως «πρέπει περισσότεροι ευρωπαίοι ηγέτες να υψώσουν το ανάστημά τους κόντρα στην άνοδο του εξτρεμισμού».

Ωστόσο ακόμα μεγαλύτερη αίσθηση προκάλεσε μια δήλωση του πρώην υπουργού Δημόσιας Διοίκησης, Ρενάτο Μπρουνέτα, στενού συνεργάτη του Μπερλουσκόνι, που αποφάσισε να τον συνδράμει. «Πιστεύω ότι ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι είπε αυτά που πιστεύουν οι περισσότεροι Ιταλοί για τον Μουσολίνι. Ήταν μια δικτατορία που κατέπνιγε την ελευθερία ο φασισμός παρήγαγε κοινωνικό κράτος χωρίς Δημοκρατία. Όπως συνέβη ακριβώς και στην Σοβιετική Ένωση», υποστήριξε ο Μπρουνέτα.