Ο Βλαντιμίρ Πούτιν μπορεί να βρίσκεται στην ηγεσία της Ρωσίας για σχεδόν ένα τέταρτο του αιώνα, όμως ορισμένες αποφάσεις του στιγμάτισαν αρνητικά τη θητεία του, που σκοπεύει να ανανεώσει στις εκλογές του Μαρτίου.

Συγκεκριμένα, πρόκειται για 4 αποφάσεις που ανέδειξαν τις τότε παθογένειες του ρωσικού κράτους, ενώ ορισμένες συνοδεύτηκαν από εκατοντάδες νεκρούς σε περίοδο ειρήνης και όχι πολέμου.

Ακολουθούν οι αποφάσεις του Πούτιν, όπου στην πορεία γύρισαν μπούμερανγκ, με ορισμένες συνέπειες να τον ακολουθούν ακόμη και σήμερα:

Το ναυάγιο του Κουρσκ

Μερικούς μήνες μετά την άνοδό του στην προεδρία, τον Αύγουστο του 2000, το πυρηνοκίνητο υποβρύχιο Κουρσκ βυθίζεται στην Αρκτική.

Με 118 ανθρώπους να βρίσκονται εγκλωβισμένοι στο υποβρύχιο, ο Πούτιν δεν διακόπτει τις διακοπές του, κάνοντας τέσσερις ημέρες για να εμφανιστεί εν τέλει, χαλαρός, βεβαιώνοντας ότι η κατάσταση είναι υπό έλεγχο.

Όταν τελικά οι αρχές πάνε να συναντήσουν τις οικογένειες των θυμάτων, η μητέρα ενός ναύτη φωνάζει οργισμένη και ναρκώνεται με ένεση παρά τη θέλησή της μπροστά στις κάμερες. Η γυναίκα καταρρέει και οι εικόνες από το περιστατικό κάνουν τον γύρο του κόσμου.

Η Μόσχα καταλήγει να αποδεχθεί την ξένη βοήθεια μια εβδομάδα μετά το ατύχημα, αλλά όλο το πλήρωμα του υποβρυχίου έχει ήδη χαθεί. Η εικόνα του Πούτιν αμαυρώνεται.

Ο Ρώσος πρόεδρος ανταλάσσει χειραψία με συγγενή νεκρού ναύτη

Η σφαγή του Μπεσλάν

Κατά την επιστροφή στα θρανία τη 1η Σεπτεμβρίου του 2004, ένοπλοι Τσετσένοι αυτονομιστές επιτίθενται σε σχολείο του Μπεσλάν, στον ρωσικό Καύκασο. Πάνω από χίλιοι άνθρωποι κρατούνται όμηροι για 50 ώρες υπό φρικτές συνθήκες. Ο εφιάλτης καταλήγει σε λουτρό αίματος: περίπου 330 νεκροί, ανάμεσα στους οποίους 186 παιδιά.

Συγκεκριμένα, στο σημείο έσπευσαν ειδικές δυνάμεις της αστυνομίας -σε εποχή που υπήρχε έντονη κόντρα με εκείνες του στρατού, λόγω των κρατικών κονδυλίων που δαπανούνταν-, όπου κατέστρωσαν το εξής σχέδιο.

Σε ένα γεμάτο σχολικό γυμναστήριο με παιδιά και με κρυμμένους τους 4 ένοπλους ανάμεσα στο πλήθος, η αστυνομία εισέβαλε από την οροφή, πυροβολώντας αδιακρίτως. Μάλιστα, πληροφορίες ανέφεραν πως έγινε χρήση αντιαρματικών όπλων (όπως RPG) ανάμεσα στο πλήθος.

Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να σκοτωθούν 330 άνθρωποι, ενώ έκτοτε ακολούθησε μια ριζική αναδιοργάνωση στα σώματα ασφαλείας και την ασφάλεια στα σχολεία. Παράλληλα, με αφορμή το αιματοκύλισμα, δόθηκε η ευκαιρία στον Πριγκόζιν να αναδειχθεί και μετά από μια δεκαετία να γίνει δεξί χέρι του Πούτιν και διοικητής της Wagner.

Εκδήλωση μνήμης για τα θύματα, με συγγενείς να ζητούν να αποδωθεί δικαιοσύνη

Ψεύτικη αποχώρηση

Φτάνοντας στο όριο που ορίζει το Σύνταγμα των δύο διαδοχικών θητειών, ο Πούτιν εμπιστεύεται το 2008 την προεδρία στον Ντμίτρι Μεντβέντεφ και γίνεται πρωθυπουργός.

Στα τέλη του 2011, άνευ προηγουμένου διαδηλώσεις συγκλονίζουν τη Μόσχα κατά νοθειών στις βουλευτικές εκλογές και της αναμενόμενης επιστροφής του Βλαντίμιρ Πούτιν στην προεδρία.

Τίποτα δεν γίνεται και ο ισχυρός άνδρας της Ρωσίας επιστρέφει στο Κρεμλίνο την άνοιξη του 2012 και υιοθετεί ακόμη πιο συντηρητική και κατασταλτική πολιτική, την οποία δεν θα απαρνηθεί ποτέ.

Σήμερα δεν τίθεται πλέον θέμα αποχώρησης, καθώς ο Πούτιν προχώρησε στη μεταρρύθμιση του Συντάγματος το 2020 ώστε να μπορεί να παραμείνει στο Κρεμλίνο ως το 2036, όταν θα είναι 84 ετών.

Ντμίτρι Μεντβέντεφ και Βλαντιμίρ Πούτιν

Ανταρσία της Wagner

Τον Ιούνιο του 2023, ο Γεβγκένι Πριγκόζιν, αρχηγός της εταιρείας μισθοφόρων Wagner, ηγείται βραχύβιας ανταρσίας κατά των υψηλόβαθμων αξιωματούχων των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων, τους οποίους κατηγορεί για ανικανότητα στην Ουκρανία.

Οι άνδρες της Wagner, που μέχρι εκείνη τη στιγμή μετείχαν στις χειρότερες μάχες της σύγκρουσης, όπως και στην Αφρική και στη Μέση Ανατολή, έθεσαν γρήγορα υπό τον έλεγχό τους στρατιωτικά πεδία στη νότια Ρωσία και απειλούσαν να προελάσουν στη Μόσχα.

Μολονότι εν τέλει εγκατέλειψαν τα σχέδιά τους να φτάσουν στην ρωσική πρωτεύουσα, το επεισόδιο αυτό στάθηκε η πιο επικίνδυνη στιγμή για την επί σχεδόν ένα τέταρτο του αιώνα παραμονή του Βλαντίμιρ Πούτιν στην εξουσία.

Συμφωνία για τη χορήγηση αμνηστίας συνήφθη εσπευσμένα, η οποία προέβλεπε την αποχώρηση των μισθοφόρων της Βάγκνερ για τη Λευκορωσία, συμμαχική χώρα της Μόσχας. Δύο μήνες αργότερα ο Γεβγκένι Πριγκόζιν σκοτώθηκε σε μυστηριώδη αεροπορική συντριβή.

Το Κρεμλίνο διέψευσε ότι ευθύνεται για το δυστύχημα. Πολλοί μισθοφόροι της Βάγκνερ εντάχθηκαν στη συνέχεια στους κόλπους του ρωσικού στρατού ή σε άλλες δομές.