Άλλοι την αποκαλούν «η πέτρινη καρδιά της Μάνης» και άλλοι «το πέτρινο στολίδι της Μάνης». Και στις δύο περιπτώσεις, οι χαρακτηρισμοί είναι δίκαιοι κι έχουν να κάνουν, τόσο με την αρχιτεκτονική της Αρεόπολης, όσο και με το στιβαρό σαν πέτρα DNA των κατοίκων της, οι οποίοι μην ξεχνάμε πως πρωτοστάτησαν στην εξέγερση των Ελλήνων κατά του τουρκικού ζυγού, αφού εδώ κηρύχθηκε η Ελληνική Επανάσταση στις 17 Μαρτίου του 1821.
Στο σήμερα, η Αρεόπολη είναι ένα από τα πιο ατμοσφαιρικά μέρη της χώρας και ιδανικός προορισμός όλες τις εποχές, αλλά το φθινόπωρο, ακόμη περισσότερο. Ο οικισμός (σύμφωνα με την απογραφή του 2021, έχει 927 μόνιμους κατοίκους) που έχει χαρακτηριστεί ως διατηρητέος, συναντάται σε απόσταση 58 χιλιομέτρων από τη Σπάρτη, στην είσοδο της Λακωνικής Μάνης, μεταξύ των όρμων Λιμενίου και Διρού, ενώ αποτέλεσε πατρίδα των Μαυρομιχαλαίων, διοικητικό και εμπορικό κέντρο της Μάνης και μέχρι το 1836 ονομαζόταν Τσίμοβα.
Οι γραφικές εικόνες που συναντά κανείς εδώ με τα λιθόστρωτα σοκάκια, τα πέτρινα κτίρια και τα επιβλητικά πυργόσπιτα, μοιάζουν με χρονομηχανή που ταξιδεύει στο παρελθόν. Διατηρώντας τον παραδοσιακό χαρακτήρα της, η Αρεόπολη παντρεύει το παρελθόν με το παρόν, προσφέροντας σε όσους την επιλέξουν για μια μικρή και αναζωογονητική απόδραση, απίστευτες εμπειρίες. Οι περισσότεροι, μάλιστα, την επιλέγουν ως το ορμητήριό τους για τη γνωριμία με τους οικισμούς της υπόλοιπης Λακωνικής Μάνης -ανάμεσα στους οποίους το Λιμένι, το Οίτυλο, ο Γερολιμένας και το Πόρτο Κάγιο.
Η καρδιά του χωριού χτυπά στην κεντρική πλατεία, όπου δεσπόζει το άγαλμα του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη. Η πλατεία, μάλιστα, ονομάζεται Πλατεία Αθανάτων ή 17ης Μαρτίου, προς τιμή της ημέρας διακήρυξης της συμμετοχής της Αρεόπολης στον Αγώνα του 1821. Η σημαία, μάλιστα, που ύψωσαν τότε οι κάτοικοι της πόλης εκτίθεται σήμερα στο Ιστορικό Μουσείο Αθηνών.
Δείτε τις φωτογραφίες
