Στις 11 Νοεμβρίου ο Στέλιος Παναγιωτάκης στο χωριό Μουρνέ Αγίου Βασιλείου, κλείνει τον αιώνα ζωής και σ’ αυτόν τον αιώνα συνέβησαν μεγάλα εθνικά γεγονότα που καθόρισαν τη Σύγχρονη Ελληνική Ιστορία.
Γεύτηκε από τη γέννησή του πολέμους, καταστροφές, δικτατορίες, εμφυλίους και σήμερα βιώνει μια μεγάλη οικονομική κρίση.
Εισέρχεται, λοιπόν, στο 101ο έτος της ηλικίας του και θλίβεται για το κατάντημα της χώρας. Γεννημένος το 1913, στο χρόνο που συντελέστηκε το κοσμοϊστορικό γεγονός της Ένωσης της Κρήτης με την Ελλάδα, νιώθει βαθύτατα απογοήτευση σήμερα, στα χρόνια που ο πληθυσμός δέχεται την επιβολή των μέτρων εξαθλίωσης και χωρίς περιστροφές καταλήγει στη διαπίστωση ότι «δεν έχουμε κανένα γερό άνθρωπο να τον κάτσομε στην κυβέρνηση». Για το λόγο αυτό καταλήγει, «είμαστε καταδικασμένοι» και όπως αποδείχτηκε «ο ένας ήταν χειρότερος από τον άλλο που μας κυβέρνησαν».
«Αυτά που περνούμε», επισημαίνει, «τα έφεραν εκείνοι που έτρωγαν τη χώρα και τον πλούτο της. Άμα ο άνθρωπος κλέβει τον ίδιο του τον κόπο έχει χάσει τον εαυτό του και τις αξίες του. Τι περιμένεις από εκεί και μετά; Εύχομαι να γίνει το καλύτερο για τον τόπο μα δεν το βλέπω παρά μετά από πολλά-πολλά χρόνια. Μας λείπει ο κυβερνήτης που αγαπά την Ελλάδα και όχι τα προσωπικά του συμφέροντα. Εκεί υστερούμε…».
Πηγή: madeincreta.gr
