Την επιστροφή του παλαιού ΛΑΦΚΑ για μια ολόκληρη 5ετία, γιατί παρακρατήθηκε παράνομα από τους συνταξιούχους, αποφάσισε η Δικαιοσύνη ξεπερνώντας τις ρυθμίσεις του ν. 3408/05, με τις οποίες η προηγούμενη κυβέρνηση υπό το βάρος της κατακραυγής είχε επιστρέψει τμήμα των παρακρατηθέντων.

Τη στιγμή που εκκρεμεί στο Ελεγκτικό Συνέδριο (ΕΣ) μπαράζ αγωγών από συνταξιούχους που στρέφονται κατά των αντίστοιχων κρατήσεων που άρχισαν από πέρυσι με τη νέου τύπου εισφορά (παρόμοια με του ΛΑΦΚΑ) για τις συντάξεις άνω των 1.700 ευρώ, η δικαστική δικαίωση για τις παλαιότερες παρακρατήσεις έχει ξεχωριστή σημασία για τις βαρύνουσες νομικές σκέψεις σχετικά με τα περιουσιακά δικαιώματα των συνταξιούχων και για την παραδοχή ότι είναι αντισυνταγματική η προνομιακή 2ετής παραγραφή, με την οποία «εξοπλίζεται» το Δημόσιο.

Κομβικό σημείο της απόφασης της Ολομέλειας ΕΣ, που δικαίωσε συνταξιούχο στο αίτημά του να του επιστραφεί ΛΑΦΚΑ 5 ετών, είναι οι σκέψεις για την προστασία της περιουσίας (σύμφωνα με το 1ο πρόσθετο Πρωτόκολλο της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου – ΕΣΔΑ), στην οποία συμπεριλαμβάνονται οι απαιτήσεις για σύνταξη και κοινωνικοασφαλιστικές εν γένει παροχές.

Κρίνοντας ομόφωνα ανίσχυρους τους νόμους για τον παλαιό ΛΑΦΚΑ (ν. 2084/92, 2592/98) η Ολομέλεια ΕΣ επισήμανε ότι δεν προέκυπτε κανένα στοιχείο ανταποδοτικότητας, δηλαδή ενός συγκεκριμένου οφέλους που μπορούσαν να απολαύσουν όσοι υφίστανται τον περιορισμό για να δικαιολογηθεί η μείωση της περιουσίας τους. Δέχθηκε επίσης ότι δεν αποτελεί ανταποδοτικού χαρακτήρα παροχή η ανάγκη βιωσιμότητας των ασφαλιστικών ταμείων (που επισημαίνεται στην εισηγητική έκθεση των σχετικών νόμων), λόγος που καθιστά άλλωστε την επίμαχη εισφορά κατ’ ουσίαν πόρο υπέρ τρίτων.

Όπως αναφέρει δημοσίευμα το «Τύπου της Κυριακής», οι νομικές σκέψεις της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου θα χρησιμοποιηθούν ασφαλώς ως «όπλο» και κατά της νέου τύπου εισφοράς, η οποία είχε κριθεί αντισυνταγματική (κατά το στάδιο επεξεργασίας του σχετικού νομοσχεδίου), επειδή είχε προσωρινό μόνο χαρακτήρα και επιβάρυνε κλιμακωτά τις συντάξεις όσο μεγαλύτερο ήταν το ύψος τους.

Το Ελεγκτικό Συνέδριο αναγνωρίζει το δικαίωμα του συνταξιούχου να αξιώσει την καταβολή στο ακέραιο της σύνταξής του, τονίζοντας ότι περιορισμοί μπορούν να γίνουν ανεκτοί μόνο κατ’ εξαίρεση, εφόσον υπάρχουν σοβαροί λόγοι πραγματικής δημόσιας ωφέλειας.