Το ράλι της Χιλής, 11ος από τους 14 αγώνες του φετινού WRC, ήταν η αφετηρία της τελικής επίθεσης του οκτάκις πρωταθλητή Γάλλου Σεμπαστιάν Οζιέ, για την κατάκτηση του ένατου τίτλου της καριέρας του, παρά την αποσπασματική του εμπλοκή τα τελευταία χρόνια.
Ο Γάλλος ράλιμαν, στο τιμόνι του Toyota Yaris Rally1 με συνοδηγό τον συμπατριώτη του Βίνσεντ Λαντέ, κέρδισε εμφατικά την πέμπτη νίκη του φέτος, περνώντας στην κορυφή της βαθμολογίας των οδηγών, με δυο βαθμούς διαφορά από τους Εγγλέζους Έβανς – Μάρτιν που οδηγούσαν ένα ίδιο αυτοκίνητο.
Ο αγώνας αρχικά φάνηκε πως θα εξελιχθεί σε σκληρή μάχη ανάμεσα στα πέντε επίσημα Toyota και τα τρία επίσημα Hyundai i20 Rally1 που συμμετείχαν, καθώς οι Ροβάνπερα – Χάλτουνεν (Yaris) και Έβανς – Μάρτιν τέθηκαν επικεφαλής στις τρεις πρώτες ειδικές, αλλά στη συνέχεια η σκυτάλη πέρασε στα Hyundai των Τάνακ – Γιαρβεόγια και Φουρμό – Κόρια, με την «βοήθεια» του πίσω αριστερού ελαστικού του Ροβάνπερα που έχασε τον αέρα.
Όμως, στην 9 η ειδική ο κινητήρας στο Hyundai του Τάνακ σταμάτησε να δουλεύει και ο Φουρμό υποχώρησε στον καταιγιστικό ρυθμό των Έβανς και Οζιέ, με αποτέλεσμα ο Έβανς να τεθεί επικεφαλής με τον Οζιέ σε απόσταση αναπνοής πίσω του, ενώ πριν τελειώσει η 2 η ημέρα του αγώνα είχε περάσει μπροστά από τον Ουαλλό, δείχνοντας τις προθέσεις του.
Το ίδιο σκηνικό διατηρήθηκε και την τελευταία ημέρα του αγώνα, με τον Οζιέ να κερδίζει τρεις στις τέσσερις ειδικές (συνολικά κέρδισε 7 από τις 16), μαζί με την power stage και τους έξτρα βαθμούς της.
Από την πλευρά του ο Έβανς παρά την υπερπροσπάθεια που κατέβαλε, δεν έδειξε ότι μπορεί να σταθεί στα ίσια απέναντι στον διψασμένο και για περισσότερες διακρίσεις Γάλλο (έχει ήδη 8 τίτλους και 66 νίκες WRC).
Έτσι η βαθμολογία του πρωταθλήματος (με 3 γύρους να απομένουν) αλλάζει μετά από πολύ καιρό, καθώς ο Οζιέ να προηγείται του Έβανς με 2 βαθμούς, ενώ τρίτος (21 βαθμούς πίσω) είναι ο Ροβάνπερα, που δεν κατάφερε να επανέλθει μετά το λάστιχο τερματίζοντας μόλις έκτος.
Αντίθετα, ο Τάνακ που εγκατέλειψε την πρώτη ημέρα, επέστρεψε την 2 η , κέρδισε δυο ειδικές και εγκατέλειψε πάλι, ενώ την τρίτη ημέρα κινήθηκε στην μετριότητα, μένοντας 5 ος στην κατάταξη της Super Sunday που δίνει έξτρα βαθμούς. Από την πλευρά του ο Νεβίλ (4 ος στην τελική κατάταξη) σε καμιά φάση του αγώνα δεν δικαιολόγησε τον περσινό του τίτλο, μένοντας πίσω τόσο από τον Τάνακ, όσο και από τον Φουρμό που τελικά τερμάτισε στην 3 η θέση.
Με τις επιδόσεις αυτές η Toyota είναι ουσιαστικά πρωταθλήτρια στους κατασκευαστές, καθώς προηγείται 125 βαθμούς από την Hyundai, διαφορά που είναι σχεδόν αδύνατον να καλυφθεί στους τρεις αγώνες που απομένουν.
Όσον αφορά τους υπόλοιπους οδηγούς της πρώτης γραμμής, οι Παγιάρι – Σαλμίνεν (Yaris) τερμάτισαν 5 οι και δείχνουν να βελτιώνονται αγώνα με τον αγώνα, ενώ οι Κατσούτα – Τζόνστον (Yaris) κατέβασαν ρυθμό για να μην επαναλάβουν μια από τις συχνές εξόδους τους και έμειναν στην 7 η θέση.
Τα δε Ford …άστα να πάνε. Μόλις στην 8 η θέση διασώθηκαν οι Μουνστέρ – Λούκα (Puma) που σε κάποιες ειδικές έδειξαν δυνατότητες αλλά είναι πλέον αργά για όποια διάκριση. Με ίδιο αυτοκίνητο οι Ιρλανδοί Μακέρλι – Τρέϊσι τερμάτισαν μόλις 37 οι από 39 τερματίσαντες, μόλις λίγα δευτερόλεπτα εμπρός από τον τοπικό Χέλερ που οδηγούσε το 3 ο Puma Rally1.
Στον αγώνα συμμετείχε και ο Έλληνας Γιώργος Βασιλάκης, στο τιμόνι ενός Ford Fiesta Rally3 με συνοδηγό τον Ουαλλό Άλαν Χάριμαν, τερματίζοντας στην 36 η θέση της κατάταξης χωρίς να καταφέρει την καλή επίδοση του ράλι Παραγουάης που προηγήθηκε της Χιλής.
Τώρα και με τρεις αγώνες (Ράλι Κεντρικής Ευρώπης 16-19/10, Ράλι Ιαπωνίας 6-9/11 και Ράλι Σαουδικής Αραβίας 26-29/11), η μάχη για τον τίτλο δείχνει να περιορίζεται (ουσιαστικά) μεταξύ των Οζιέ και Έβανς, με τους Ροβάνπερα, Τάνακ και Νεβίλ να έχουν μόνο μαθηματικές πιθανότητες.
Αντίθετα, στην κατηγορία WRC2, οι Όλιβερ Σόλμπεργκ – Έντμοντσον (Toyota Yaris GR) με καθολική επικράτηση στην Χιλή εξασφάλισαν τον τίτλο του 2025 και όλοι περιμένουν αν αυτή η επιτυχία θα κεφαλαιοποιηθεί από τον νεαρό οδηγό το 2026 ώστε να οδηγήσει και πάλι ένα αυτοκίνητο της κορυφαίας κατηγορίας (Rally1).
