Πρόσφατα ζήσαμε για 69η φορά την διοργάνωση του Ράλι Ακρόπολις, ενός από τους πιο παλιούς και βασικούς αγώνες του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος. Νικητής ο Οτ Τάνακ, δεύτερος ο Σεμπαστιάν Οζιέ, και τρίτος ο Αντριέν Φουρμό.
Συμμετείχαν οδηγοί από 31 χώρες, πολλοί των οποίων απογοήτευσαν και λίγοι που διακρίθηκαν. Μαζί και κάποιοι οδηγοί που εγκατέλειψαν τον αγώνα.
Πέντε ημέρες τα πάσης φύσεως μέσα ενημέρωσης μας έλεγαν για τα κατορθώματα των οδηγών στο Ακρόπολις, αλλά σχεδόν κανένα από αυτά δεν έκανε αναφορά στους συνοδηγούς και τον ρόλο τους στις όποιες επιτυχίες ή αποτυχίες.
Τα αυτοκίνητα που συμμετέχουν στα ράλι, έχουν υποχρεωτικά 2μελές πλήρωμα, με οδηγό και συνοδηγό (ή α’ οδηγό και β’ οδηγό), με τον ρόλο του ενός να εξαρτάται απολύτως από τον ρόλο του άλλου.
Δυστυχώς, στις περιγραφές των αγώνων ράλι έχει επικρατήσει η αναφορά μόνο του ονόματος του οδηγού, με συνέπεια η καθοριστική συμβολή του συνοδηγού στην αγωνιστική διαδικασία και όχι μόνο, να περνάει -στην καλύτερη των περιπτώσεων- στα ψιλά της ειδησεογραφίας.
Ποιος είναι όμως αυτός ο «άγνωστος στρατιώτης» των ράλι;
Η απάντηση στο podcast που ακολουθεί με τον Νίκο Τσάδαρη και προσκεκλημένο τον κορυφαίο έλληνα συνοδηγό Κώστα Στεφανή.
