«Αφιέρωσε όλες του τις δυνάμεις στη μελέτη του φαινομένου της επιληψίας, παρά το γεγονός ότι η επίσημη ιατρική θεωρούσε το θέμα αυτό χαμένο χρόνο. Είχε τη δύναμη να επιμένει επί 20 χρόνια σ’ ένα τομέα που είχαν εγκαταλείψει οι γιατροί, έχοντας υποστεί κάθε είδους αποθαρρύνσεις». Όταν οι συνάδελφοι σου σε τιμούν με αυτά τα λόγια, τότε ξέρεις πως έχεις αφήσει το σημάδι σου. Ο σπουδαίος Ουάιλντερ Πένφιλντ, του οποίου την 127η επέτειο από την γέννηση του, τιμά η Google με το σημερινό της doodle, είναι ένας από αυτούς τους ανθρώπους. Ο Πένφιλντ γεννήθηκε το 1891 στην πολιτεία της Ουάσιγκτον, έγινε ένας από τους πιο διάσημους νευροχειρουργούς του κόσμου και το ξεκίνημα της διαδρομής του σίγουρα δεν «έδειχνε» το τι θα γίνει στο μέλλον. «Θα είχε γίνει ένας θαυμάσιος παίκτης του ράγκμπι και στα πανεπιστημιακά πρωταθλήματα του Πρίνστον θα είχε και πάλι νικήσει την ομάδα του Χάρβαρντ, αν, αντί να ασχοληθεί με τη νευροχειρουργική, είχε μείνει προπονητής μαζί μας». Η φράση αυτή ειπώθηκε το 1952 σε μια πρόποση προς τιμή του Πένφιλντ, στον οποίο ο βασιλιάς της Αγγλίας απένειμε τον ερυθρό και κυανού σταυρό, με το αυτοκρατορικό στέμμα, του Τάγματος της Αξίας, τιμή που μόνο λίγοι άνθρωποι στον κόσμο έχουν το προνόμιο να κατέχουν.

Το μυστήριο του εγκεφάλου γοητεύει τον Πένφιλντ. Ο εγκέφαλος είναι μια θαυμαστή μηχανή που μέσα από δοκιμές και σφάλματα κατορθώνει να επιλέγει τις πληροφορίες και να τις αποθηκεύει για να τις χρησιμοποιήσει στον κατάλληλο χρόνο. Πώς όμως γίνεται αυτό; Πρόκειται για ένα από τα βασικά προβλήματα της νεότερης νευρολογικής έρευνας της οποίας ο Πένφιλντ προτρέχει με τα πειράματά του. Το 1924, στο Πρεσβυτεριανό Νοσοκομείο της Νέας Υόρκης, σύμφωνα με την ιστοσελίδα Ιστορία της Ιατρικής, ιδρύει ένα εργαστήριο Νευροκυτταρολογίας για τη μελέτη των νευρικών κυττάρων και η φήμη του ως χειρουργού και πειραματιστή κάνουν το Πανεπιστήμιο McGill του Μόντρεαλ να του προσφέρει, το 1928, την έδρα της Νευρολογίας και Νευροχειρουργικής, με την ειδική υποχρέωση να ιδρύσει τμήμα εξειδίκευσης στην παθολογία και τη χειρουργική των νεύρων και του εγκεφάλου. Αποτέλεσμα υπήρξε το περίφημο πια Νευρολογικό Ινστιτούτο του Μόντρεαλ (Montreal Neurological Institute), που εγκαινιάστηκε το 1934, τη χρονιά που ο Πένφιλντ, έχοντας ήδη πάρει την καναδική υπηκοότητα, ανακηρύχθηκε «ο μεγαλύτερος εν ζωή Καναδός». Στο Νευρολογικό Ινστιτούτο του Μόντρεαλ, ένα κτίριο 8 ορόφων στις πλαγιές του Mont Royal, φτάνουν άρρωστοι από όλα τα μέρη του κόσμου για να υποβληθούν στη χειρουργική θεραπεία της επιληψίας, τη γνωστή σε όλες τις νευροχειρουργικές σχολές ως «μέθοδος Πένφιλντ».