Ο υπουργός Δικαιοσύνης, Μιλτιάδης Παπαϊωάννου, μιλά για την αποποινικοποίηση όλων των ναρκωτικών ουσιών, το τέλος της ανωνυμίας στα blog και για τη στάση της δικαιοσύνης στο θέμα των ταξί, σε συνέντευξη που παρέθεσε στο ραδιοφωνικό σταθμό ΒΗΜΑ FM 99.5.

-Για την αποποινικοποίηση των ναρκωτικών ουσιών

«Το θέμα δεν αντιμετωπίζεται με το οποιοδήποτε νομοσχέδιο όσο καλό και αν είναι. Είναι θέμα της κοινωνίας, όλο το βάρος πρέπει να πέσει στην πρόληψη, στην παιδεία, στο σχολείο, στην οικογένεια, σε μέτρα τα οποία έχουν να κάνουν με θεραπείες που αφορούν κυρίως το υπουργείο Υγείας.

Ένα μεγάλο κομμάτι, όμως είναι και η μεταχείριση των ανθρώπων που παίρνουν ναρκωτικά, όπως η μεταχείριση των εμπόρων στα ναρκωτικά ή το μεγάλο θέμα το οποίο έχει να κάνει με τη θεραπεία τους. Γιατί οι άνθρωποι ξεκινάνε ως ασθενείς, έτσι δεν είναι;

Η τελική τους μεταχείριση. Αυτό αντιμετωπίζει το νομοσχέδιο. Και είναι ένα νομοσχέδιο τολμηρό. Πράγματι αποποινικοποιεί τη χρήση. Ο χρήστης δεν είναι εγκληματίας, ο χρήστης είναι άρρωστος και από εκεί και πέρα πρέπει να ξεκινάμε.

Επειδή όμως το θέμα αυτό είναι ευαίσθητο για πολύ κόσμο και ίσως δεν μπορεί να το συνειδητοποιήσει και στο σχέδιο νόμου διατηρείται αλλά σε βαθμό πταίσματος η προμήθεια των ναρκωτικών και η καλλιέργεια φυτών κάνναβης έστω για προσωπική χρήση. Είναι για πρόστιμο.

Αν γίνεται για πάρα πέρα, δηλαδή ο χρήστης πουλάει κιόλας για να προσκομίσει κέρδος, τότε πάει σε πλημμέλημα, φεύγει. Τη στιγμή που μπαίνω σε λογικές διακίνησης έχουμε άλλες ποινές. Δηλαδή δεν μιλάω για διακίνηση, μιλάω για χρήση. Άμα αρχίσω τη διακίνηση μπαίνω σε άλλη κατηγορία».

Για το τέλος της ανωνυμίας στα blog

«Το διαδίκτυο είναι ένα εργαλείο έκφρασης ελεύθερης γνώμης και αμφισβήτησης, ακόμα και της κυβέρνησης. Από την άλλη μεριά όμως υπάρχουν και εγκληματικές πράξεις.

Υπάρχουν απειλές κατά της ζωής των ανθρώπων, υπάρχει λάσπη ατέλειωτη, υπάρχουν οι “κουκουλοφόροι του διαδικτύου” που λέω εγώ και σε κάθε περίπτωση σε αυτά πρέπει να δοθεί απάντηση. Υπάρχει εμπειρία; Υπάρχει Ευρωπαϊκή εμπειρία, υπάρχει συγκριτικό δίκαιο.

Αυτά θα τα βάλουμε όλα κάτω, θα το ξαναπάω στην επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας, πάλι ανοίγω το θέμα δεν το κλείνω, για να υπάρξει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Άρα αυτή τη στιγμή εδώ υπάρχει κενό και σε αυτό θα απαντήσω».

Για τη στάση της δικαιοσύνης στο θέμα των ταξί
«Ο υπουργός Δικαιοσύνης δεν μπορεί να σχολιάσει δικαστικές αποφάσεις και δικαστικές ενέργειες. Είναι έξω από τον θεσμικό του ρόλο.

Όμως ο υπουργός δικαιοσύνης είναι πολιτικό στέλεχος και είμαι ξεκάθαρος, ανεξάρτητα από τυχόν κυβερνητικές ευθύνες σε σχέση με τη διαχείριση δεν μπαίνω σε αυτό.

Σε καμία περίπτωση δεν μας τιμούν οι ακραίες μορφές βίας, οι οποίες είναι εγκληματικές. Δεν είναι εγκληματίες όλοι οι ταξιτζήδες, οι ταξιτζήδες είναι μεροκαματιάρηδες, είναι άνθρωποι που με πόνο και κόπο βγάζουν το ψωμί τους, αλλά κάποιοι όμως αυτή τη στιγμή οδηγούν τα πράγματα σε ακραίες μορφές, εγκληματούν και πρέπει να το γνωρίζουν, δηλαδή όταν ο άλλος θέλει να μπει στο αεροδρόμιο και να σταματήσει τις πτήσεις και τις συγκοινωνίες είναι φανερό ότι διαπράττει έγκλημα.

Όταν κάποιος πηγαίνει και σηκώνει τις μπάρες και λέει εδώ θα περνάτε τζάμπα παρανομεί και συμβάλλει αρνητικά στο να υπάρξουν πόροι για να γίνουν οι αυτοκινητόδρομοι για να συντελεστεί η ανάπτυξη της χώρας.

Στη βάση αυτή των ακραίων μορφών βίας και των παρανομιών έχει λόγο και ο εισαγγελέας και η δικαιοσύνη, είναι αυτονόητο».