Μετά τη συνάντηση που είχε ο Γιώργος Παπανδρέου με την Καγκελάριο της Γερμανίας Άνγκελα Μέρκελ και μία μέρα πριν τη γενική απεργία στην Αθήνα, ο πρωθυπουργός έδωσε συνέντευξη στο γερμανικό τηλεοπτικό δίκτυο Ard και στο δημοσιογράφο Tom Buhrow.
Ο Γιώργος Παπανδρέου μίλησε για τα οικονομικά μέτρα που έχει πάρει για την Ελλάδα, για τα επιτόκια στην Ευρώπη, αλλά και για την επιστροφή στη δραχμή
-Αύριο οι συμπολίτες σας (χθες δηλαδή) πρόκειται να κάνουν μια νέα γενική απεργία, με αποτέλεσμα να «παραλύσει» και πάλι η Ελλάδα. Εσείς όμως πρέπει να κάνετε πολύ περισσότερη οικονομία, για να αποτρέψετε ενδεχόμενη χρεοκοπία του κράτους. Μπορείτε πράγματι να επιβάλετε κάτι τέτοιο στο λαό σας;
Οπωσδήποτε, έγιναν πολύ επώδυνες περικοπές. Κανείς δεν πιστεύει ότι έγινε κάτι τέτοιο. Από πέρσι όμως, έχουμε ήδη εφαρμόσει μεταρρυθμίσεις για βελτίωση της ελληνικής οικονομίας και θα μπορέσουμε έτσι καλύτερα να αποπληρώσουμε τα χρέη μας. Η οικονομία θα γίνει ανταγωνιστικότερη και δικαιότερη. Νομίζω, άλλωστε, ότι οι περισσότεροι Έλληνες αυτό περιμένουν από εμάς. Πήραμε επώδυνα μέτρα. Έπρεπε να αποτρέψουμε την κρατική χρεοκοπία, έπρεπε να περικόψουμε τους μισθούς, τις δαπάνες, να μειώσουμε τις συντάξεις. Αλλά τώρα, θα γίνει η οικονομία μας περισσότερο διαφανής και δίκαιη. Και μολονότι υπάρχουν διαμαρτυρίες, ο κόσμος δέχτηκε αυτά τα μέτρα, γιατί αναγνωρίζει ότι ήταν αναγκαίο να ληφθούν.
-Είπατε και στο Βερολίνο ότι θα είναι αδύνατο να αναπτυχθεί η Ελλάδα, αν οι ελληνικές επιχειρήσεις υποχρεούνται να πληρώνουν μεγαλύτερα επιτόκια για δάνεια απ’ ό,τι οι γερμανικές επιχειρήσεις. Όμως, ενιαία επιτόκια στην Ευρώπη για «καλούς» και «κακούς» οφειλέτες θα σήμαιναν ότι, σύντομα, οι Γερμανοί θα πρέπει να πληρώνουν μεγαλύτερα επιτόκια για τα χρέη τους. Βρίσκετε δίκαιο κάτι τέτοιο;
Όχι, αυτό ασφαλώς δεν θα ήταν καθόλου δίκαιο. Και δεν είμαι υπέρ του να ισχύουν ενιαία επιτόκια στην Ευρώπη. Αλλά προς το παρόν, η κατάσταση έχει ως εξής: αν δείτε αυτή τη στιγμή τις χρηματαγορές, θα διαπιστώσετε ότι τα γερμανικά ομόλογα έχουν επιτόκιο 2%, ενώ για τα ελληνικά, που μπορούμε να εκδώσουμε, πρέπει να δώσουμε επιτόκιο 11%. Κι αυτό δεν είναι μακροπρόθεσμα βιώσιμο. Αυτό βέβαια έχει σχέση με τις ψυχολογικές αντιδράσεις των αγορών, έχει σχέση με τα συστημικά προβλήματα της Ευρωζώνης και επίσης – πράγμα που συζητήσαμε εποικοδομητικά και με την Καγκελάριο απόψε – με τις μεταρρυθμίσεις που πρέπει να εφαρμόσουμε στην Ελλάδα, για να γίνουμε ανταγωνιστικότεροι. Νομίζω όμως ότι θα βρούμε ένα σύστημα, μια λύση, σύμφωνα με την οποία θα ισχύουν στην Ευρωζώνη διαφορετικά επιτόκια, ανάλογα με την οικονομική ισχύ των κρατών, αλλά τα spreads, οι διαφορές, δεν θα είναι πλέον τόσο μεγάλες όπως τώρα, 11% έναντι 2%. Τότε θα μπορέσει να ανακάμψει και να γίνει ανταγωνιστικότερη και η οικονομία μας.
-Από τη μια, χρειάζεται να ζητάτε συνεχώς στο εξωτερικό καινούργια δάνεια ή βοήθεια ή επιμήκυνση και, από την άλλη, είστε αναγκασμένος να επιβάλετε κάθε τόσο στους Έλληνες πολίτες, όλο και νέα μέτρα λιτότητας. Δεν θα ήταν ευκολότερο για εσάς να είχατε και πάλι τη δραχμή, οπότε θα μπορούσατε να προχωρήσετε σε μια απλή υποτίμηση και θα ήταν όλα εντάξει;
Θεωρώ ότι κάτι τέτοιο θα ήταν η αρχή του τέλους του ευρώ, όχι τόσο λόγω του βάρους της ελληνικής οικονομίας, αλλά όσο γιατί αυτό θα δημιουργούσε ένα φαινόμενο-ντόμινο και θα μπορούσε να οδηγήσει σε διάλυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Έχουν υπάρξει πολλές προτάσεις, πολλές αναλύσεις και πολλές χώρες, μεταξύ αυτών και η Γερμανία, ασχολήθηκαν με αυτές τις προτάσεις. Πριν από ένα χρόνο, όλοι θα είχαν αρνηθεί να ασχοληθούν καν με το θέμα. Παραδείγματος χάριν, ενδεχόμενη επιστροφή της Γερμανίας στο μάρκο – τι επιπτώσεις θα είχε κάτι τέτοιο; Το γερμανικό μάρκο θα είχε τότε αξία δύο, ίσως δυόμιση δολαρίων, και αυτό θα οδηγούσε στο να γίνει η γερμανική οικονομία, σαφώς, λιγότερο ανταγωνιστική. Η γερμανική βιομηχανία θα μπορούσε να εξάγει λιγότερα προϊόντα.
Επομένως, θα πρέπει να παραμείνουμε ενωμένοι, θα πρέπει να δούμε από κοινού τα προβλήματα στην Ευρωζώνη και πώς θα τα λύσουμε. Επ’ αυτού είμαι βέβαιος και είμαι και αισιόδοξος ότι υπάρχει η πολιτική βούληση εντός της Ευρωζώνης, ώστε να λυθούν αυτά τα προβλήματα.
Φυσικά και πρόκειται για ένα ελληνικό πρόβλημα. Η ελληνική κρίση κατέστησε σαφή την έλλειψη αποτελεσματικότητας στην Ελλάδα και την απουσία μακροπρόθεσμου σχεδιασμού κατά την εισαγωγή του ευρώ. Τώρα, εν μέσω της κρίσης, θα πρέπει να λάβουμε τις κατάλληλες αποφάσεις και θα πρέπει να διασφαλίσουμε ότι, στο μέλλον, δεν θα έχουμε παρόμοιες κρίσεις. Θα πρέπει να επιτύχουμε τη σταθερότητα του ευρώ. Πρέπει να καταστήσουμε το ευρώ σταθερό νόμισμα παγκοσμίως και, πραγματικά, θεωρώ ότι αυτή η κρίση προσφέρει μία ευκαιρία για ένα καλύτερο μέλλον, τόσο για το ευρώ, όσο και για τους πολίτες στην Ευρώπη.
