Πάστα σοκολατίνα, το περίφημο «ποντικάκι» αλλά και μιλφέιγ και γαλακτομπούρεκο που προμηθευόταν κάθε Σάββατο ο Εθνάρχης Κωνσταντινος Καραμανλής, συνθέτουν την πιο γλυκιά ιστορία του τόποσημου παραδοσιακού ζαχαροπλαστείου των νοτίων προαστίων, της “Aqua Marina“.

«Θα σας πω ότι όλος σχεδόν ο “Αστέρας” περνούσε από το μαγαζί»  εκμυστηρεύεται στο Newsbeast ο κυρ Βασίλης, ο ένας εκ των αδερφών που δημιούργησαν το θρυλικό μαγαζί και συνεχίζει λέγοντάς μας:

«Όλοι οι φίλοι οι καλοί, μεταξύ αυτών εφοπλιστές, επιφανείς δικηγόροι, ηθοποιοί και επιχειρηματίες επέλεγαν την “Aqua Marina” και τη θεωρούσαν αγαπημένο “κομμάτι” της Αθήνας. Και αυτό συνέβαινε για όλη τη δεκαετία του 1980 αλλά και εκείνη του 1990.

Μετά κάποια πράγματα άλλαξαν στο πέρασμα των καιρών για πολλούς και διάφορους λόγους. Εμείς η πρώτη γενιά μεγάλωσε, γέρασε, αλλά εκεί περάσαμε τα καλύτερα χρόνια της ζωής μας. Η Aqua Marina ήταν το νούμερο ένα μαγαζί στην περιοχή, με πολύ αγάπη από τον κόσμο και πολύ καλή ποιότητα. Με ωραίους ανθρώπους…»

Με το που «άνοιγε» ο καιρός και ερχόταν το Πάσχα και κυριολεκτικά δεν έβρισκες τραπέζι να καθίσεις στο μπαλκόνι του μαγαζιού ξεκινούσαν και οι ετοιμασίες στο ζαχαροπλαστείο τιμώντας την παράδοση και την εορτή. 

«Το Πάσχα ξεκινούσαν οι ετοιμασίες για τα τσουρέκια και τα πασχαλινά κουλουράκια μαζί με όλα τα υπόλοιπα γλυκά και αλμυρά που σερβίρονται στο μαγαζί», αναφέρει ο Βασίλης Γκιόκας και συνεχίζει λέγοντάς μας:

 «Η προετοιμασία αυτή συνεχίζεται ακόμη και σήμερα κάτω από την επιστασία του αδερφού μου. Είχαμε άλλωστε ένα από τα καλύτερα εργαστήρια ζαχαροπλαστικής στην Ελλάδα, που εκτεινόταν σε εκατό τετραγωνικά μέτρα στο υπόγειο του μαγαζιού, που υπάρχει και σήμερα και λειτουργεί αποκλειστικά με τις δικές μας συνταγές. Τα γλυκά μας δε, είναι παρά πολύ ποιοτικά και το πιστεύω αυτό ακόμη και σήμερα  πως η Aqua Marina δημιουργεί ποιοτικά πολύ καλά γλυκά». 

Μαζί με τις προετοιμασίες και «μπαίνοντας» η ανοιξη άλλαζε και το ωράριο στο τοπόσημο ζαχαροπλαστείο της Βουλιαγμένης. Ο κυρ Βασιλής θυμάται χαρακτηριστικά 

 «Το καλοκαίρι άλλαζε  το ωράριο. Κλείνουμε εκεί κατά τις 12 με 1 το πρωί. Το χειμώνα η Aqua Marina κλείνει γύρω στις 9.30 με 10 το βράδυ. Πάνε τα χρόνια τα παλιά, που ήμουν εγώ με τον αδελφό μου, που κλείναμε το καλοκαίρι 2 με 3 το πρωί και το χειμώνα δεν κλείναμε πριν τις 12. Ωστόσο η νέα γενιά τα βλέπει διαφορετικά τα πράγματα. Δεν πειράζει. Όλα καλά!» 

Δεκαπέντε με είκοσι άτομα συν πλην, τις καλές εποχές, ήταν το προσωπικό της “Aqua Marina” που εργαζόταν στο ζαχαροπλαστείο, την κουζίνα αλλά και στο σέρβις των πελατών που αποτελούσαν την αφρόκρεμα των Αθηνών.

Ανάμεσα τους η grand dame του Κολωνακιού Μίκα Σαρίδη που βρισκόταν στην “Aqua Marina” μαζί με την καλή της φίλη αρχόντισσα Αριάδνη Καβουνίδου που μονοπωλούσε τα φλας στις δεξιώσεις των ξενοδοχείων “Μεγάλη Βρεταννία” και “King George” και διατηρούσε κατοικία στην περιοχή της Βουλιαγμένης.

 Ο Βασίλης Γκιόκας θυμάται χαρακτηριστικά:

«Η Μικα Σαριδη μαζί με τον αδελφό της ήταν οι πρώτοι άνθρωποι που τρώγανε κάθε τέλος Μαΐου το πρώτο κομμάτι μουσακά που έβγαινε από την κουζίνα της “Aqua Marina”. Κάθε καλοκαίρι ανελλιπώς ! Δεν θα το ξεχάσω ποτέ αυτό!

Όπως δεν θα ξεχάσω και το γεγονός ότι ο Κωνσταντίνος Καραμανλής τέτοια εποχή  που “άνοιγε” ο καιρός, κάθε Σάββατο πρωί αλλά και μεσημέρι έστελνε τον σοφέρ του να προμηθευτεί μιλφέιγ απο εμάς και γαλακτομπούρεκο. Θεός σχάρες τον!

Δεν θα ξεχάσω επίσης και τον Αλέξη Κούγια που τον αγαπούσα ιδιαιτέρως μιας και τον γνώριζα από την εποχή που πήγε στο γραφείο του Λυκουρέζου ως μαθητευόμενος. Τον ήξερα εδώ και παρά πολλά χρόνια. Είμασταν φίλοι αλλά δυστυχώς πέρασαν τα χρόνια. Θεός σχωρέστον και αυτόν!”