Η πρόσβαση στη στέγη, τη δημόσια υγεία και την εργασία γίνεται όλο και πιο δύσκολη, ακόμα και στις αναπτυγμένες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ προστίθενται νέες μορφές φτώχειας, όπως η ενεργειακή (ηλεκτρικό, θέρμανση κλπ), σύμφωνα με το Ελληνικό Δίκτυο για την Καταπολέμηση της Φτώχειας, όπως ανέφεραν οι ομιλητές στην εκδήλωση «Άνθρωποι που βιώνουν Φτώχεια», η οποία αφορά την εξελισσόμενη φτώχεια και τους ανθρώπους που τη βιώνουν σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο. Κεντρική θέση της εκδήλωσης ήταν ότι η «εξάλειψη της φτώχειας αποτελεί πολιτική επιλογή».

Χώρες ΕΕ: Το κοινωνικό κράτος, υποβαθμίζεται, προς όφελός των ιδιωτών

Είκοσι εκατομμύρια υπολογίζονται πλέον οι άστεγοι στην Ευρωπαϊκή Ένωση, παρουσιάζοντας αύξηση τα τελευταία χρόνια, ιδιαίτερα εξαιτίας του μπαράζ εξώσεων σε χώρες όπως η Ισπανία και η Πορτογαλία, εξήγησε η Δέσποινα Καραχλάνη, συντονίστρια της ελληνικής ομάδας στην Ευρωπαϊκή Συνάντηση «Φωνές των ανθρώπων που βιώνουν φτώχεια» (Voices of Poverty ), που διεξήχθη για 18η συνεχόμενη χρονιά στις Βρυξέλλες.

Ακόμα και σε αναπτυγμένες χώρες, όπως το Βέλγιο, η Ολλανδία, το Λουξεμβούργο μπαίνουν όλο και περισσότερα εμπόδια στην πρόσβαση στη δημόσια υγεία και περίθαλψη, καθώς οι κυβερνήσεις των κρατών-μελών της ΕΕ προτείνουν όλο και περισσότερο ιδιωτικές δομές, υποβαθμίζοντας τις δημόσιες παροχές, συνέχισε η κ. Καραχλάνη, παρουσιάζοντας τα συμπεράσματα της συνάντησης. Σε πολλές χώρες , όπως Ιταλία, Λετονία, Μάλτα, Πορτογαλία, Ελλάδα παρατηρούνται μεγάλα κενά στην εύρεση εργασίας, ενώ προσφέρονται κυρίως εργασίες χαμηλών προσόντων. Σημειώνεται μεγάλη αύξηση των «ευέλικτων» μορφών και της αδήλωτης εργασίας, μεταξύ άλλων. Οι εργοδότες εκμεταλλεύονται τον ξένο πληθυσμό με πενιχρά ημερομίσθια, χωρίς ασφάλεια, γεγονός που συμπαρασύρει και τα ημερομίσθια των ντόπιων πληθυσμών, πρόσθεσε.

«Ο πλούσιος Βορράς της Ευρώπης σταθερά απομυθοποιείται. Το κοινωνικό κράτος δεν είναι πια ορατό», υπογράμμισε η κ. Καραχλάνη.

Ελλάδα: Θλιβερές πρωτιές, παρότι οι άνθρωποι δουλεύουν περισσότερο από τα άλλα ευρωπαϊκά κράτη

Οι άνθρωποι στην Ελλάδα δουλεύουν περισσότερο από όλους τους υπόλοιπους Ευρωπαίους, με συνταξιοδοτικό δικαίωμα στα 67 έτη, τόσο για άνδρες, όσο και για γυναίκες, ανέφερε ο Λάζαρος Πετρομελίδης, παρουσιάζοντας τη σχετική έρευνα του Ελληνικού Δικτύου για την Καταπολέμηση της Φτώχειας. Από τα μέσα του 2012 ως το 2019 οι μισθοί παρέμειναν στάσιμοι.

Το 31,3% των Ελλήνων βρίσκεται σε κίνδυνο φτώχειας με στοιχεία του 2018, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό το 2005 ήταν 19,6%. Συγκεκριμένα η Ελλάδα έχασε το 25% του ΑΕΠ της κατά τη διάρκεια της κρίσης, πολύ μακριά από οποιαδήποτε χώρα της ΕΕ.

Οι νέοι που εργάζονται, αλλά παραμένουν φτωχοί, είναι σε όλη την Ευρώπη, και στην Ελλάδα, η μοναδική ηλικιακή ομάδα με αυξητική τάση. Η Ελλάδα, όμως είναι η πρώτη χώρα στην ΕΕ, όπου οι νέοι αφότου τελειώσουν της σπουδές ή την εκπαίδευσή τους δεν εργάζονται (ποσοστό 50,5%).

Έρευνα του ΣΕΠΕ του 2019 αναφέρει, ότι οι καταναλωτές δαπανούν το 44% του εισοδήματός τους για λογαριασμούς και φόρους και το 14% για ενοίκια. Παράλληλα, το 10% του πληθυσμού ξοδεύει περισσότερο από το 100% του εισοδήματός του, δηλαδή πρακτικά δανείζεται.

Σύμφωνα με τη EUROSTAT το 35,6% των ελληνικών νοικοκυριών αδυνατεί να πληρώσει τους λογαριασμούς, ενώ το 39,6% δεν μπορεί να συντηρήσει το σπίτι του, είτε είναι ενοικιαζόμενο, είτε ιδιόκτητο. Η αύξηση των τιμών των κατοικιών κατά 7,4% το 2019, ακολουθούμενη από μεγαλύτερη αύξηση των ενοικίων, αναμένεται να ενισχύσει τα φαινόμενα φτώχειας.

  • 1,5 εκατομμύριο φορολογικές δηλώσεις το 2017, δηλαδή το 25% του συνόλου, δήλωσαν εισοδήματα μέχρι 2.000 ευρώ, εκ των οποίων οι 650.000 είχαν μηδενικό εισόδημα. Το παραπάνω σημαίνει μεγάλος αριθμός αδήλωτης εργασίας, ή βαθιά φτώχεια, που δεν έχει γίνει αντιληπτή, σημείωσε ο κ. Πετρομελίδης. Από την άλλη, εμφανής είναι η κοινωνική ανισότητα, καθότι τέσσερα εκατομμύρια φορολογικές δηλώσεις αντιστοιχούν σε εισόδημα 20.000 δηλώσεων ύψους άνω των 100.000 ευρώ.
  • Το χρέος της χώρας, αναφορικά με το ΑΕΠ, είναι το δεύτερο μεγαλύτερο στον κόσμο, με πρώτο το χρέος της Ιαπωνίας. Οι άνεργοι ξεπερνούν το 1 εκατ., εκ των οποίων οι μισοί μακροχρόνιοι.
  • 507.000 πολίτες επιβιώνουν χάρη στο Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης (ΚΕΑ), 602.000 άτομα αδυνατούν να πληρώσουν το ενοίκιο χωρίς υποστήριξη. Περισσότερα από 450.000 άτομα πήραν τρόφιμα από ΤΕΒΑ (Ταμείο Ευρωπαϊκής Βοήθειας προς τους Απόρους) και πάνω από 80.000 βασίστηκαν στα κοινωνικά παντοπωλεία.
  • 517.000 παιδιά βιώνουν τη φτώχεια, ποσοστό τριπλάσιο σε σχέση με το 2005. Πάνω από 750.000 εργαζόμενοι αμείβονται με μισθό κάτω των 500 ευρώ.
  • Σημειώνεται, ότι 100 με 200.000 παράτυποι μετανάστες παραμένουν αόρατοι από όλα τα υποστηρικτικά συστήματα, ενώ η μειωμένη στήριξή τους από επιδοματικές πολιτικές αναμένεται να χειροτερέψει τη θέση τους, υπογράμμισε ο κ. Πετρομελίδης.