Ένα μηχανισμό που χρησιμοποιεί η φύση για να «αμύνεται» στην κλιματική αλλαγή και την αύξηση της θερμοκρασίας, ανακάλυψαν επιστήμονες από τη Φινλανδία.

Όπως προέκυψε από τη σχετική έρευνα, όσο η θερμοκρασία αυξάνεται, τόσο φυτά απελευθερώνουν αέρια τα οποία συμβάλουν στο σχηματισμό νεφών. Έτσι, η ηλιακή ακτινοβολία περιορίζεται με αποτέλεσμα τη μείωση της θερμοκρασίας

Για την πραγματοποίηση της μελέτης, οι επιστήμονες συνέλεξαν επί ένα έτος και μελέτησαν δεδομένα από 11 τοποθεσίες στη Γη. Μέτρησαν τις συγκεντρώσεις των αιωρούμενων σωματιδίων στην ατμόσφαιρα, καθώς και των αερίων που εκλύουν τα φυτά, κάνοντας παράλληλα τη συσχέτιση με τις κατά τόπους θερμοκρασίες. Σε ένα χαμηλό στρώμα της ατμόσφαιρας σωματίδια και τα αέρια αναμιγνύονται αποτελεσματικά και δρουν ως «ασπίδα» κατά της κλιματικής αλλαγής.

Σε αντίθετη με τα ήδη γνωστά σωματίδια της ατμόσφαιρας που ρίχνουν τη θερμοκρασία, αντανακλώντας τις ακτίνες του ήλιου, η μελέτη ανέδειξε τα βιογενή αερολύματα, δηλαδή αέρια και σωματίδια που εκλύονται από τα φυτά. Τα αέρια αυτά, μετά την οξείδωσή τους στην ατμόσφαιρα, τείνουν να προσκολλώνται και να δημιουργούν σωματίδια, που σταδιακά μεγαλώνουν σε μέγεθος, αποτελώντας τελικά τη βάση για το σχηματισμό των σταγονιδίων των σύννεφων.

«Όλοι γνωρίζουν τα αρώματα ενός δάσους. Αυτά τα αρώματα προέρχονται από αυτά τα αέρια που εκλύουν τα φυτά», δήλωσε ο ερευνητής Άρι Άσμι. Η νέα έρευνα επιβεβαίωσε ότι η άνοδος της θερμοκρασίας λόγω της κλιματικής αλλαγής κάνει τα φυτά να εντείνουν αυτό τον μηχανισμό, εκλύοντας όλο και περισσότερα αέρια, με συνέπεια να βοηθούν όλο και περισσότερο στη δημιουργία νέων νεφών.

Ωστόσο, η δράση των φυτών, μέσω του μηχανισμού έκλυσης αεριών, αντισταθμίζει περίπου το 1% της κλιματικής αλλαγής. «Ασφαλώς δεν πρόκειται να μας σώσει από την άνοδο της θερμοκρασίας», δήλωσε ο Πάουλι Παασόνεν, επικεφαλής της έρευνας.

Πάντως σε μερικές περιοχές, όπως δείχνουν τα στοιχεία, η επίπτωση του φαινομένου είναι πολύ μεγαλύτερη, πιθανώς αντισταθμίζοντας έως και το 30% της ανόδου της θερμοκρασίας λόγω της κλιματικής αλλαγής. Αυτό συμβαίνει κυρίως σε εκτάσεις με πυκνά δάση κοντά στο Βόρειο Πόλο, όπως στη Φινλανδία, τη Σιβηρία και τον Καναδά, όπου τα ανθρωπογενή αερολύματα είναι αναλογικά πολύ λιγότερα σε σύγκριση με τα βιογενή.

Μια ιδέα υπό εξέταση είναι η μελλοντική ελεγχόμενη απελευθέρωση οργανικών πτητικών ουσιών στην ατμόσφαιρα, ώστε τεχνητά να συγκρατηθεί η άνοδος της θερμοκρασίας μέσω του σχηματισμού περισσότερων νεφών.